Χριστούγεννα

Χριστούγεννα: Μια από τις μεγαλύτερες εορτές των Χριστιανών οι οποίοι σύμφωνα πάντα με τις διδαχές της Χριστιανής Πίστεως είναι οι καθημερινοί αθλητές της πνευματικής ζωής. Τα Χριστούγεννα (σύνθετη λέξη της δημοτικής Χριστού+γέννα) δηλώνουν την ετήσια χριστιανική εορτή της γέννησης του Χριστού και κατ' επέκταση το σύνολο των εορτών από της Γεννήσεως μέχρι των Θεοφανίων (Δωδεκαήμερο). Της εορτής των Χριστουγέννων προηγείται νηστεία «σαράντα ημερών» που αρχίζει από την εορτή του Αποστόλου Φιλίππου. Η ημέρα της εορτής του Αποστόλου Φιλίππου, στις 14 Νοεμβρίου, στο λαϊκό καλαντάρι χαρακτηρίζεται ως Μικρή Αποκριά, γιατί από την επομένη αρχίζει η νηστεία των σαράντα ημερών για τα Χριστούγεννα, η οποία και λέγεται Μικρή Σαρακοστή. Το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Χριστού, κατά τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, κλείνει με το θλιβερό συμβάν της σφαγής των νηπίων "υπό του Ηρώδου αναιρεθέντα", τα οποία σύμφωνα με το το εορτολογικό Συναξάρι της Ορθόδοξης Εκκλησίας ανέρχονται σε 14.000 αν και στα ιερά κείμενα δεν υπάρχει καμιά αναφορά αριθμητικής φύσεως.
Οι ιστορικές πηγές υποδεικνύουν ότι ο εορτασμός των Χριστουγέννων άρχισε να τηρείται στη Ρώμη γύρω στο 335, αν και κάποιοι ερευνητές βασιζόμενοι σε αρχαίους ύμνους με χριστουγεννιάτικη θεματολογία θεωρούν ότι τα πρώτα βήματα που οδήγησαν στον εορτασμό αυτό έγιναν μέσα στον 3ο αιώνα. Η παράδοση θεωρεί ότι η αρχαιότερη ομιλία για τη εορτή των Χριστουγέννων εκφωνήθηκε από τον Μέγα Βασίλειο στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το έτος 376. Το 386 ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρότρυνε την εκκλησία της Αντιόχειας να συμφωνήσει στην 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού της Γέννησης. Με τον χρόνο επεκράτησε σε όλο τον χριστιανικό κόσμο εκτός της Αρμενικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που συνεχίζει τον συνεορτασμό με τα Θεοφάνια.
Η εορτή των Χριστουγέννων είναι η σημαντικότερη από τις ακίνητες εορτές της Ορθοδόξου Εκκλησίας και γι' αυτό έχει προεόρτια και μεθέορτη περίοδο. Όλες τις σχετικές διατάξεις για τις ακολουθίες αυτές τις βρίσκει κανείς στο Τυπικό της Εκκλησίας. Η Υμνολογία της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας περιλαμβάνει λαμπρούς ύμνους για τη μεγάλη αυτή εορτή των διασημότερων υμνογράφων της Εκκλησίας όπως του Ρωμανού του Μελωδού, Ιωάννου του Δαμασκηνού, Κοσμά επισκόπου Μαϊουμά κ.ά.
Σημαντικότατο έθιμο στις εορτές των Χριστουγέννων είναι η ανταλλαγή δώρων. Ιδιαίτερα για τα παιδιά, η εποχή των Χριστουγέννων είναι αυτή κατά την οποία λαμβάνουν σημαντικό αριθμό δώρων από τους γονείς και συγγενείς τους. Στο σύγχρονο κόσμο τα Χριστούγεννα έχουν ιδιαίτερη σημασία για την καταναλωτική αγορά. Όλα σχεδόν τα έθιμα δημιουργούν σημαντική διακίνηση προϊόντων. Σε κάποια καταστήματα δε όπως αυτά που πουλάνε παιχνίδια, ο όγκος πωλήσεων κατά τη διάρκεια των εορτών του Δωδεκαημέρου λέγεται ότι αγγίζει το μισό των ετήσιων πωλήσεων. Κύρια έθιμα στη διακόσμηση είναι ο στολισμός του δένδρου των Χριστουγέννων (διεθνές), η απεικόνιση της Γεννήσεως στην Φάτνη των αλόγων, το Αλεξανδριανό ή Αστέρι της Βηθλεέμ (διεθνές), το χριστουγεννιάτικο καράβι (ελληνική συνήθεια που έχει σχέση με την ενασχόληση των Ελλήνων με τη θάλασσα, αλλά και εκκλησιαστική αναφορά -η Εκκλησία συχνά συμβολίζεται με πλοίο-), ο στολισμός και τα φώτα των Χριστουγέννων (διεθνές) και το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο. Στην Ελλάδα το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίστηκε στα βασιλικά ανάκτορα όταν ήταν βασιλιάς ο Όθωνας.
Την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων-Δωδεκαημέρου στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και όπου ζουν Έλληνες, προετοιμάζονται (και καταναλώνονται) ιδιαίτερα φαγητά και γλυκά, όπως η γαλοπούλα, το χριστόψωμο, η βασιλόπιτα, τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες κ.λπ. τα οποία συμπληρώνουν το πατροπαράδοτο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς για τον Ελληνισμό, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα, οι εορτές του Δωδεκαήμερού αποτελούν δίχως άλλο μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αντλήσουμε κουράγιο και δύναμη προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα πολύ δύσκολα που όπως φαίνεται βρίσκονται μπροστά μας. Χρόνια πολλά σε όλους και είθε να είναι τα τελευταία Χριστούγεννα που θα μείνουν αλειτούργητες οι εκκλησιές μας στα τουρκοπατημένα εδάφη μας.

Σπιθαμιαίοι και εριστικοί

Η Ιταλίδα Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, δεν άντεξε το βάρος της ανακοίνωσης των μέτρων λιτότητας που έλαβε η κυβέρνηση Μόντι για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης και ξέσπασε σε λυγμούς, αναδεικνύοντας μια σπάνια στιγμή ευαισθησίας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. "Λυπάμαι. Οι άνθρωποι που εργάζονται δεν έχουν άλλα χρήματα να δώσουν….", δήλωσε δακρύζοντας η Έλσα Φορνέρο, την ώρα της ανακοίνωσης του παγώματος των συντάξεων τον επόμενο χρόνο.
Τα δάκρυα της Ιταλίδας Υπουργού, σε μια στιγμή όπου οι παγκόσμιοι νονοί του χρήματος κτυπούν εξακολουθητικά, ανελέητα και χωρίς εξαιρέσεις, τα εθνικά κράτη, τις Εθνικές οικονομίες και τα Λαϊκά στρώματα, στέλνουν το πιο ηχηρό μήνυμα στην απροσχημάτιστη επίθεση των αγορών και των κάθε λογής κερδοσκόπων, που με ή χωρίς κουκούλα, εξαφανίζουν κάθε ελπίδα από τα φτωχά στρώματα της κοινωνίας. Αποτελούν ακόμη το ισχυρότερο ανάχωμα αντίστασης των συνταξιούχων, των ανέργων και όλων των σκλάβων του κεφαλαίου που θέλει τους εργαζόμενους σκυφτούς, γονατισμένους και παντελώς ανίσχυρους.
Και οι συνειρμοί που προκύπτουν αναπόφευκτοι: Το ίδιο περίπου σκηνικό στην Ελληνική τηλεόραση. Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος εν μέσω των δύο ευτραφών αντιπροέδρων της κυβέρνησης, που εδώ και δύο χρόνια σαν καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια του συστήματος, δεν κάνουν τίποτε άλλο από του να εκδίδουν και να αποστέλλουν τελεσίγραφα. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σαν σε διατεταγμένη αποστολή ατάραχος να αναγγέλλει τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα. Και ο κυκλοθυμικός Θεόδωρος Πάγκαλος σε διαρκή αποστολή υπεράσπισης τους. Να τί δήλωσε στην Καθημερινή της Κυριακής: «Εγώ θέλω να μου δώσει επιτέλους κάποιος ένα καλύτερο Μνημόνιο. Αν διαβάσω ένα τέτοιο κείμενο, θα παραδεχθώ ότι «κάναμε λάθος. Αντί εναλλακτικής πρότασης, όμως, ακούω μόνον μπούρδες. Μπούρδες και αερολογίες που δυστυχώς εκστομίζουν και πανεπιστημιακοί της χώρας, τους οποίους, όταν ακούει κανείς, καταλαβαίνει γιατί έχει αυτά τα χάλια το ελληνικό πανεπιστήμιο….». Θόδωρος Πάγκαλος: Προκλητικός και αλαζονικός όπως πάντα, με γλώσσα πεζοδρομίου, βασικός μοχλός ο ίδιος, για τρεις και πλέον δεκαετίες, αυτού του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Του πολιτικού συστήματος που μας κατάντησε όπως μας κατάντησε! Ο Θόδωρος Πάγκαλος που βρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο τους διαμαρτυρόμενους Έλληνες, αποκαλώντας τους κουμουνιστές, φασίστες και μαλάκες… όχι ακριβώς μαλάκες δηλαδή.. κάπως χειρότερα μας χαρακτήρισε…. Και ύστερα θέλουν σώνει και καλά να μας πείσουν πως οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεν είχαν ποτέ τους σχέση με αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα!
Η χώρα και η κοινωνία μας δεν βρίσκονται απλώς σε κρίση. Είναι μετέωροι στο κενό. Η Ελληνική κοινωνία χρειάζεται μια νέα αρχή. Με πατριώτες πολιτικούς που θα δώσουν μια δημιουργική ανακούφιση στην κοινωνία. Σπιθαμιαίοι και εριστικοί πολιτικοί όπως ο Θόδωρος Πάγκαλος, που δεν σέβονται τον ιδρώτα του απλού Έλληνα και τον καθυβρίζουν αδιάκοπα, πρέπει να παραιτηθούν πριν να είναι αργά για όλους μας. Ο Ελληνικός Λαός δεν είναι παίγνιον κανενός. Ο Ελληνικός Λαός που δείχνει τεράστια σοβαρότητα και υπομονή απίστευτη. Τα πάντα, όμως έχουν και τα όρια τους…

Υ.Γ.: Άσχετο: Αυτούς τους περίεργους διεθνείς οίκους αξιολόγησης ποιός αλήθεια θα τολμήσει επιτέλους να τους αξιολογήσει;

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Ο εχθρός εντός των πυλών

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τις τουρκικές τηλεοπτικές σειρές που προβάλλονται από την ελληνική τηλεόραση τις οποίες τα γνωστά μηχανάκια μέτρησης της τηλεθέασης ανεβάζουν στα υψηλότερα σκαλοπάτια στις προτιμήσεις των τηλεθεατών! Αποκορύφωμα η περίφημη τουρκική τηλεοπτική σειρά «ΕΖΕΛ» που ξεπέρασε όλες τις προηγούμενες επιδόσεις αποκομίζοντας τεράστια οικονομικά οφέλη στο τηλεοπτικό σταθμό «ΑΝΤ1» του κ. Κυριακού, αλλά και στους τούρκους παραγωγούς της.
Ο λόγος που επιχειρώ σήμερα να ασχοληθώ ξανά με αυτό το θέμα δεν είναι απλά και μόνο για να καυτηριάσω την απαράδεκτη στάση του «ΑΝΤ1» απέναντι σε όλους εκείνους τους υγιώς σκεπτόμενους Έλληνες που διαμαρτυρήθηκαν για τα γυρίσματα που πραγματοποιήθηκαν σε θέρετρα και cazino κτισμένα πάνω σε κλεμμένες περιουσίες Ελληνοκυπρίων, αλλά για να δούμε μαζί το περιεχόμενο αυτής της τηλεοπτικής σειράς που έπιασε κορυφή στον πίνακα τηλεθέασης. Τι να είναι άραγε αυτό που μαγνητίζει στην κυριολεξία τους έλληνες φίλους της τηλεόρασης που παρακολουθούν με θρησκευτική προσήλωση αυτά τα τηλεοπτικά σκουπίδια. Ένα τηλεοπτικό κοινό κυριολεκτικά παραδομένο στις σύγχρονες ύποπτες και κατευθυνόμενες αντιλήψεις, που υποσυνείδητα εκφράζει τον θαυμασμό του σε έναν αδίστακτο, άρπαγα και επεκτατικό γείτονα…
Το «ΕΖΕΛ» όπως και οι άλλες τουρκικές σειρές προβάλλουν μια από τις σημαντικότερες διαστάσεις της σύγχρονης Τουρκίας. Μια ασταμάτητη βία και μια αδίστακτη τουρκική μαφία. Αυτή είναι άλλωστε στην πραγματικότητα η αληθινή εικόνα της σύγχρονης Τουρκίας που θέλει να παρουσιάζεται ως μια δήθεν ανερχόμενη οικονομική και στρατιωτική δύναμη. Και εδώ ακριβώς είναι που υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα που πρέπει να εξετασθεί σε βάθος σε μια εποχή μάλιστα μιας απίστευτης οικονομικής και κοινωνικής ανέχειας.
Η σύγχρονη Τουρκία ίδια και απαράλλακτη όπως ήταν στους αιώνες με ένα κόσμο υπεράνω υποψηφίας βουτηγμένο στο έγκλημα και κάθε είδους παρανομία. Η σύγχρονη Τουρκία με τις πιο πολλές καταπιεσμένες Εθνικές μειονότητες, ένα πραγματικό ηφαίστειο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί και να γίνει χίλια κομμάτια που το ένα θα προσπαθεί να φάει τις σάρκες του άλλου, κάτι που έχει επισημανθεί κατά κόρον ακόμη και από τα μεγαλύτερα αμερικανικά ιδρύματα στρατηγικής έρευνας.
Η Τουρκία των μεγάλων ερωτηματικών και των αμέτρητων αντιφάσεων. Κάποτε ο Οζάλ είχε πει ότι δεν χρειάζεται η Τουρκία να κάνει πόλεμο για να κατακτήσει την Ελλάδα γιατί οι ίδιοι οι Έλληνες θα πέσουν σαν ώριμα φρούτα στις τουρκικές «αγκάλες». Παρ’ όλα αυτά ο ίδιος είχε οικτρό τέλος, αφού δολοφονήθηκε από τις ίδιες τις δικές του μυστικές υπηρεσίες γιατί ήθελε να δώσει αυτονομία στους Κούρδους. Είναι το ίδιο βαθύ τουρκικό κράτος που το 1962 δεν δίστασε να στείλει στην αγχόνη τον Μεντερές και το Ζορλού, πρωτεργάτες του ξεκληρίσματος του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως! Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο αφελείς! Κάποια πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο νομίζουμε. Η πρωτοφανής οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζει την πατρίδα μας ας γίνει η αφορμή που θα μας πεισμώσει για ένα νέο ξεκίνημα και μια Εθνική Ανάταση που θα ματαιώσει τα υποχθόνια σχέδια τους που με μαθηματική ακρίβεια χρόνια τώρα εξυφαίνονται.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Νεοκλής Σαρρής

Έφυγε τα ξημερώματα του Σαββάτου 19 Νοεμβρίου 2011 μετά από μεγάλη μάχη με την επάρατο ασθένεια ο καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και από τους πλέον σταθερούς φίλους της Κύπρου Νεοκλής Σαρρής. Ο Νεοκλής Σαρρής γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Κωνσταντινούπολης, Αθηνών και Γενεύης. Τελικά, όπως οι περισσότεροι Έλληνες της Ανατολής ξεριζώθηκε και βρέθηκε στο νεοελληνικό κράτος. Είχε την πνευματική και ηθική δύναμη, εντούτοις, να μην βλέπει εχθρικά τον τουρκικό λαό.
Τον Νεοκλή Σαρρή τον συνάντησα για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1997 στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο Λάρισας, όπου μίλησε μαζί με τον Στέλιο Παπαθεμελή σε εκδήλωση με θέμα «Εθνική στρατηγική και Κυπριακό» που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του τοπικού Συλλόγου Κυπρίων. Στην αίθουσα όπως σε κάθε δημόσια ομιλία του επικρατούσε το αδιαχώρητο. Με σαφήνεια, απόλυτη ακρίβεια και με άρτια τεκμηριωμένες απόψεις άφησε άφωνο το ακροατήριο. Σταθερός υποστηρικτής του Κυπριακού Ελληνισμού τον έβλεπε ως ένα κομμάτι του ευρύτερου Ελληνισμού, γι’ αυτό και ήταν ένας από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου. Να τι μας είπε μεταξύ άλλων: «Η Κύπρος είναι ένα κομμάτι του μείζονος Ελληνισμού και είναι ευθύνη του Ελληνισμού η απελευθέρωση της….. Όποιος φοβάται τον πόλεμο όχι μόνο δεν θα τον αποφύγει, αλλά θα τον έχει και μάλιστα θα τον χάσει….. Δεν είναι δυνατόν να θεωρήσουμε την Κύπρο τεμάχιο υφάσματος και να κόβουμε…. δήλωσε το 1956 ο εκτελεσμένος τούρκος πρωθυπουργός Αντάν Μεντερές… και όμως εμείς ξεχωρίζουμε την Κύπρο από την γενικότερη εθνική πολιτική….». Με χειμαρρώδη λόγο αναφέρθηκε ακόμη σε ιστορικά στοιχεία και έκανε υπόμνηση για την απαράδεκτο στάση των συμμάχων για συγκυριαρχία στο Αιγαίο και διχοτόμηση της Κύπρου: «Οι Έλληνες στερούνται λογικής σε αυτά τα ζητήματα γι’ αυτό δέχθηκαν το 18% του τουρκοκυπριακού πληθυσμού να κατέχει το 37% του συνολικού εδάφους και μετά το 1922 όταν έγινε η ανταλλαγή πληθυσμών η αναλογία ήταν ένας τούρκος για κάθε τέσσερις Έλληνες….». Αυτά όλα ήταν εθνοκάθαρση κατά τον Κύριο Σαρρή. Καυτηρίασε ακόμα την υποκρισία των «φίλων» και «συμμάχων» που θέλουν την ομοσπονδοποίηση της Κύπρου την ίδια ώρα που η Τουρκία θα έπρεπε να είναι ομοσπονδία αφού το 18% του πληθυσμού της είναι Κούρδοι! Και η άποψη του για τον σημερινό υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας όπως την κατέγραψε στο βιβλίο του «Αχμέτ Νταβούτογλου, Στρατηγικό Βάθο»ς: «Μόνο ο Χίτλερ θα συμφωνούσε με τις απόψεις Νταβούτογλου».
Οι απόψεις, τα κείμενα και τα βιβλία του Νεοκλή Σαρρή θα είναι Ιερή παρακαταθήκη για όλους όσους αγαπούν την Ελλάδα την Κύπρο και τον Ελληνισμό. Να τι έγραψε η διακεκριμένη δημοσιογράφος και συγγραφέας Φανούλα Αργυρού αποχαιρετώντας τον Νεοκλή Σαρρή: «Αιωνία να είναι η Μνήμη, ναι και αυτού του πραγματικού Έλληνα και ίσως κάποιοι στις επόμενες γενιές του Ελληνισμού φανούν πιο άξιοι τιμητές από τους σημερινούς Έλληνες στο να αξιολογήσουν πολύ καλύτερα και καταγράψουν με όλη τη πρέπουσα αξιοπρέπεια και ευγνωμοσύνη τον ιστορικό πλούτο και ΓΝΩΣΗ που μας άφησε κληρονομιά. Ευχή μόνο να μην είναι πολύ αργά για την Ελληνική μας Κύπρο...» Και ο Καθηγητής Παναγιώτης Ήφαιστος από την κατεχόμενη Κερύνεια: «….Μεγάλες ανθρώπινες μορφές όπως ο Νεοκλής Σαρρής, όταν αποχωρούν από τον γήινο κόσμο, συνεχίζουν να είναι μαζί μας με το πνεύμα τους, την πανίσχυρη προσωπικότητά τους και τις βαθυστόχαστες αναλύσεις τους. Η επιβλητική παρουσία του Νεοκλή Σαρρή ήταν πάντα ζωντανή και δυνατή και έτσι θα συνεχίσει να είναι.
Ο Νεοκλης Σαρρής θα είναι πάντα μαζί μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει.

Το όνειρο του ήταν να πέσει για την Ελλάδα.

Κυριακός Μάτσης: Ένας αδούλωτος Έλληνας αφοσιωμένος στα ιδανικά της ελευθερίας. Γεννήθηκε to 1926 στο Παλαιχώρι της Κύπρου. Φοίτησε στην Γεωπονική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έκτοτε δραστηριοποιείται στον αγώνα για την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Διακρίνεται για την ρητορική δεινότητα των δημοσίων λόγων του. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, τον αποκαλεί «αηδόνι της Κύπρου», όταν τον ακούει να μιλά με πάθος για το Κυπριακό σε κάποια φοιτητική εκδήλωση. Στις 30 Οκτωβρίου 1946, μια μόλις εβδομάδα μετά την άφιξή του στην Θεσσαλονίκη, γράφει στο ημερολόγιό του:

«Πριν δύο μέρες γιορτάσαμε την 28η Οκτωβρίου. Τρίξανε τα ξύλινα πόδια των αναπήρων του πολέμου. Και το τρίξιμο τους έφερε στη ψυχή ένα αίσθημα απελπισίας, γιατί οι θυσίες μας θυσιάστηκαν στο βωμό του αγίου συμφέροντος των μεγάλων δυνάμεων. Εφ'; όσον η ηρωική αυτή χώρα πληρώνεται με το κάλπικο νόμισμα των ωραίων λόγων και των επιβλητικών εκφράσεων, ενώ τα αληθή της συμφέροντα παραβλάπτονται ουσιωδώς, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι επικρατεί εις τον κόσμο δικαιοσύνη……». Από τα ημερολογιακά κείμενά του, δεν λείπουν και οι φιλοσοφικοί στοχασμοί. Να τι γράφει στις 14 Δεκεμβρίου 1946, αναφορικά με τον φυσικό νόμο: « ...;Σαν δεν μπορείς να τον νικήσης, ώ άνθρωπε, τον νόμο, σαν δεν μπορείς να τον παραβής, περιφρόνα τον. Στάθου κατάντικρυ στις φουρτούνες απτόητος και με σταθερό χέρι οδήγα το καράβι της ζωής μέσα απ'; την ομίχλη και τους σκοπέλους, χωρίς να νοιάζεσαι για τ'; αποτέλεσμα. Αργά ή γρήγορα θα πεθάνης…»
Εργαζόταν ως γεωπόνος στην Αμμόχωστο όταν εντάχθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. ως επικεφαλής του τομέα Αμμοχώστου. Στις 9 Ιανουαρίου 1956 συλλαμβάνεται από τους άγγλους και υποβάλλεται σε φρικτά βασανιστήρια. "Εξοχότατε, ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής! Λυπούμαι εξοχότατε αλλά με προσβάλετε". Αυτήν την απάντηση έδωσε στον στρατάρχη Χάρντινγκ, χτυπώντας το χέρι του στο τραπέζι, καθώς ένα πρωινό τον επισκέφθηκε στα μπουντρούμια των κεντρικών φυλακών Λευκωσίας όπου εκρατείτο υποβαλλόμενος για μέρες σε φρικτά βασανιστήρια. Ο Χάρντινγκ μένει έκθαμβος από τον ακέραιο χαρακτήρα του Κυριάκου Μάτση που απορρίπτει χωρίς συζήτηση την προσφορά του που ανήρχετο στις 500.000 λίρες, ποσό αστρονομικό για εκείνη την εποχή, καθώς και κάθε είδους προστασία προκειμένου να προσδώσει την Ε.Ο.Κ.Α.
Στις 19 Νοεμβρίου του 1958 ο Μάτσης ύστερα από προδοσία βρίσκεται στο κρησφύγετο του περικυκλωμένος από άγγλους στρατιώτες που τον καλούν να παραδοθεί. Τρία πράγματα σκέφτηκε αμέσως να κάνει: να κάψει τα έγγραφα της Ε.Ο.Κ.Α., να διώξει τους δύο συντρόφους του και να γεμίσει το όπλο του. Και μετά η απάντηση προς τους πάνοπλους άγγλους στρατιώτες: «Δεν παραδίδομαι. Αν θα βγω θα βγω πυροβολώντας». Ήταν έτοιμος για τον θάνατο. Τον είχε προβλέψει στα γράμματα του. Τον είχε αναλύσει στους φιλοσοφικούς στοχασμούς του. Τον είχε με σιγουριά καταγράψει στο ημερολόγιο του. Τον είχε υμνήσει μοναχός του... Οι Άγγλοι αν και πολύ περισσότεροι φοβήθηκαν και προτίμησαν τη σιγουριά της ρίψης χειροβομβίδων. Ο Πενταδάκτυλος ρίγησε, τινάχθηκε περήφανα καθώς ο Μάτσης κείτονταν νεκρός με μια γαλήνια έκφραση ικανοποίησης για το ηρωικό τέλος του. Κρατούσε ακόμα σφικτά τα δύο του αυτόματα. Το όνειρο του ήταν να πέσει για την Ελλάδα. Και έπεσε.
Έντεκα μήνες πριν από το πέρασμα του Μάτση στην αθανασία, σε επιστολή προς τους γονείς του, φανερώνει το πώς θα αντιμετώπιζε το τελευταίο προσκλητήριο της πατρίδος: «Πιστεύουμε ότι κάθε θυσία μας δεν πηγαίνει άδικα και εσείς να είστε περήφανοι για μας. Αν ο καλός Θεός μας επιφυλάσση την λαμπράν τύχη να δώσωμεν την ζωήν μας για την πατρίδα, τότε η χαρά σας πρέπει να είναι απέραντη. Δεν ξέρω αν μπορεί να ονειρευτεί ένας άνθρωπος καλύτερη τύχη από αυτήν. Και δεν μπορώ να σκεφθώ γονείς που να είναι πιο περήφανοι παρά για τα παιδιά τους που έπεσαν για την πατρίδα».

Ντίνος Αυγουστή
a.avgoustis@hotmail.com

Η εκκωφαντική σιωπή του Προέδρου….

Τα πρωτοφανή επεισόδια και οι αποδοκιμασίες που σημειώθηκαν την ημέρα του εορτασμού της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου σε ολόκληρη σχεδόν την χώρα και η ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης στην συμπρωτεύουσα, μετά την αποχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα σε όλους τους υγιώς σκεπτόμενους Έλληνες πολίτες. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, (ποιάς Δημοκρατίας αλήθεια;) αντικρίζοντας ένα δυναμικό και βροντερό ΟΧΙ από τον Ελληνικό Λαό, απεχώρησε έντρομος και εξοργισμένος από τον χώρο των επισήμων κάνοντας δηλώσεις που δεν τιμούν καθόλου ούτε τον ίδιο ούτε και το αξίωμα του. Ανεπίτρεπτο να εκνευρίζεται ο φίλος μου ο Πρόεδρος ήταν το σχόλιο του Μανώλη Γλέζου, ενός από τους πλέον αδιαμφισβήτητους εκφραστές της Ελληνικής Αντίστασης του 1940-44. Ο Κάρολος Παπούλιας που όσο περνούν οι μέρες όλο και περισσότερο αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων, αφού δεν έχει την τόλμη να παρέμβει στις δραματικές για την πατρίδα μας εξελίξεις, αρκούμενος σε μερικές μόνο ανούσιες λεκτικές επισημάνσεις, την ίδια ώρα που η χώρα, χωρίς καμία δόση υπερβολής, καταποντίζεται….

Και το ερώτημα που προκύπτει πραγματικά αμείλικτο: Γιατί αλήθεια δεν αντιδρά ο πρόεδρος της Δημοκρατίας σε όσα απαράδεκτα συμβαίνουν σήμερα; Το ερώτημα αυτό κυριαρχεί παντού και απασχολεί όλους όσους αγωνιούν πραγματικά για τα φαινόμενα διάλυσης και ολοσχερούς σχεδόν παράλυσης όλων των μηχανισμών λειτουργίας του κράτους. Η χώρα ήδη παραδόθηκε και ο Λάος υποφέρει την ώρα που ο Πρόεδρος σωπαίνει… Σιωπηλός ήταν και παραμένει άλλωστε από την πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων του. Τρανή απόδειξη η εκκωφαντική σιωπή του στα όσα περίεργα λέχθηκαν από την τότε πρόεδρο της Βουλής κ. Άννα Ψαρούδα Μπενάκη κατά την τελετή παραλαβής της Προεδρίας από τον Κάρολο Παπούλια το 2005: «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν… Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται, από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων…. Η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης….».

Αυτός είναι ο εξοχότατος Πρόεδρος μας, ο κ. Κάρολου Παπούλιας, που ενώ από την μια κρατά το λάβαρο της αντιστασιακής του δράσης, από την άλλη υπογράφει δίχως δεύτερη σκέψη τα μνημόνια, τα βραχυπρόθεσμα, τα μεσοπρόθεσμα, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, το χαράτσι στα φτωχόσπιτα των μεροκαματιάρηδων και των ανέργων, το κατοχικό φιρμάνι και ότι άλλο έγγραφο του προσκομίσει ο Γεώργιος Ανδρέου Παπανδρέου Β΄ .

Υ.Γ.: Ο μισθός του προέδρου της Δημοκρατίας (με τον διακοσμητικό ρόλο), ξεπερνά το μυθικό ποσό των 400.000 ευρώ ετησίως (εκτός τα έξοδα ταξιδίων, δεξιώσεων, κ.λπ.), σε μια εποχή που η κυβέρνηση μειώνει μισθούς και συντάξεις των τετρακοσίων ευρώ, η ανεργία έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ ο κόσμος που ψάχνει καθημερινώς στους κάδους των σκουπιδιών αυξάνεται και πληθύνεται……Ιδού συνοπτικά και το βιογραφικό σημείωμα του Προέδρου: Γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1929 (15 ετών ήταν το 1944, όταν οι γερμανοί έφυγαν ηττημένοι από την χώρα μας). Το 1974 εντάχθηκε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εκλεγόταν βουλευτής Ιωαννίνων για 27 συναπτά έτη (1977-2004). Υπήρξε Υφυπουργός Εξωτερικών, Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, Υπουργός Εξωτερικών και Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Από τις 12 Μαρτίου του 2005, είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Συμπέρασμα: Πολλαπλασιάστε 33 χρόνια επί 12 μήνες επί 10.000 ευρώ (το ελάχιστο) για να δείτε πόσα εκατομμύρια στοίχισε ένας μόνο λειτουργός του πολιτικού συστήματος……

Ντίνος Αυγουστή

Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας

Από το Μονάγρι Λεμεσού.

a.avgoustis@hotmail.com

Η καταχνιά της κρίσης

Μην κτίζεις την ζωή σου σε ένα μεγάλο ψέμα. Κάποια μέρα θα αποκαλυφθείς και θα τα χάσεις όλα. Το παραπάνω ταιριάζει απόλυτα για όλες τις Ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης που για πάρα πολλά χρόνια επέμεναν να κυβερνούν τον τόπο στηρίζοντας την πολιτική τους σε κομματικούς στρατούς, σε απίστευτους λαϊκισμούς, σε αμέτρητες υποσχέσεις και σε μεγάλα ψέματα. Όλοι φαντάζομαι θα θυμάστε εκείνη την περιβόητη έπαυλη που για να δικαιολογήσει το πόθεν έσχες ο πρωθυπουργός της χώρας επικαλέσθηκε δωρεές φίλων, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονταν ακόμα και έμποροι όπλων! Και οι χιλιάδες πολίτες που δεν ενοχλούνταν για την κραιπάλη και τα ψέματα των πολιτικών σε ανώτατο μάλιστα επίπεδο! Το κολόσπιτο της Δήμητρας όπως το είχε αποκαλέσει ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, κολλητός του Ανδρέα Παπανδρέου στοίχισε στον Ελληνικό λαό περί τα δύο εκατομμύρια ευρώ!

Και το «Τσοβόλα δώστα όλα» και τα «τούβλα» του Κοσκωτά και οι μίζες για προμήθειες και έργα του δημόσιου και τα δώρα της Siemens που δόθηκαν απλόχερα προς κάθε κατεύθυνση και τα εκατομμύρια που έγιναν καπνός στις κομματικές φιέστες, στα δώρα και τα τραπεζώματα και πάει λέγοντας! Όλα αυτά και επί συντηρητικών και επί σοσιαλιστικών κυβερνήσεων. Άλλωστε λεφτά υπήρχαν όπως μας έλεγε περιχαρής προεκλογικώς ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Β΄.
Η πολιτική, το πιο σπουδαίο δημόσιο αγαθό κατάντησε να γίνει το επάγγελμα των ανεπάγγελτων, αφού δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί ταγοί του τόπου μας που δεν έκαναν ποτέ τους ούτε ένα μεροκάματο. Και οι υπερασπιστές των εργατικών δικαίων συνδικαλιστές που εξαργύρωσαν την όποια προσφορά τους στο εργατικό κίνημα με υπουργικούς θώκους και άλλα υπερπρονόμια. Ήταν πραγματικά όλοι τους, όπως ακριβώς τον κακό λύκο που φυλάει τα πρόβατα! Εμείς όλοι, που γι’ αυτούς δεν ήμασταν παρά τα πειθήνια και άβουλα πρόβατα, που δεν επικοινωνούμε, που δεν συνεννοούμαστε, που αδίκως διαμαρτυρόμαστε. Και που πάρα πολλές φορές βολευόμαστε! Και η καταχνιά της κρίσης που δεν ήρθε ουρανοκατέβατη… Γιατί εξακολουθούν να μας κυβερνούν ανίκανοι, πειθήνια όργανα των ξένων και ανόητοι. Και οι ανόητοι δεν αλλάξουν ποτέ την γνώμη τους!

Με την ευκαιρία ιδού και μερικές προτάσεις εξόχως υποβοηθητικές για την αντιμετώπιση της κρίσης, που αν μη τι άλλο θα ικανοποιήσουν το περί δικαίου δημόσιο αίσθημα. Να ξεκινήσουμε από τους πολιτικούς λοιπόν. Να πουλήσει την τρίτη έπαυλη της στο νησί η κυρία Νταλάρα, να βγάλει το χρυσό χερούλι από την πόρτα της τουαλέτας της και κυρίως να σταματήσει και αυτή και ο σύζυγος της να το παίζουν υπερασπιστές των αδυνάτων και λαϊκοί άνθρωποι! Να δώσει κάτι παραπάνω από τους άλλους ο κύριος Πάγκαλος με την παραφουσκωμένη φορολογική δήλωση, αντί να μας ειρωνεύεται από τηλεοράσεως ότι δεν έχει τάχατες να πληρώσει τον φόρο που αντιστοιχεί στην ακίνητη περιουσία του! Να δημευθεί πάραυτα η περιουσία του κυρίου Τσοχατζόπουλου και να απολογηθεί δημοσίως για όλα τα κακώς κείμενα με τις στρατιωτικές προμήθειες επί υπουργίας του. Να στείλει σε δημόσιο σχολείο η Υπουργός Παιδείας τον μοναχογιό της. Η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, υπερασπιστής και θεματοφύλακας υποτίθεται της δημόσιας δωρεάν παιδείας, δεν έχει εμπιστοσύνη στο Δημόσιο Σχολείο, αλλά ούτε και στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, αφού είναι γνωστό ότι ο γιός της πηγαίνει σε ιδιωτικό Σχολείο (στου Γείτονα στη Βάρη) και μάλιστα ΔΕΝ παρακολουθεί το Ελληνικό πρόγραμμα, αλλά το IB (Διεθνές Μπακαλορεά), κάτι που σημαίνει πως δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στις Πανελλήνιες εξετάσεις και πρέπει να συνεχίσει τις σπουδές στο εξωτερικό…... Να δώσει εξηγήσεις η οικογένεια Παπανδρέου για τις επαγγελματικές της δραστηριότητες και την εμπλοκή τους στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Αν γίνουν όλα αυτά και άλλα πολλά παρόμοια, τότε ναι να βάλουμε όλοι την ίδια πλάτη για την Ανόρθωση της χώρας, όπως αρέσκεται να λέει και να επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία ο ανεπάγγελτος πρωθυπουργός μας!

Και κάτι ακόμα, πιο αισιόδοξο που πρέπει να αγγίξει όλους μας: Η καταχνιά της κρίσης ας γίνει η ευκαιρία να δούμε λίγο πιο μέσα μας……Να επικοινωνήσουμε σωστά σε μια συνάντηση άνθρωπου με άνθρωπο. Τώρα όσο ποτέ άλλοτε είναι απόλυτη ανάγκη να συγκροτήσουμε μια κοινωνία με ανθρώπους που να διαθέτουν κριτική σκέψη, ήθος και εντιμότητα….

Υ.Γ.: 1953: η μεταφασιστική Γερμανία που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα πτωχεύει: Η κοινωνία των Εθνών αντί να την σβήσει από τον χάρτη προσέτρεξε αρωγός και της χάρισε όλα τα χρέη της! Ενώ σήμερα η Μέρκελ απαιτεί χωρίς αιδώ: Όλοι οι Έλληνες στο πυρ το εξώτερον! Ήμαρτον Κύριε!!!

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται!

Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα δεν είναι δυστυχώς πρωτόγνωρα. Αντέχοντας στο παρελθόν θα βρούμε παρόμοιες περιπτώσεις όπου η χώρα διήλθε μέσα από οικονομικούς και άλλους σκοπέλους. Πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις αυτές του 1843, αλλά και του 1893 όταν ο Χαρίλαος Τρικούπης εξεφώνησε το περίφημο «Κύριοι δυστυχώς επτωχεύσαμεν»!
Ας πάμε λοιπόν 168 χρόνια πίσω, στο 1843, όταν η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλαιότερων δανείων που είχε συνάψει η χώρα. Χρήματα που ούτε και τότε δυστυχώς δεν διατέθηκαν για την Ανόρθωση της Ελληνικής οικονομίας., αφού και τότε η άρχουσα τάξη (βλέπε Βαυαροί σύμβουλοι του παλατιού), είχε άλλες ιδιοτελείς προτεραιότητες, με αποτέλεσμα η χώρα να μην μπορεί να καλύψει ούτε τους τόκους των δανείων της….
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση εφαρμόζει αυστηρά μέτρα λιτότητας, χωρίς ωστόσο να γίνει κατορθωτό να εξευρεθούν τα απαραίτητα χρήματα για τις δανεικές υποχρεώσεις της πατρίδας μας, αφού τα τότε τρωκτικά της Ευρώπης να αρνήθηκαν κατηγορηματικά να εγκρίνουν νέο δάνειο, με τους εκπροσώπους των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) να κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Ακολούθησαν διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στην υπογραφή μνημονίου, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα έπρεπε να εφαρμόσει μέτρα λιτότητας, ώστε να εξοικονομήσει και να αποδώσει στους δανειστές της μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών. Το μνημόνιο προέβλεπε ακόμα όπως όλες οι συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου γίνονται στην παρουσία των πρεσβευτών της τότε «τρόικας», στους οποίους και θα δινόταν λεπτομερής ενημέρωση για την πορεία εφαρμογής των μέτρων λιτότητας.
Για την ιστορία ας δούμε περιληπτικώς τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση σε εφαρμογή του τότε μνημονίου: Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν, μειώθηκαν κατά 50% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά αριθμός των ενστόλων που αντί για μισθό έπαιρναν χωράφια, επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος, αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου, απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου, σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα, καταργήθηκαν εντελώς οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους, απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του Εθνικού τυπογραφείου,, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές, καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές το εξωτερικό, νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες εκτάσεις με τη πληρωμή προστίμων, περατώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ χρηματικού ποσού.
Το αποτέλεσμα των εξαιρετικά σκληρών αυτών μέτρων ήταν οι δανειστές να πάρουν, όντως, ένα μέρος των χρημάτων τους αλλά η χώρα να οδηγηθεί σε μία βαθιά και πολυετή ύφεση η οποία οδήγησε στην εξαθλίωση μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, θεωρείται από πολλούς ιστορικούς μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα. Στην εξουσία ανήλθε η προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση του Ανδρέα Μεταξά που έθεσε ως κύριο στόχο της την διενέργεια εκλογών ώστε να συγκληθεί εθνοσυνέλευση και να ψηφιστεί Σύνταγμα που να περιορίζει τις εξουσίες του βασιλέα Όθωνα. Οι επαναστάτες αντικατέστησαν την Κυβέρνηση του Όθωνα την 3η Σεπτεμβρίου 1843, αναγκάζοντας τον Βασιλιά να αποδεχτεί τα αιτήματά τους.
Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Εθνικοί αποδομητές και οικονομικοί τρομοκράτες

Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου είχε δημιουργήσει μια αδικαιολόγητα μεγάλη ευφορία σε ότι αφορά την οικονομική κατάσταση στην πατρίδα μας, αφού σύμφωνα με όσα μας έλεγαν και έβλεπαν το φως της δημοσιότητας είχαν δημιουργηθεί βάσιμες προσδοκίες για αποτελεσματική διαχείριση του Ελληνικού οικονομικού χρέους. Πολύ γρήγορα, όμως, τα πάντα ανατράπηκαν και έτσι κάθε ελπίδα για έξοδο από την οικονομική κρίση διαψεύσθηκε. Η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική είναι πλέον φανερό πως από μόνη της δεν είναι ικανή να αποτρέψει μια ανοικτή ή συγκεκαλυμμένη χρεοκοπία. Το είπε άλλωστε ωμά και ξεκάθαρα και ο γερμανός αντιπρόεδρος: «Για να σας "κουρέψουμε" χρέος, θα δώσετε εθνική κυριαρχία»!!! Η παγκοσμιοποίηση που βλέπει ως θανάσιμους εχθρούς της, την έννοια της Εθνικής πολιτικής, αλλά και της Εθνικής ταυτότητας και ιστορικής μνήμης, στοιχεία απαραίτητα που κρατούν άσβεστη την φλόγα της Εθνικής συνείδησης και συνδέουν ακατάλυτα τους ανθρώπους με μια πατρίδα που δεν είναι μόνο χρήμα και αγορές!!!
Με βάση όλα τα παραπάνω, απλό προκύπτει και το συμπέρασμα: το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο οικονομικό, ούτε και βεβαίως μόνο Ελληνικό, αλλά είναι παγκόσμιο πρόβλημα και έχει να κάνει με την ασύδοτη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, με τους οικονομικούς τρομοκράτες να κινούν γη και ουρανό προκειμένου να διασφαλίσουν και να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Το κεφάλαιο που βρίσκεται στα χέρια μερικών δεκάδων αδίστακτων ανθρώπων έχει πάντα τον πρώτο λόγο. Όσο πιο νωρίς λοιπόν μπορέσουμε να απαγκιστρωθούμε από την ασφυκτική μέγγενη των επαίσχυντων διεθνών οίκων αξιολόγησης, τόσο θα υπάρχει και ελπίδα για την διάσωση της Εθνικής συνοχής και της αυτοτέλειας μας, σε μια Ευρώπη πραγματικά ενωμένη και απόλυτα αυτοδύναμη και ισχυρή. Διαφορετικά τα όσα θα ακολουθήσουν θα είναι ιδιαιτέρως δυσάρεστα γα όλους μας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε που ένας υπέρμαχος της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ, κάλεσε τους ευρωπαίους να βοηθήσουν την Ελλάδα, παραλληλίζοντας την με την βοήθεια που έσπευσαν να προσφέρουν οι Η.Π.Α. αλλά και η Γαλλία στην μεταπολεμική Γερμανία! Κάτι που δεν φαίνεται να συγκινεί τα δικά μας πειθήνια στρατιωτάκια της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Τέτοιοι ηγέτες, τέτοια μας πρέπουνε….

Υ.Γ.: Και φυσικά όλα τούτα δημιουργούν μια απίστευτα καταθλιπτική κατάσταση για όλους μας, που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για μια μεθοδευμένη και αποτελεσματική αντίσταση, κάτι που ασφαλώς ευνοεί απολύτως τις προϋποθέσεις για την οριστική απώλεια της Εθνικής κυριαρχίας μας. Τα ισχυρά χρηματιστικά κέντρα του καπιταλισμού, ένα και μοναδικό στόχο έχουν: την με κάθε τρόπο αποδόμηση του Εθνικού Κράτους, που είναι η βάση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Δημοκρατίας.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Όταν «Όμηρος» συνάντησε την Αφροδίτη

O «Όμηρος» ύστερα από χιλιάδες χρόνια συναντά και πάλιν την Αφροδίτη… Έχει κι αυτό την σημασία του…. Η Κυπριακή Δημοκρατία (σε αντίθεση με την Ελλάδα) τολμά και εφαρμόζοντας το αναφαίρετο δικαίωμα της, όπως αυτό ορίζεται τόσο από το Δίκαιο της Θάλασσας όσο και από τις Συμβάσεις του Ο.Η.Ε., προχωρά σε έρευνες στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη. Η αμερικανική εταιρεία “Noble Energy” με το γεωτρύπανο «Όμηρος», ξεκίνησε ήδη από την περασμένη Δευτέρα το βράδυ την διαδικασία της γεώτρησης στο οικόπεδο «Αφροδίτη», για ανεύρεση φυσικού αερίου. Οι εργασίες συνεχίζονται επί 24ώρου βάσεως και προχωρούν όπως ακριβώς έχουν προγραμματισθεί. Αμερικανοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι το κοίτασμα στο οικόπεδο 12 είναι ανάλογο του ισραηλινού «Ταμάρ», το οποίο βρίσκεται στην ίδια περιοχή και είναι ένα από τα μεγαλύτερα που εντοπίσθηκαν ποτέ. Γύρω από την πλατφόρμα, ίπτανται μη-επανδρωμένα ισραηλινά αεροσκάφη και υπάρχουν ανεπτυγμένα πλοία του ισραηλινού Πολεμικού Ναυτικού. Την ίδια ώρα η Άγκυρα απειλεί για έρευνες στην Κύπρο και για εξόδους κι άλλων ερευνητικών σκαφών μεταξύ Καστελόριζου και Κύπρου. Είναι σαφές ότι μάλλον έχει χάσει την ψυχραιμία της.

Η στρατηγική αυτή πρωτοβουλία της Λευκωσίας, σε συνδυασμό με την ενεργό εμπλοκή των Ισραηλινών και των Αμερικανών ανατρέπει τα επεκτατικά σχέδια της Άγκυρας και δημιουργεί για πρώτη φορά μετά το 1974, ένα εξαιρετικά θετικό περιβάλλον για τον Ελληνισμό. Αρκεί βεβαίως να μετρήσουμε με σοβαρότητα και επισταμένα τα επόμενα βήματα μας και να αποβάλουμε το φοβικό σύνδρομο που μας οδηγεί διαρκώς σε συνεχείς και οδυνηρές υποχωρήσεις. Η Τουρκία δεν είναι τόση ισχυρή όσο νομίζουμε και κυρίως δεν είναι άτρωτη! Γι’ αυτό άλλωστε προσπαθεί απεγνωσμένα να διεισδύει στον αραβικό κόσμο, προκειμένου να δημιουργήσει καινούργιες συμμαχίες και νέα αναχώματα. Η Τουρκία πάντα ζητούσε πολλά για να πάρει έστω και λίγα. Να τι έλεγε σε μια αναφορά του στο Ισραηλινό ΥΠΕΞ την δεκαετία του 1950, ένας Ισραηλινός διπλωμάτης: «υπεράνω όλων οι Τούρκοι σέβονται την δύναμη και με όσο μεγαλύτερη ωμότητα εκφράζεται τόσο περισσότερο τους αρέσει την εκτιμούν και την αντιλαμβάνονται». Αναλογιστείτε ότι o ισραηλινός διπλωμάτης έκανε αυτή την αναφορά όταν η Τουρκία ήταν η μοναδική μουσουλμανική χώρα που είχε σπεύσει να αναγνωρίσει το νεοπαγές Ισραήλ…. Οι εποχές αλλάζουν σαν τις μέρες, χθες φίλοι σήμερα εχθροί, όπως έλεγε και ο Ναπολέοντας. Αυτό ως απάντηση σε όσους θέλουν την Λευκωσία και την Αθήνα σκυμμένες και γονατιστές να κλείνουν ετεροβαρώς και άρον-άρον όλες τις διαφορές τους με την Άγκυρα!

Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ καλύτερα βεβαίως αν αυτή η γενναία κίνηση της Κύπρου γινόταν σε συνεργασία με την Ελλάδα. Κάτι που δεν κατέστη δυστυχώς δυνατόν, αφού όλες οι εκκλήσεις της Λευκωσίας προς την Αθήνα για οριοθέτηση από κοινού με το Ισραήλ των δικών τους ΑΟΖ, έπεσαν στο κενό. Οι δηλώσεις άλλωστε των Δρούτσα και Παπανδρέου έδειχναν ξεκάθαρα ότι δεν υπήρχε καμιά διάθεση από μέρους τους για να ξεκαθαρίσουν τελειωτικά το ζήτημα.. Ο Γιώργος Παπανδρέου που δεν μπόρεσε δυστυχώς ποτέ, να ξεπεράσει τον εαυτό του! Μικροί και προσκυνημένοι ηγέτες που μας έφεραν στο σημερινό οικονομικό αδιέξοδο. Για να αναφερόμαστε σε αδυναμία εκπλήρωσης οικονομικών υποχρεώσεων μερικών δις όταν τα κοιτάσματα του ορυκτού μας πλούτου ανέρχονται σε πολλά τρις!!!

Υ.Γ.: Όχι άλλο Βενιζέλο ρε παιδιά. Έλεος. Όχι άλλο Παπανδρέου. Όχι άλλο Πάγκαλο. Όχι άλλο κάρβουνο που έλεγε και ο Νίκος Κούρκουλος! Έλεος. Λυπηθείτε μας!!!!!!!! Σκυφτοί, ασήμαντοι και ανάξιοι των περιστάσεων ηγέτες, βασικά εργαλεία ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, που για πάρα πολλά χρόνια τιμωρεί τους άξιους και επιβραβεύει τους απατεώνες και τους ασήμαντους. Μικροί αναξιόπιστοι και ανέντιμοι ηγέτες, που μαζί με όλους τους προηγούμενους, προετοίμασαν το έδαφος στα κοράκια της παγκοσμιοποίησης για να έλθουν στην Ελλάδα και να επενδύσουν στις στάχτες μας .

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

θέμα Εθνικής επιβίωσης και αξιοπρέπειας

Πολύς λόγος γίνεται τελευταίως για τους διαύλους επικοινωνίας που άνοιξε η Κύπρος με την ρωσική κυβέρνηση και κυρίως για την πρόθεση της κυπριακής κυβέρνησης να συνάψει μεγάλο δάνειο από την Ρωσία με επιτόκιο μόνο 4,5%, την ίδια ώρα που οι αποδόσεις των κυπριακών ομολόγων στην αγορά είναι πολύ υψηλότερες! Με τον τρόπο αυτό καλύπτονται σχεδόν πλήρως οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Κύπρου για πληρωμές τοκοχρεολυσίων το 2012 και αποφεύγεται κάθε ενδεχόμενο προσφυγής στους μηχανισμούς στήριξης της Ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), κάτι που αποτελεί θέμα συζήτησης στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους αυτήν την περίοδο. Από την πλευρά τους οι Ρώσοι θα εξασφαλίσουν τα κεφάλαια τους που έχουν επενδύσει στις κυπριακές τράπεζες, αλλά θα αποφύγουν επίσης την ενοχλητική γι’ αυτούς ελεγκτική παρουσία του ΔΝΤ στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα.

Κάποιοι επιστρέφοντας στο παρελθόν μιλούν για λανθασμένες στρατηγικές επιλογές που απομονώνουν την Κύπρο από τους φυσικούς συμμάχους της. Μόνιμη επωδός τους ο ισχυρισμός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν πρέπει να παλινωδεί μεταξύ της Ευρώπης, των Η.Π.Α. και της πρώην κομμουνιστικής Ανατολής. Ουδέν αναληθέστερο τούτου βεβαίως. Αρκεί να θυμηθούμε με ποιόν τρόπο έφθασε η Ελλάδα στον μηχανισμό στήριξης και στην κηδεμονία της «τρόικας». Τότε τον Μάιο του 2010, όταν βούιξε στην κυριολεξία ο τόπος για την πρόθεση άλλων εκτός της ευρωζώνης χωρών για χρηματοδότηση της Αθήνας με πάρα πολλά δις ευρώ με πολύ ευνοϊκότερους όρους από το ΔΝΤ, κάτι που η ελληνική κυβέρνηση δεν συζήτησε καν, με αποτέλεσμα η χώρα δια χειρός Γεωργίου Παπανδρέου να συρθεί στην αγκαλιά της «τρόικας». Τα παραπάνω είναι μόνο φήμες υποστηρίζουν μερικοί, φήμες που εν τω μεταξύ ουδέποτε διεψεύσθησαν! Θυμίζω ακόμα την προεκλογική δέσμευση του κ. Γεωργίου Παπανδρέου για επαναδιαπραγμάτευση της εξόχως σημαντικής ενεργειακής συμφωνίας με την Ρωσία που συνήψε ο προκάτοχος του, κάτι που εξόργισε την ρωσική κυβέρνηση με αποτέλεσμα να την ακυρωθεί πάραυτα, επ’ ωφελεία της Τουρκίας.

Ας μην είμαστε στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν άδικοι με την κυπριακή κυβέρνηση. Άλλωστε η σημερινή Ρωσία σε τίποτε δεν θυμίζει την παλιά Σοβιετική Ένωση, αφού πρόκειται για μια άλλη εντελώς διαφορετική χώρα με απίστευτη δυναμική που ξεπετάγεται μέσα από τις στάχτες της και αποτελεί πάντα ένα εξαιρετικά υπολογίσιμο μέγεθος στο παγκόσμιο στερέωμα. Έστω και αν κατά πολλούς δεν καλοβλέπει τα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου που φαίνεται να υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο, αφού μια μελλοντική εκμετάλλευση τους θα εξασθενήσει την εξάρτηση της Ευρώπης από τα δικά της κοιτάσματα. Ένα ενδεχόμενο που θα εξασθενίσει επίσης και τον στρατηγικό ρόλο της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή… Η Άγκυρα που βλέποντας να ανατρέπονται τα σχέδια της επιχειρεί να αμφισβητήσει το Ισραήλ ώστε να ελέγξει την υπό διαμόρφωση νέα κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Εξ ου και οι κραυγές Ερντογάν - Νταβούτογλου που νοιώθουν να χάνουν το έδαφος κάτω από το πόδια της. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι εργασίες εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου στο κοίτασμα «Cyprus Α»ή αλλιώς «Οικόπεδο 12»- με πιθανά αποθέματα 300 δισ. κυβικών μέτρων, στο όριο της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), που αποτελεί μια ενότητα με το «Λεβιάθαν» το οποίο βρίσκεται στα θαλάσσια σύνορα Κύπρου-Ισραήλ, πρέπει να αρχίσουν την 1η Οκτωβρίου, όπως δηλαδή ήδη ανακοινώθηκε. Σε διαφορετική περίπτωση θα χάσουμε το συγκριτικό μας πλεονέκτημα και θα οδηγηθούμε σε ένα ακόμα φιάσκο παρόμοιο και μεγαλύτερο με αυτό των S-300.

Αναπόδραστα λοιπόν όλα τα παραπάνω αλλά και άλλες πολλές παράμετροι που διαμορφώνονται μέρα με την μέρα, αλλάζουν τα δεδομένα όπως τα ξέραμε έως σήμερα και οδηγούν σε ένα και μόνο συμπέρασμα: ότι δηλαδή η επιβίωση του Ελληνισμού σε Ελλάδα και Κύπρο θα κριθεί αποκλειστικά από την διορατικότητα, τους σωστούς χειρισμούς και την σωστή χωρίς εκπτώσεις αντίδρασή μας.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Ξεχωριστό προσκύνημα …

Βρέθηκα και φέτος για λίγες μέρες στο νησί μας. Στην Κύπρο την Ελληνική: Το μαρτυρούν η Ιστορία, η γλώσσα, ο πολιτισμός, η θρησκεία και το Ελληνικό αίμα που κυλά στις φλέβες της πλειοψηφίας των κατοίκων της. Ελληνική από τότε που οι Αρκάδες έφθαναν πρώτοι από τον Ελλαδικό χώρο με τα καράβια τους στο Νησί των Αγίων και των Ηρώων. Εξ ου και η κοινή ρίζα της Αρκαδικής διαλέκτου με την Κυπριακή. Μεθύστερα ακολούθησε η έλευση του Σαλαμίνιου Τεύκρου, αλλά και των Αχαιών και των Ιώνων που καθόρισαν μια για πάντα την Εθνική Ταυτότητα των Κυπρίων και την ευθυγράμμισαν πλήρως με εκείνη του Μητροπολιτικού Ελληνισμού. Και είναι στ΄ αλήθεια ένα πραγματικό θαύμα που όλα τούτα κράτησαν εξήντα αιώνες, όσοι βάρβαροι κι αν πέρασαν.

Η επίσκεψη στην Κύπρο αποτελεί πάντα ένα ξεχωριστό προσκύνημα. Στην Κύπρο που και αυτό το καλοκαίρι πενθεί βαθύτατα μετά την φονική έκρηξη που προκλήθηκε στην Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί. Δυσβάστακτες δίχως άλλο οι συνέπιες που επέφερε η φοβερή έκρηξη: στην οικονομία της, αλλά κυρίως σε ανθρώπινες απώλειες. Τα πράγματα σε όλους τους τομείς είναι ιδιαιτέρως δύσκολα, με την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων Κυπρίων να φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Μεγαλόνησος. Η πολιτική ηγεσία (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) κολλημένες στην 11η Ιουλίου με εκατέρωθεν καθημερινές αντιπαραθέσεις που πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια. Και οι αγανακτισμένοι πολίτες μαζί με τους συγγενείς των αδικοχαμένων ηρώων -σχεδόν οι μόνοι που μάχονται ανιδιοτελώς για καλύτερες μέρες στο νησί- καθημερινώς βρίσκονται έξω από το προεδρικό απαιτώντας την παραίτηση του προέδρου Χριστόφια και την απονομή δικαιοσύνης για το πρωτοφανές έγκλημα στο Μαρί. Κανενός, όμως, δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί του από τις διαμαρτυρίες των πολιτών. Μηδέ εξαιρουμένου και του πρόεδρου Χριστόφια…

Οι δημόσιοι υπάλληλοι απειλούν να ανατινάξουν στον αέρα την εργασιακή ειρήνη εάν θιγούν έστω και κατά τι οι υπέρογκοι μισθοί τους, παρά το γεγονός ότι ο κρατικός κορβανάς δεν είναι ούτε ισχυρός ούτε και ανεξάντλητος, Με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους να βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση ένεκα της αυξανόμενης ανεργίας η οποία προκαλείται από το κλείσιμο ή τον περιορισμό των εργασιών των επιχειρήσεων και το κύμα των ξένων εργατών (προς Θεού οι Ελλαδίτες δεν είναι αλλοδαποί) που αμείβονται με σαφώς χαμηλότερα ημερομίσθια! Όλα αυτά την ώρα που η κυπριακή οικονομία βρίσκεται ένα βήμα πριν τον μηχανισμό στήριξης. Το Εθνικό Θέμα βρίσκεται στο χειρότερο σημείο μετά το 74΄, αφού σχεδόν κανένας πολίτης δεν γνωρίζει ή δεν θέλει να μάθει τί συζητούν ο πρόεδρος Χριστόφιας και ο κατοχικός ηγέτης Ντερβής Έρογλου. Μοναδική ελπίδα τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στο οικόπεδο δώδεκα που οι κυβερνήσεις Κύπρου-Ισραήλ δείχνουν αποφασισμένες -έστω κι αν απειλεί Θεούς και δαίμονες η Τουρκία- να προχωρήσουν στις απαραίτητες ενέργειες για να το φέρουν στην επιφάνεια.

Είδα πολλούς και καλούς φίλους και τούτη την φορά στο νησί. Είχα, όμως, ύστερα από πολύ καιρό και μια πραγματικά πολύ ξεχωριστή συνάντηση με τον πολύ καλό μου φίλο αθλητικογράφο της «Σημερινής» Άκη Κυριάκου που καθηλωμένος σε μια αναπηρική καρέκλα αναζητεί τα αμέτρητα γιατί που τον έφεραν αναπάντεχα σε τούτη την δύσκολη κατάσταση. Γνωρισθήκαμε τον Νοέμβριο του 1995 όταν ήρθε στην Λάρισα ως μέλος της αποστολής του Δήμου Λάρνακας που παρέστη στα αποκαλυπτήρια του Μνημείου ηρώων αφιερωμένου στους Ελλαδίτες πεσόντες για την Ελευθερία της Κύπρου και των Ελλήνων Κυπρίων που έπεσαν στους Εθνικούς Αγώνες, το οποίο αναγέρθηκε με πρωτοβουλία του Συλλόγου Κυπρίων Νομού Λάρισας. Με ηθικό ακμαιότατο και με μια αστείρευτη αισιοδοξία κοιτάζει μπροστά. Όπως πάντα σίγουρος πως και τούτη την φορά θα τα καταφέρει. Η κουβέντα μαζί του όπως πάντα ευχάριστη και παραγωγική…. Για την οικογένεια του, την μεγάλη του αγάπη την Ελλάδα, για την γενέτειρα του κατεχόμενη ηρωομάνα Λύση, για το ποδόσφαιρο…. Τον χαιρέτησα την ώρα που ένα δάκρυ συγκίνησης και πικρίας έσμιγε με το πηγαίο και αστείρευτο χαμόγελο του. Με την υπόσχεση πως δεν θα χαθούμε…

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Καλά κάνει να περιορισθεί στα τραγούδια του….

Κάποτε είχε σχεδόν Θεοποιηθεί από τους Έλληνες της Κύπρου για την σταθερή και αταλάντευτη θέση του στα ελληνοτουρκικά και κυρίως στο κυπριακό. Ο Γιώργος Νταλάρας έλεγε πάντα ότι για την κατοχή στην Κύπρο μοναδικός υπεύθυνος είναι η Τουρκία και οι 40.000 πάνοπλοι τούρκοι στρατιώτες που συντηρούν την τουρκική κατοχή! Εξ ου και οργάνωσε «αφιλοκερδώς» αρκετές συναυλίες για την ενίσχυση της άμυνας της Κυπριακής Εθνοφρουράς. Σαν χθες μου φαίνεται πως τραγουδούσε στο αθλητικό στάδιο του Παραλιμνίου πλαισιωμένος από εκλεκτούς Κυπρίους και Ελλαδίτες καλλιτέχνες εξαίρετα πατριωτικά τραγούδια όπως: Των αθανάτων το κρασί… ανασήκωσε την πλάτη και απόσεισε του Πενταδάκτυλε μου… είναι δύσκολο να πιστέψω πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας… Είμαστε Έλληνες… Αμμόχωστος… Καρτερούμεν μέρα νύκτα… κ.α., καθώς το στάδιο φωτιζόταν από τα χιλιάδες αναμμένα κεριά των αγανακτισμένων Ελλήνων της Κύπρου. Συγκλονιστικότερες όλων οι συναυλίες που δόθηκαν λίγο μετά τις στυγερές δολοφονίες των ηρωομαρτύτρων μας Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού στις οποίες ο Γιώργος Νταλάρας είχε παραστεί για να καταθέσει την προσωπική του αγανάκτηση.

Ο Γιώργος Νταλάρας στο παρελθόν είχε δηλώσει «πως δεν θα δώσει ποτέ συναυλία στην Τουρκία». Και τούτο προφανώς επειδή η Τουρκία είναι μια μη δημοκρατική χώρα που εξακολουθεί να κατέχει παράνομα μεγάλο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και που εξακολουθεί να επιβουλεύεται την κυριαρχία της χώρας μας, με ότι φυσικά αυτά συνεπάγονται. Έκτοτε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι, χωρίς ωστόσο να υπάρξει οτιδήποτε που να δικαιολογεί την αλλαγή πλεύσης από τον μεγάλο Έλληνα τραγουδιστή. Τουναντίον μάλιστα, τα πράγματα ένεκα της τουρκικής αδιαλλαξίας έχουν οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο και τούτο παρά τις αμέτρητες επιθέσεις φιλίας των κυρίων Παπανδρέου και Καραμανλή, αλλά και τις φιλότιμες προσπάθειες του Προέδρου Χριστόφια (κάποιοι τις χαρακτηρίζουν μειοδοτικές).

Παρ΄ όλα αυτά ο κ. Νταλάρας, διαψεύδοντας τον ίδιο τον εαυτό του βρέθηκε για δεύτερη φορά στην Κωνσταντινούπολη, όπου μέσω τουρκικής εφημερίδας φέρεται να δηλώνει: «….χιλιάδες χρόνια ζούμε μαζί. Αν πετάξουμε λίγο πιο υψηλά δεν θα δούμε τις γραμμές στο χάρτη. Οι χάρτες τυπώνονται και τα σύνορα τα καθορίζουν οι μαθηματικοί και οι τοπογράφοι. Ο Θεός δεν έχει τυπογραφείο. Για το Αιγαίο άλλοι λένε πως «ανήκει στους τούρκους» άλλοι «στους Έλληνες», στην πραγματικότητα όμως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια»!!!! Ως εκ τούτου οι τούρκοι πέταξαν τα φέσια τους πανηγυρίζοντας για τις καινούργιες θέσεις του παλαιά Εθνικά σκεπτόμενου Γιώργο Νταλάρα και νυν απρόσμενου σύμμαχου τους…… Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που ο κάθε άσχετος μπορεί να κάνει ανέξοδη πολιτική εκμεταλλευόμενος την αδιαφορία των πολιτών χρησιμοποιώντας απλώς την ιδιότητα του ως δημόσιο πρόσωπο, μια ιδιότητα που του προσδίδει λαϊκό έρεισμα και αναγνωσιμότητα.….

Υ.Γ.: «Όμως στο νησί ζουν άνθρωποι που θέλουν να φύγουν οι στρατιώτες και να ζήσουν όλοι ειρηνικά…», δήλωσε ακόμα ο Γιώργος Νταλάρας….. αυτοί είναι πάνοπλοι τούρκοι στρατιώτες και όχι εξωγήινοι, κάτι που επιμελώς αποσιωπάτε κύριε Νταλάρα! Και για να μην ξεχνιόμαστε: Κάποιοι καλλιτέχνες οργάνωσαν πολύ πριν από τον κ. Νταλάρα δωρεάν συναυλίες για την Κύπρο. Πρώτη απ’ όλους η αείμνηστη Βίκυ Μοσχολιού και την ακολούθησαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μιχάλης Βιολάρης, η Χάρις Αλεξίου, ο Αντώνης Καλογιάννης, η Μαρινέλλα, ο αείμνηστος Μάριος Τόκας, κά…. Παρ΄ όλα αυτά ο κ Νταλάρας κατάφερε να παρουσιάζεται ως ο μοναδικός καλλιτέχνης, που τραγούδησε δήθεν αφιλοκερδώς για τον πόνο των Ελληνοκυπρίων,…. Θου Κύριε φυλακή τω στόματι μου…

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Διχαστικά μηνύματα εκατέρωθεν…

Με νωπές ακόμα τις μνήμες από την πρόσφατη φονική έκρηξη στην Ναυτική Βάση Ευάγγελος Φλωράκης, η Κύπρος τίμησε δυο από τους νεότερους ήρωες της. Δύο νεαρά βλαστάρια της που πλήρωσαν με το αίμα τους την αντίσταση κατά του Αττίλα και της κατοχής. Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού, δυο αληθινοί λεβέντες που αψηφώντας τις απειλές των γκρίζων λύκων και του μίσθαρνου της Άγκυρας Ραούφ Ντενκτάς, υπερέβησαν εαυτούς και πρόταξαν τα στήθια τους κονιορτοποιώντας κυριολεκτικώς το συρματόπλεγμα. Στο Μνημόσυνο που τελέσθηκε στο Παραλίμνι παρέστη πλήθους κόσμου, μεταξύ των οποίων και 800 περίπου μοτοσικλετιστές που συμμετείχαν στην πορεία που προηγήθηκε και που οργανώθηκε από την Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού. Οι μοτοσικλετιστές πέρασαν για πρώτη φορά μετά τις στυγνές δολοφονίες τον Αύγουστο του 1996, δίπλα από τον χώρο της θυσίας τους, εκεί στο οδόφραγμα της Δερύνειας, πριν καταλήξουν στο κοιμητήριο και στον χώρο των εκδηλώσεων. Εκεί, όπου τίποτε δεν προμήνυε το τι θα ακολουθούσε, όταν από τα μεγάφωνα ανακοινώθηκε το όνομα του Υπουργού Δημοσιάς Τάξεως για να καταθέσει στεφάνι εκ μέρους του προέδρου της Δημοκρατίας, με μια ομάδα πολιτών να αποδοκιμάζει έντονα και με σκληρές εκφράσεις τον Υπουργό, ο οποίος αντιπαρήλθε τους προπηλακισμούς με μηνύματα ενότητας. Παρόμοιο περιστατικό συνέβηκε και σε άλλη περίπτωση κατά την τέλεση Εθνικού Μνημόσυνου ήρωα της εισβολής.

Δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι η ακολουθούμενη πολιτική της Κυπριακής Κυβέρνησης στο Εθνικό Θέμα, αλλά και στα εσωτερικά ζητήματα έχει απέναντι της την πλειοψηφία των πολιτών. Η πολιτική Χριστόφια είναι πασιφανές πως δεν χαίρει της αποδοχής του μεγαλύτερου τμήματος του Κυπριακού Ελληνισμού. Η φονική έκρηξη στο Μαρί ήταν η «σταγόνα» που ξεχείλισε το ποτήρι και έφερε στην επιφάνεια την δυσαρμονία μεταξύ του Λαού και της εκλεγμένης ηγεσίας του. Κάτι που οδήγησε το Δημοκρατικό κόμμα στην θύρα εξόδου από το κυβερνητικό σχήμα. Να θυμίσουμε ότι από το κυβερνητικό σχήμα είχε αποχωρήσει πριν από αρκετούς μήνες καταγγέλλοντας την πολιτική Χριστόφια και το σοσιαλιστικό κόμμα της ΕΔΕΚ. Ως εκ τούτου, τα παραπάνω δεν δικαιολογούν και κυρίως δεν νομιμοποιούν την εμμονή Χριστόφια να επικαλείται ότι χαίρει της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας των πολιτών που τον εξέλεξαν, αφού μόνο το ΑΚΕΛ στηρίζει χωρίς ενδοιασμούς την πολιτική του. Ο πρόεδρος Χριστόφιας που απευθύνει απεγνωσμένα συνεχείς εκκλήσεις για ενότητα και συσπείρωση Λαού και ηγεσίας γύρω από τον κοινό σκοπό, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Να γίνει ιδεολογία η Κύπρος με στόχο την σωτηρία της…». Ευσεβής πόθος που δεν φαίνεται να εφαρμόζεται στην πράξη, αφού ούτε τα πολιτικά κόμματα, αλλά κυρίως ούτε και ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας φαίνονται να υλοποιούν με πράξεις τους οραματισμούς και τους στόχους τους. Η τελευταία αναδόμηση του Υπουργικού Συμβουλίου δείχνει ακριβώς αυτήν την μεγάλη απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στον Λαό και την ηγεσία του.
Τι δέον γενέσθαι λοιπόν! Στις Δημοκρατίες λένε οι σοφοί ταγοί της δεν υπάρχουν αμφιταλαντεύσεις και αδιέξοδα. Και εφόσον ο Δημήτρης Χριστόφιας επιμένει να παραμένει κάτοικος του προεδρικού, όσον και αν διαφανούμε μαζί του, άλλο τόσο πρέπει να τον σεβαστούμε και να τον προστατεύσουμε. Μπορούμε και έχουμε το δικαίωμα να μαζευόμαστε κάθε βράδυ ειρηνικά έξω από το προεδρικό και να επαναλαμβάνουμε την αξίωση μας για την αποχώρηση του, μπορούμε και επιβάλλεται να απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία όλων των ενόχων της φονικής έκρηξης στο Μαρί, από την άλλη, όμως, δεν έχουμε το δικαίωμα να προχωρούμε σε εκδηλώσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε ένα νέο καταστροφικό διχασμό τον τόπο μας… Η δήλωση του προέδρου του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντικών κ. Γιώργου Περδίκη είναι στην προκειμένη περίπτωση μια σοβαρή και νούσιμη δήλωση που επιβάλλεται να λάβουμε υπόψη όλοι μας: «….Τα μνημόσυνα των ηρώων δεν προσφέρονται για κυβερνητική προπαγάνδα -όπως δυστυχώς επιχειρείται συχνά από επίσημους ομιλητές (π.χ. ομιλία Κυβερνητικού Εκπροσώπου Στέφανου Στεφάνου στο μνημόσυνο Μακαρίου)- αλλά ούτε και για γιουχαΐσματα (π.χ. μνημόσυνο Ισαάκ-Σολωμού στο Παραλίμνι… καλούμε τους πολίτες να επιδείξουν πνεύμα ανωτερότητας και σεβασμού, και να απομονώσουν όσους εκμεταλλεύονται τα Εθνικά Μνημόσυνα για να εκφράσουν με συνθήματα και γιουχαΐσματα τις όποιες πολιτικές θέσεις τους».
Όλα αυτά, σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα που και πάλιν απειλείται ασύστολα από την Τουρκία, μια χώρα με νοοτροπία ατίθασου και μανιακού πειρατή που ξεδιάντροπα και εξακολουθητικά παραβιάζει και καταπατεί το Διεθνές Δίκαιο… Την Τουρκία που απειλεί με πόλεμο Ελλάδα και Κύπρο εφόσον ασκήσουν τα αναφαίρετα κυριαρχικά τους δικαιώματα!

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομα τους!

Πριν λίγες μέρες ο Ελληνισμός κήδεψε ένα από τα επιφανέστερα παιδιά του. Τον μεγάλο Έλληνα δημιουργό που μετέφερε με τον πιο δραματικό τρόπο στην ταινία του «Αττίλας 1974» τις οδυνηρές συνέπειες από την προδοσία της πολυαγαπημένης του ιδιαίτερης πατρίδας. Μία ταινία που την σκηνοθέτησε η Ιστορία όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος ο Μιχάλης Κακογιάννης… Έκτοτε πέρασαν 37 μαύρα καλοκαίρια με τούτο το τελευταίο να είναι το χειρότερο απ’ όλα τα προηγούμενα, αφού η έκρηξη στην ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» έντυσε και πάλιν στα μαύρα την μαρτυρική Μεγαλόνησο. Μέσα σε αυτό το βαρύ κλίμα η Κύπρος τίμησε και φέτος τα ηρωικά παιδιά της, την ώρα που στην Αθήνα είχαμε τις καθιερωμένες πανηγυρικές εκδηλώσεις για την επάνοδο της Δημοκρατίας!!!! Η μητέρα Ελλάδα ξέχασε δυστυχώς τα 6000 θύματα της τουρκικής θηριωδίας (μεταξύ των οποίων και 162 αδελφοί Ελλαδίτες νεκροί και αγνοούμενοι) και την de-facto διχοτόμηση της Κύπρου, που εξαιτίας τους κατέρρευσε η χούντα που χωρίς να ανοίξει μύτη παρέδωσε την εξουσία στους αυτοεξόριστους….. Παρ’ όλα αυτά, όσο και να ψάξετε δεν θα βρείτε την παραμικρή αναφορά στην Κύπρο, στην ομιλία του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, κατά την διάρκεια της πανηγυρικής δεξιώσεως για την «επέτειο» της αποκατάστασης της Δημοκρατίας!!! Ούτε ένα καλό λόγο συμπαράστασης. Ούτε μια παρηγορητική κουβέντα από τον πρόεδρο.. ούτε μια απλή απάντηση στις ιταμές προκλήσεις του τούρκου πρωθυπουργού…
Έτσι λοιπόν για να ξέρουμε τις δολοπλοκίες που προηγήθηκαν του προδοτικού πραξικοπήματος στην Κύπρο, της τουρκικής εισβολής στο νησί και της επανόδου της Δημοκρατίας στην μητέρα Ελλάδα ας δούμε μερικά δημοσιεύματα που είδαν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας και τα οποία ουδέποτε διαψεύσθηκαν από τους εμπλεκόμενους: Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νίκος Δεβλέτογλου, έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα «Daily Telegraf», της 13ης Ιουνίου 1978, στο οποίο υποστήριξε ότι τον Μάιο του 1974 (δύο μήνες προ της τουρκικής εισβολής), έγινε στην Μάρνη (περίχωρο των Παρισίων), μυστική συνάντηση μεταξύ του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του πρωθυπουργού του Αττίλα, Μπουλέτ Ετσεβίτ, επί παρουσία του Κίσσινγκερ. Σημείωσε δε με νόημα: «Όπως ήταν ευνόητο, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού επιθυμούσε τότε -όπως αλίμονο επιθυμεί και σήμερα- να πληροφορηθεί τι μπορούσε ο πασίγνωστος πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος να συζητήσει κρυφά με τους Ετσεβίτ και Κίσσινγκερ, λίγες εβδομάδες πριν από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατάρρευση του στρατιωτικού καθεστώτος στην Ελλάδα».
Σε επιστολή του, με ημερομηνία 19 Μαΐου 1976, προς τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, ο Καραμανλής νομιμοποιεί τον Αττίλα Ι, αλλά διαμαρτύρεται για τον Αττίλα ΙΙ (τον οποίον δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει): «Την 20ην Ιουλίου 1974, η Τουρκία εισέβαλλε εις την Κύπρον, επωφελούμενη του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και ισχυριζόμενη ότι σκοπός της επεμβάσεως ήτο η αποκατάστασις της νομιμότητος. Η νομιμότης όμως απεκατεστάθη μετά τρεις ημέρας εις την Κύπρον εις το πρόσωπο του κ. Κληρίδη και εις την Ελλάδα με την επιστροφή μου. Ο σκοπός επομένως της τουρκικής επεμβάσεως είχεν εκπληρωθεί και λογικώς η Τουρκία θα έπρεπε να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρον…».
Τον Ιούλιο του ’74, οι τούρκοι είχαν καταλάβει μόνο ένα μικρό προγεφύρωμα, στην Κύπρο. Τον Αύγουστο του 1974, που οι τούρκοι κατέλαβαν το 37% της νήσου, με τον Αττίλα ΙΙ, ο «εθνάρχης» απήντησε ως εξής στην απαίτηση του κόσμου για ελληνική βοήθεια στην Κύπρο: «Η Κύπρος κείται μακράν»! Ο πρωθυπουργός του Αττίλα (Ι και ΙΙ), Μ. Ετσεβίτ, δήλωσε αργότερα ότι: «αν δεν κάναμε την επέμβαση στην Κύπρο, δεν θα επέστρεφε η δημοκρατία στην Ελλάδα».
Να σημειωθεί ακόμα ότι παρά την παλλαϊκή απαίτηση για άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δήλωσε στην Βουλή ότι «ο φάκελος είναι αμετάκλητα κλειστός». Και ο Α. Παπανδρέου που τον μισοάνοιξε τράπηκε σε άτακτο φυγή μόλις αντιλήφθηκε την μπόχα που αναδύθηκε και διαχύθηκε προς πάσα κατεύθυνση…. Γιατί κακά τα ψέματα, ένας κλειστός φάκελος είναι πιο βολικός για κάποιους που φαίνεται να είναι υπεράνω υποψίας.….. Νεκρούς και ζώντες.


Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.कॉम

Είμαι Έλληνας και με λένε Μιχάλη Κακογιάννη….

Αυτή είναι η πατρίδα μου η Κύπρος. Επιζήσαμε από πολλούς κατακτητές αλλά η Ελληνικότητα μας έμεινε ανέπαφη! «Είμαι Έλληνας και με λένε Μιχάλη Κακογιάννη». Έτσι αυτοπαρουσιαζόταν στο κοινό του που υπηρέτησε με μια απίστευτη συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Ιδού και μερικές από τις απόψεις του για την ζωή και την τέχνη του: «Και αν το να είσαι καλός σημαίνει ότι είσαι δίκαιος και λειτουργείς σωστά, ναι, νομίζω πως είμαι καλός άνθρωπος… Στην τέχνη δεν υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει συνταγή επιτυχίας…Το ευρωπαϊκό σινεμά είναι μια πολυφωνία, ένα μωσαϊκό από εκφράσεις…. Ένα γραπτό κείμενο γεννιέται όχι για να επιβιώσει στην γραπτή του μορφή, αλλά στην σκηνική του εκτέλεση….».
Η ζωή τον ευλόγησε γι΄ αυτό και επέστρεψε λίγη από την ευλογία του στο κοινωφελές Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» που συνέστησε. Οραματίσθηκε έναν ξεχωριστό πολιτιστικό φορέα που σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Ιδρύματος Κακογιάννη «διαθέτει εαυτόν στην μελέτη, την υποστήριξη και την διάδοση των παραστατικών τεχνών, ειδικότερα του θεάτρου και του κινηματογράφου», των τεχνών, τις οποίες αγάπησε και υπηρέτησε στην Ελλάδα και το εξωτερικό, για περισσότερο από 50 χρόνια. Στα σχέδια του Ιδρύματος είναι να προσφέρει υποτροφίες σε νέους με ταλέντο, διευρύνοντας έτσι τους καλλιτεχνικούς τους ορίζοντες και παράλληλα ενισχύοντας το καλλιτεχνικό δυναμικό της χώρας. Ο Μιχάλης Κακογιάννης πίστευε πολύ στους νέους, στο ταλέντο τους, τις προοπτικές τους και την δύναμή τους, και το Ίδρυμα ήταν η έμπρακτη απόδειξη αυτής της αγάπης. Έργο του Μιχάλη Κακογιάννη είναι και ο νυχτερινός φωτισμός των μνημείων της Ακροπόλεως, τον οποίο εκείνος πρώτος οραματίσθηκε και για την επίτευξη του οποίου ίδρυσε το σύλλογο «Οι Φίλοι της Αθήνας», αναλαμβάνοντας την χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων μελετών.
Αρνήθηκε το Χόλυγουντ για τον κινηματογράφο και το θέατρο της ποιότητας. Για την προσφορά και το έργο του, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό. Έχει βραβευτεί ακόμα από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στο Έθνος, από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το συνολικό έργο του, για έργο ζωής στα Ιεροσόλυμα, για έργο ζωής από το American Hellenic Institute στην Ουάσιγκτον και στο Κάιρο. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Δημότης από την γενέτειρα του την Λεμεσό, στο Montpellier (Γαλλία) και στο Ντάλας (Τέξας, Η.Π.Α.) και έχει αναγορευθεί Διδάκτωρ Τεχνών στο Columbia College (Σικάγο, Η.Π.Α.), Επίτιμος Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Σε μια μεγάλη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε προς τιμή του, επέλεξε και τραγούδησε ένα Μοιρολόι και το αφιέρωσε στον Καραολή, τον Δημητρίου, τον Αυξεντίου, τον Μάτση, τον Παλληκαρίδη… και στα 6000 θύματα από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο τα οποία στερέωσαν την Δημοκρατία στην Ελλάδα… Αυτά τα τελευταία φαίνεται να σημάδεψαν ανεξίτηλα τον μεγάλο Έλληνα δημιουργό γι’ αυτό και τα μετέφερε με τον πιο δραματικό τρόπο στην ταινία του «Αττίλας 1974», κορυφαία στιγμή της σταδιοδρομίας του», όπως ο ίδιος έλεγε. Ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ το οποίο σκηνοθέτησε αμέσως μετά τον «Οιδίποδα Τύραννο» για το Εθνικό Θέατρο της Ιρλανδίας. Ο «Αττίλας 74» δεν είναι μία ταινία που σκηνοθέτησα εγώ. Την σκηνοθέτησε η Ιστορία κι εγώ απλώς κατέγραψα τα γεγονότα. 'Όσο καλύτερα μπορούσα και λειτουργώντας ως καθρέφτης τους. Μόλις έμαθα για την εισβολή, ότι οι τούρκοι μάς είχαν μαχαιρώσει στην πλάτη, σκέφτηκα πως κανονικά θα έπρεπε να πάω και να καταταγώ στην Κυπριακή Εθνοφρουρά. Δεν ήμουν, όμως, ικανός να χρησιμοποιήσω άλλο όπλο εκτός της κινηματογραφικής μηχανής. Και μ΄ αυτή πολέμησα…
Μιχάλης Κακογιάννης: Ένας μεγάλος Έλληνας με ήθος και μια μοναδική αίσθηση της Ελληνικότητας…. Γι αυτό και κατάφερε να βγάλει την Ελλάδα έξω από τα σύνορά της. Και το έκανε μεταφέροντας στον κινηματογράφο την «Ήλέκτρα» του Ευριπίδη και τον «Ζορμπά» του Καζαντζάκη, κάνοντάς τους αγαθό του διεθνούς κοινού, προβάλλοντας με τον καλύτερο τρόπο την Ιδέα του Ελληνισμού……..

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Το θράσος του κουμπάρου δεν έχει όρια….

Οι δηλώσεις του κ. Ερντογάν, πριν την αναχώρησή του για τα κατεχόμενα, όπου παρέστη στις πανηγυρικές εκδηλώσεις για την επέτειο της τουρκικής εισβολής του 1974, επιβεβαιώνουν για πολλοστή φορά την αδιάλλακτη στάση της Άγκυρας και απομακρύνουν παντελώς το ενδεχόμενο για μια βιώσιμη και λειτουργική λύση στο Κυπριακό. Δηλώσεις που είναι κατάφορα αντίθετες με τις αποφάσεις των Διεθνών Οργανισμών και δυναμιτίζουν κάθε ενδεχόμενο προόδου στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

Είπε πολλά ο φίλος και ο κουμπάρος μας Ταγίπ Ερντογάν. Για την άρνηση της Τουρκίας να ανοίξει αεροδρόμια και λιμάνια σε πλοία και αεροπλάνα της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως απορρέει από το πρωτόκολλο τελωνειακής ένωσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν αναγνωρίζει το κυπριακό κράτος και ούτε θα αναγνωρίσει την κυπριακή προεδρία της Ε.Ε. το δεύτερο εξάμηνο του 2012….. Ονομάζει «ειρηνευτική επιχείρηση» την εισβολή του 1974. Δηλώνει ότι δεν πρόκειται να αποσυρθούν τα τουρκικά στρατεύματα από το νησί και δεν πρόκειται να ανοίξει η περιοχή των Βαρωσίων ούτε να επιστραφούν οι περιοχές της Μόρφου και της Καρπασίας και άλλα πολλά….. όπως: «…Θα είμαι Πρωθυπουργός για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Για μένα δεν υπάρχει πλέον θέμα Μόρφου. Δεν προσεγγίζω το θέμα όπως στο σχέδιο Ανάν. Η Μόρφου ανήκει στη Βόρεια Κύπρο. Δεν μπορεί να γίνει η παραμικρή κίνηση και στο Ριζοκάρπασο. Εάν θέλουν να έλθουν για τις λειτουργίες, ας έλθουν. Έχουν αλλάξει οι συνθήκες που ίσχυαν στο σχέδιο Ανάν. Η στάση μας στο τραπέζι θα είναι διαφορετική». Σύμφωνα με τον Ερντογάν «πρέπει να γίνει αποδεκτή μία λύση με δύο κοινότητες και δύο ισότιμα κράτη. Αν δεν το δεχθούν, αυτό είναι δικό τους θέμα….. Δεν τίθεται θέμα να κάνουμε υποχώρηση σε κανένα σημείο. Μην περιμένει κανείς κάτι τέτοιο…… το έθνος αυτό δεν σκύβει το κεφάλι..». Ο τούρκος πρωθυπουργός υποστήριξε ότι «η Κύπρος πρέπει να καταλήξει στο συμβιβασμό», ενώ εμμέσως πλην σαφώς δήλωσε ότι θεωρεί ευνοϊκό συνομιλητή την Ελληνική Κυβέρνηση…. κάνοντας έμμεση αναφορά για συμφωνίες συνδιαχείρισης στο Αιγαίο… !

Απύθμενο το θράσος του τούρκου πρωθυπουργού που έχει ξεπεράσει κάθε όριο κυνισμού και αθλιότητας. Για όσους παρακολουθούν επιμελώς και χωρίς παραμορφωτικούς φακούς τα γεγονότα, οι θέσεις αυτές δεν αποτελούν φυσικά κάτι το καινούργιο. Είναι οι διαχρονικά αδιάλλακτες θέσεις της Άγκυρας στο κυπριακό και κατ’ επέκταση και στα ελληνοτουρκικά. Και είναι πραγματικά απορίας άξιον η έκπληξη που προκάλεσαν σε Αθήνα και Λευκωσία που όπως φαίνεται δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι οι κουμπαριές και τα τουρκικά βραβεία που φορτώθηκαν πολλοί Έλληνες πολιτικοί, σίγουρα καταγράφονται ως ένα πολύ καλό επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπώσεων, το οποίο, ωστόσο, διόλου δεν βοηθά στην επίλυση των προβλημάτων μας με την γείτονα. Η Τουρκία που σταθερά και κυνικά γράφει στα παλιότερα των υποδημάτων της, τις ειλικρινείς προσπάθειες της δικής μας πλευράς για λύσεις που θα βοηθήσουν την περιοχή μας ώστε να βγει από την μιζέρια και τα απίστευτα αδιέξοδα.

Υ.Γ.: Βρισκόμαστε στο χειρότερο ίσως σημείο μετά την καταστροφή του 1974…. με συνειδήσεις εύκαμπτες και χαλαρές, έτοιμες να γονατίσουν … έτσι εξηγείται το γεγονός ότι αντί να ανάψουμε το λυχνάρι με το φως της ελπίδας και της αγωνιστικότητας μας….. μετά την έκρηξη στην Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης», φθάσαμε στο ελεεινό σημείο να παίρνουμε ηλεκτρικό από τα κατεχόμενα.. Γα να έχουμε τον κουμπάρο Ταγίπ να χλευάζει και να μας ειρωνεύεται!!!!

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Μια από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες του εικοστού αιώνα…

Η γυναίκα θρύλος για τον Ελληνικό κλασικό αθλητισμό, η Ελληνίδα Κυπρία Δόμνα Λανίτου – Καβουνίδου, έφυγε πρόσφατα από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών. Ήταν γεννημένη το 1914 στην Λεμεσό και υπήρξε μία από τις κορυφαίες μορφές του Ελληνικού Αθλητισμού. Πάντα σεμνή με μια απίστευτη ενεργητικότητα, θέληση και αισιοδοξία. Η αγωνιστική της διαδρομή σημάδεψε για χρόνια τον Ελληνικό Αθλητισμό. Όπως και η προσωπικότητα της....

Κόρη του δικηγόρου, πολιτευτή και βουλευτή της Λεμεσού Νικόλαου Κλ. Λανίτη και της Σαπφούς Κολακίδη. Ο πατέρας της ήταν διαπρεπής δικηγόρος, ένθερμος αγωνιστής και πρωτεργάτης του κινήματος της ΕΝΩΣΗΣ της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Συνιδρυτής του Γυμναστικού Συλλόγου Λεμεσού «Ολύμπια» και από τα ιδρυτικά μέλη του ΣΕΓΑΣ. Η ενασχόληση της μικρής Δομνίτσας με τον αθλητισμό ξεκινά το 1928, όταν μετά από εισήγηση του πατέρα της, οι παγκύπριοι αγώνες περιέλαβαν για πρώτη φορά και γυναικεία αγωνίσματα. Το 1931 η Δόμνα μαζί με την αδελφή της Ισμήνη έρχονται στην Αθήνα για σπουδές. Αντιμετωπίζει την καχυποψία της Ελληνικής κοινωνίας που ήθελε τις γυναίκες μακριά από τα στάδια. Παρ’ όλα αυτά, κάθε επίσημη εμφάνιση της στον στίβο φέρνει και ένα καινούργιο ρεκόρ. Διετέλεσε πρωταθλήτρια Ελλάδος για πολλά χρόνια στα 60μ, 100μ, 80μ εμπόδια, μήκος και ύψος με φορά και άνευ φοράς. Στο ενεργητικό της και τέσσερα βαλκανικά ρεκόρ, που πέρασαν αρκετές δεκαετίες έως ότου ξεπερασθούν. Ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς ζητά να συναντηθεί μαζί της. Φθάνει στο σπίτι του στην Οδό Ασκληπιού μαζί με την αδελφή και τον πατέρα της. Αμέσως μετά την συνάντηση ο Παλαμάς γράφει για τις δυο αδελφές ένα όμορφο τετράστιχο.

Στους Πανελλήνιους Αγώνες Γυναικών του 1931, η δεκαεπτάχρονη τότε αθλήτρια παίρνει μέρος σε επτά αγωνίσματα και θριαμβεύει, σπάζοντας έξι πανελλήνια ρεκόρ! Λίγες μέρες αργότερα, ο πατέρας της, εκ των πρωταγωνιστών της οκτωβριανής εξέγερσης, φυλακίζεται και αργότερα εκτοπίζεται από τους άγγλους σε χωριά της υπαίθρου. Έγραφε στο «Ελεύθερον Βήμα» ο Σπύρος Μελάς: «Ο λαός χειροκροτούσε χθες εις το Παναθηναϊκόν Στάδιον την δίδα Λανίτου, όχι ως νικήτριαν των 100 μέτρων, αλλ’ ως κόρην του επαναστάτου βουλευτού Κύπρου….».

Στα τέλη του 1935, η Ελληνική επιτροπή Ολυμπιακών αγώνων επιλέγει τους αθλητές για την Ολυμπιάδα του Βερολίνου. Η Δόμνα Λανίτου, γίνεται η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που θα συμμετάσχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Της Ελληνικής ομάδας ηγείται ο Σπύρος Λούης, που μπήκε στο στάδιο φορώντας φουστανέλα. Για πρώτη φορά η Δόμνα αγωνίζεται με τις καλύτερες αθλήτριες του κόσμου. Την επομένη σημειώνεται το ιστορικό γεγονός των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου με την συναρπαστική νίκη του Τζέσε Όουεν και την συμβολική ήττα του ναζισμού. Ο Χίτλερ έτρεμε από εκνευρισμό και δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί όταν ο Όουεν έκανε την τελική νικηφόρο προσπάθεια στο ύψος και έφυγε εκνευρισμένος από το στάδιο.

Ο πόλεμος την βρίσκει να προσφέρει τις υπηρεσίες της, ως εθελόντρια νοσοκόμα. Οι πρώτοι μεταπολεμικοί ολυμπιακοί διεξάγονται το 1948 στο Λονδίνο, όπου συμμετέχει ως η μόνη γυναίκα ανάμεσα σε δεκατρείς άνδρες. Παρελαύνει επικεφαλείς της Ελληνικής αποστολής. Το 1958 είναι υποψήφια στην Α’ Περιφέρεια Αθηνών στο Κόμμα των Φιλελευθέρων του Γεωργίου Παπανδρέου και το 1963 είναι στην τιμητική συνοδεία γύρω από το φέρετρο του Γρηγόρη Λαμπράκη. Ήταν πάντα μια γνήσια Ελληνίδα που τιμούσε την Ελλάδα, αλλά και την ιδιαίτερη της πατρίδα με πίστη και σθένος, παντού και πάντοτε. Αναμφίβολα υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες του εικοστού αιώνα.


Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

«Ευχαριστώ τους αμερικάνους…..»

Η εξωτερική πολιτική αποτελεί εκδήλωση της υποστάσεως και της κυριαρχίας ενός κράτους. Εξωτερική πολιτική κατά βάση ασκούν ο πρωθυπουργός με την κυβέρνηση του και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κάθε ενεργεία και δήλωση τους έχουν πάντα ένα ιδιαίτερο βάρος που προσμετρούνται, θετικά ή αρνητικά, πάντα εκ του αποτελέσματος. Δεν είναι λίγες οι φορές που η εξωτερική πολιτική μετατρέπεται σε Επικοινωνιακή Διπλωματία Και τότε τα πράγματα γίνονται πραγματικά εξαιρετικά δύσκολα, πολλές φορές μάλιστα και επικίνδυνα, αφού ακόμα και μια λεκτική υποχώρηση καταγράφεται και επηρεάζει δυσμενώς όλες τις μετέπειτα εξελίξεις. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί εκείνο το μεγαλόστομο ευχαριστώ την νύκτα των Ιμίων. Εκείνο το «ευχαριστώ τους αμερικανούς» που λέχθηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό τον Ιανουάριο του 1996!

Πριν λίγες μέρες λοιπόν ακούσαμε άλλο ένα «ευχαριστώ τους αμερικάνους». Αυτήν την φορά δια στόματος Κάρολου Παπούλια! Ενώπιον, μάλιστα των εκπροσώπων όλων των Μ.Μ.Ε που κάλυπταν ειδησεογραφικά την επίσκεψη αντιπροσωπείας του Αμερικανοελληνικού Ινστιτούτου (Αmerican Hellenic Institute) στο Προεδρικό Μέγαρο. Είπε συγκεκριμένα ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας: «Θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο Ομπάμα γιατί ενδιαφέρθηκε για τη δύσκολη περίοδο που περνάει η Ελλάδα. Και μίλησε στους ευρωπαίους ηγέτες, ιδιαίτερα στην κυρία Μέρκελ και τον κύριο Σαρκοζί. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν το ξεχνάμε». Ο κ. Παπούλιας ευχαρίστησε τον πρόεδρο των Η.Π.Α. προσωπικά προσθέτοντας: «Ελπίζω να συναντηθούμε για να συζητήσουμε για τα κοινά μας συμφέροντα και τα κοινά μας όνειρα. Γιατί πάντοτε, μαζί με τις Η.Π.Α. πολεμήσαμε για τους ίδιους στόχους: για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, για τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Ας βάλουμε, λοιπόν τα πράγματα σε μια λογική σειρά. Καθώς η μνήμη ακτινογραφεί τα γεγονότα όλο και πιο πολύ διαπιστώσουμε: Αμερικανοί πράκτορες εγκαταστάθηκαν από την πρώτη μέρα της λήξης του Β΄ παγκοσμίου πόλεμου στην πατρίδα μας και έσπειραν αδιακρίτως και σε περιόδους δημοκρατίας και σε περιόδους δικτατορίας, την διχόνοια.! Αμερικανοί δολοπλόκοι όπλιζαν και καθοδηγούσαν τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής στην Κύπρο το 1974. Αμερικανοί διπλωμάτες αναγνώρισαν το σκοπιανό μόρφωμα. Αμερικανοί διπλωμάτες όπλισαν τα δολοφονικά χέρια των τούρκων την νύκτα των Ιμίων. Αμερικανοί ραδιούργοι δημιούργησαν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Και αμερικανοί πολιτικοί βυσσοδομούν εναντίον μας, αφού είχαμε τα θάρρος να πούμε όχι στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και να συνομολογήσουμε υψίστης στρατηγικής σημασίας συμφωνίες με τους Ρώσους!

Για ποιό πράγμα λοιπόν ευχαριστούμε σήμερα τους αμερικανούς; Μήπως για τις υποκλοπές, για τα σχέδια δολοφονίας πρώην πρωθυπουργών, για την αμέριστη συμπαράσταση στα ελληνοτουρκικά και την κατανόηση που δείχνουν στο Κυπριακό, τα θέματα του Αιγαίου, της Θράκης και στο σκοπιανό….Χάσαμε όλοι το μέτρο δυστυχώς. Άλλη εξήγηση δεν μπορεί να δοθεί στις τελευταίες δηλώσεις του πρόεδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μια Ελληνική Δημοκρατία, που αν συνεχίσουμε με τα ίδια μυαλά, σε λίγα χρόνια δεν θα είναι ούτε Ελληνική, μα ούτε και Δημοκρατία….

Υ.Γ.: Η ελληνική οικονομία που καρκινοβατεί κυρίως συνεπεία της διατήρησης επαρκών αμυντικών δυνάμεων για την πειστική λειτουργία της αποτρεπτικής μας στρατηγικής έναντι των επιβουλών από τους εξ ανατολών κυρίως γείτονες μας. Επιβουλές που υποθάλπονται από τους αμερικανούς «συμμάχους μας». Εξ ου και τα υπέρογκα ποσά που δίνονται για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Και η οικονομική κατρακύλα της Ευρώπης ξεκίνησε ακριβώς μετά την οικονομική κρίση στις Η.Π.Α.. των οποίων το χρέος έχει φτάσει σήμερα στα 14.3 ΤΡΙΣ δολάρια… Κάτι που σημαίνει ότι για να σωθεί η οικονομία της Αμερικής πρέπει να καταποντιστεί η οικονομία της Ευρώπης. Και η αρχή έγινε από εμάς……… Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.

Ντροπή στον Αντένα!

Η κατρακύλα της Ελληνικής αξιοπρέπειας δεν έχει δυστυχώς τελειωμό. Μια παρατεταμένη Εθνική ανομβρία κυριαρχεί σχεδόν παντού και φέρνει στο προσκήνιο συγκλονιστικά γεγονότα που συνήθως περνούν απαρατήρητα! Αδιάψευστος μάρτυρας η πρόσφατη έναρξη προβολής από τον τηλεοπτικό σταθμό Αντένα των Αθηνών της τούρκικης σειράς «Ezel», μιας τηλεοπτικής παραγωγής που εξελίσσεται πάνω στην κατεχόμενη και αιματοβαμμένη γη της Κύπρου. Της γης που μέσα στα σπλάχνα της βρίσκονται οι νεκροί και οι αγνοούμενοι μας, Έλληνες Κύπριοι και Ελλαδίτες. Στοιβαγμένοι όλοι τους σε υγρούς μαζικούς τάφους εκεί ακριβώς όπου διεπράχθησαν τα ειδεχθέστερα εγκλήματα σε βάρος ενός τμήματος Ελληνικού πληθυσμού με στόχο το Εθνικό ξεκαθάρισμα.

Ένας «Ελληνικός» τηλεοπτικός σταθμός, που αντί ως οφείλει να προβάλει τις συνέπειες μιας εθνικής τραγωδίας με το συνεχιζόμενο δράμα των συγγενών αγνοουμένων, την εξουδετέρωση των Ελλήνων εγκλωβισμένων της Καρπασίας, τις συστηματικές και αδίστακτες συλήσεις και δηώσεις των 520 Εκκλησιών και Μοναστηριών, των κοιμητηρίων και άλλων τόπων θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς από τους Αττίλες της Άγκυρας, ξεδιάντροπα διαφημίζει τα κατεχόμενα και την κατοχή. Να σημειωθεί ότι στην νέα αυτή σειρά του Αντένα δεν απουσιάζουν οι προκλητικές σκηνές με τις τουρκικές και «τουρκοκυπριακές» σημαίες στην Κύπρο!!!

Και για να έχουμε μια άποψη για τον χώρο όπου γυρίστηκε η εν λόγω κινηματογραφική παραγωγή αρκεί να αναφέρουμε: «Το Άρτεμις καζίνο-ξενοδοχείο στο οποίο έγινε μεγάλο μέρος των γυρισμάτων στη κατεχόμενη Βουκολίδα είναι κτισμένο σχεδόν πάνω στην θάλασσα. Η γη ανήκει στους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες κατοίκους του χωριού. Η χρυσή παραλία έχει έκταση περί τα δύο χιλιόμετρα από την τοποθεσία "Παλλούρα" στην Αγία Θέκλα, το παρεκκλήσι που ισοπέδωσαν οι κατοχικές αρχές πριν από μερικές εβδομάδες γιατί χάλαγε την εικόνα ενός υπό ανέγερση νέου ξενοδοχείου…... Οι τούρκοι και τουρκοκύπριοι ισοπέδωσαν σχεδόν όλο το χωριό για να μη τους χαλάει την εικόνα της χλιδής και έφτιαξαν πλατείες και δρόμους που οδηγούν στην παραλία που βρίσκεται κάπου δυο χιλιόμετρα από το κέντρο του χωριού, το οποίο μετενόμασαν σε «BAFRA».

Η τούρκικη σειρά «Ezel» σημειώνει δυστυχώς υψηλές τηλεθεάσεις... αποδεικνύοντας στην πράξη ότι οι αντιστάσεις μας ως Ελλήνων -στην εποχή μάλιστα του επαίσχυντου μνημονίου- έχουν ολοσχερώς εκμηδενισθεί!!!! Διερωτόμαστε λοιπόν: Μπορεί οι κοινοί θνητοί να ζουν το δικό τους ύπνο του δικαίου…... Το περιβόητο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, όμως, γιατί αλήθεια κωφεύει τόσο εκκωφαντικά για ένα υψίστης Εθνικής σημασίας ζήτημα; Τι λέει αλήθεια γι΄ αυτό το θέμα το Ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών;

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.

Πωλητήρια παντού…..

Την ώρα που όλοι οι Έλληνες παρακολουθούν με έκδηλη αγωνία τα όσα συμβαίνουν και σε ότι αφορά την τραγική κατάσταση της οικονομίας μας, αλλά και τα νέα σκληρά μέτρα λιτότητας που η ελληνική κυβέρνηση επιβάλλει με εντολή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, οργιάζουν οι φήμες για ξεπούλημα στους ξένους της γης που πότισαν με το αίμα τους αμέτρητες γενεές Ελλήνων. Άνοιξε πλέον διάπλατα ο δρόμος σε όποιους ξένους θέλουν, των τούρκων μη εξαιρουμένων, να αγοράζουν γη στην Κρήτη και σε άλλα ελληνικά νησιά, όσα έπαψαν να θεωρούνται πλέον "παραμεθόριες περιοχές", αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα που αναρτήθηκε σε πολλά “blogs” στο διαδίκτυο. Όπως μάλιστα εμφανίζονται τα πράγματα, δίδεται η εντύπωση ότι η Ελλάδα... παρακαλεί τους ξένους να αγοράσουν κομμάτια από τη γη της και η κυβέρνηση ανησυχεί μήπως κατά τη διαδικασία πώλησης προκύψουν γραφειοκρατικά ή άλλα εμπόδια! Συγκεκριμένα, μετά την πρόσφατη άρση της απαγόρευσης απόκτησης ακίνητης περιουσίας από πολίτες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), θα είναι πλέον εφικτή για τους τούρκους πολίτες και επιχειρηματίες η αγορά ακίνητης περιουσίας σε ελληνικά νησιά. Αυτό αναφέρεται σε ένα δημοσίευμα που αναρτήθηκε στις 04 Ιουνίου 2011 στην ιστοσελίδα της τουρκικής "Hurriyet Daily News" με τίτλο “Real estate on Greek islands to be available to Turkish buyers” («ακίνητα σε ελληνικά νησιά θα είναι διαθέσιμα σε τούρκους αγοραστές»).
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία περί ακινήτων, όλα τα νησιά του Αιγαίου έναντι της τουρκικής ακτογραμμής ορίζονται ως «παραμεθόριος περιοχή». Στα νησιά αυτά περιλαμβάνονται «τα Δωδεκάνησα, η Λέσβος, η Σάμος, η Χίος και η Κρήτη», αναφέρει το δημοσίευμα. Έτσι, οι τούρκοι πολίτες αλλά και άλλοι υπήκοοι εκτός Ε.Ε. θα έχουν την δυνατότητα να αγοράζουν ακίνητη περιουσία στην Κρήτη, στα άλλα αναφερόμενα ελληνικά νησιά και την Θεσσαλονίκη... Το δημοσίευμα της "Hurriyet Daily News" αναφέρει επίσης ότι «το ΔΝΤ και η Ε.Ε. υποχρέωσαν την Ελλάδα να προβεί άμεσα στην πώληση ακίνητης περιουσίας και να ολοκληρώσει την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων με αντάλλαγμα την καταβολή επιπλέον 60 δισ. ευρώ.
Η διευκόλυνση πώλησης γης στις περιοχές που μέχρι τώρα ορίζονταν ως παραµεθόριες για να ισχύουν περιορισμοί εθνικής ασφάλειας όσον αφορά τις αγορές και τις μισθώσεις ακινήτων, αλλά και η επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών αδειοδότησης προβλέπονται σε άρθρο νόμου που ψηφίστηκε στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας. Στόχος, όπως αναφέρεται από το Υπουργείο Άμυνας, που είχε τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία, είναι «η άρση χρονοβόρων αντικινήτρων και η ενίσχυση του κλίματος επενδύσεων από το εξωτερικό». Στις καταργούμενες ως παραμεθόριες περιοχές (και είναι παρά πολλές) οι υποψήφιοι αγοραστές ή μισθωτές ακινήτων, που μπορεί να είναι πολίτες χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης -όπως και εκτός των χωρών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών- περνούσαν από έλεγχο που διαρκούσε πολλές φορές μέχρι και οκτώ μήνες «θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την ολοκλήρωση της συναλλαγής»...
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί για το που οδηγούνται τα πράγματα! Η αποδόμηση του κοινωνικού ιστού, η Εθνική αλλοτρίωση, καθώς και η απώλεια της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, μοιάζουν πλέον με γεγονότα μη ανατρέψιμα. Εκτός, βεβαίως, αν επιτέλους ξυπνήσουμε και στείλουμε στο σπίτι τους (και στην φυλακή), όλους εκείνους που μετέτρεψαν την πολιτική ως το πιο προσωπιδοφόρο γι΄ αυτούς επάγγελμα. Αυτούς που σήμερα ανησυχούν δήθεν για το μέλλον της πατρίδας μας!
Υ.Σ.: Δηλώσεις που δεν πρέπει να ξεχνάμε..... "Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ό,τι μας ανήκει και να μη μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας" ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΥΠ.ΕΞ. 1999
online-pressblog.blogspot.com/2009/01/blog post_211.html.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com