Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Πενήντα χρόνια Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛ.ΔΥ.Κ.)

Πενήντα χρόνια παρουσίας στην Κύπρο συμπλήρωσε φέτος η Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛ.ΔΥ.Κ.), πολλοί άνδρες της οποίας έπεσαν ηρωϊκώς μαχόμενοι κατά την τουρκική εισβολή του 1974 υπερασπιζόμενοι την Κυπριακή Δημοκρατία. Με την ευκαιρία αυτή πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου επετειακή εκδήλωση, κατά τη διάρκεια της οποίας παρουσιάσθηκαν η δράση και οι αγώνες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. το 1974 και προβλήθηκαν επετειακές φωτογραφίες και κινηματογραφικό υλικό.
Η έναρξη συγκρότησης της Δύναμης, με έδρα το Μπογιάτι Αττικής, άρχισε στις 20 Νοεμβρίου και ολοκληρώθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1959 με την ονομασία Ελληνική Δύναμη Κύπρου. Στις 16 Αυγούστου 1960 η ΕΛ.ΔΥ.Κ. αποβιβάσθηκε στο λιμάνι της Αμμοχώστου μέσα σε αισθήματα εθνικής έξαρσης και περηφάνιας με πρωτόγνωρες για την εποχή εκδηλώσεις από μέρους των Ελλήνων Κυπρίων, οι οποίοι υποδέχθηκαν τους Αξιωματικούς και οπλίτες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. ως απελευθερωτές.
Μιλώντας στην εκδήλωση, ο υπουργός άμυνας της Κύπρου κ. Κώστας Παπακώστας επεσήμανε ότι ««ο σεβασμός για την ΕΛ.ΔΥ.Κ. είναι δεδομένος, επειδή τον έχει κερδίσει επάξια από τον κυπριακό λαό, μέσα από την 50χρονη δράση και ιστορία της, τόσο εν καιρώ πολέμου όσο και εν καιρώ ειρήνης…… Εάν η ΕΛ.ΔΥ.Κ. δεν τηρούσε τη στάση που τήρησε κατά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή το 1974, η πρωτεύουσα της Κύπρου, η Λευκωσία, σήμερα θα ήταν κατεχόμενη. Για αυτό και πρόσφατα το Υπουργείο Άμυνας, για πρώτη φορά στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, τίμησε το φρόνημα και την προσφορά των Αξιωματικών και Υπαξιωματικών της ΕΛ.ΔΥ.Κ., απονέμοντάς τους Διαμνημόνευση Υπηρεσίας στην Κύπρο μετά σχετικού διπλώματος, κάτι το οποίο θα συνεχίσει να πράττει το Υπουργείο Άμυνας». Είπε ακόμα μεταξύ άλλων ο Κ. Παπακώστας: « Η ΕΛ.ΔΥ.Κ. έδωσε μάχη εναντίον του τουρκικού θύλακα στο Κιόνελι -ο οποίος αποτελούσε μια σημαντική βάση για το προγεφύρωμα της εισβολής, έδωσε μάχη για το στρατόπεδό της στο Γερόλακκο- όπου αντιμετώπισε πολλαπλάσιες εχθρικές δυνάμεις, προβάλλοντας ηρωική αντίσταση… Σε όλες τις επιχειρήσεις που έλαβε μέρος η ΕΛ.ΔΥ.Κ., οι τούρκοι έριξαν εναντίον της όσες δυνάμεις διέθεταν, διότι αποτύγχαναν να κάμψουν μερικές εκατοντάδες ανδρών, παρά την ακατάπαυστη πίεση που τους ασκούσαν, υποστηριζόμενοι από την τουρκική αεροπορία που κυριαρχούσε στον εναέριο χώρο της Κύπρου».
Κύριος ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο ακαδημαϊκός Κώστας Μαυρίδης που μεταξύ άλλων τόνισε: «…..Η κορύφωση της τραγικότητας εντείνεται περισσότερο μετά τον πόλεμο με περιπτώσεις Ελδυκαρίων πολεμιστών που αντιμετώπισαν την περιφρόνηση και κάποτε τον κατατρεγμό (!) από τους άκαπνους και συνένοχους της χούντας και των συνεργατών της στο λεκανοπέδιο της Αττικής….».
Παρ’ όλα αυτά η ΕΛ.ΔΥ.Κ. είναι πάντα παρούσα και έτοιμη για τον υπέρ πάντων αγώνα. Στην εμπροσθοφυλακή του αγώνα της ο νέος διοικητής της, Συνταγματάρχης Συμεών Κεβεντζίδης, που μιλώντας στο κατάμεστο αμφιθέατρο για τα 50χρονα της και ενώ άγημα μετέφερε την Πολεμική Σημαία που βγήκε αιματοβαμμένη από το στρατόπεδο της Δύναμης στο Γερόλακκο, είπε ότι στόχος, αν οι περιστάσεις το επιβάλουν, είναι η πολεμική σημαία της ΕΛ.ΔΥ.Κ. να ξανακυματίσει στον Πενταδάκτυλο.
Η ρήση σε επίσημη ομιλία του διοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ., που εκπροσωπεί την επίσημη παρουσία της μητέρας Ελλάδας στην Κύπρο, σκόρπισε ρίγη συγκίνησης και καταχειροκροτήθηκε, αποτελεί δε την καλύτερη απόδοση τιμής προς τους ηρωικούς νεκρούς και αγνοούμενους ελλαδίτες αδελφούς μας. Να σημειωθεί πως ο Συμεών Κεβεντζίδης, ποντιακής καταγωγής, θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα νεότερα στελέχη του Ελληνικού Στρατού. Εκπαιδεύει και καθοδηγεί την ΕΛ.ΔΥ.Κ. στο νέο στρατόπεδο της στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας (στη Μαλούντα), ως κομμάτι της άμυνας της Κύπρου που, αν χρειασθεί, θα πολεμήσει για την ελευθερία της Κύπρου και την τιμή του Έθνους.
Το νέο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ που φέρει το όνομα του Ταγματάρχη Μηχανικού Σωτηρίου Σταυριανάκου που έπεσε υπερασπιζόμενος με αυτοθυσία στις Κυπριακές Θερμοπύλες. Η Κύπρος που παρά τα αντιθέτως λεγόμενα είναι η Αγία εκείνη γη που στην συνείδηση του κάθε Έλληνα πατριώτη αποτελεί αιώνες τώρα αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου Ελληνικού χώρου.

Ένα νέο ξεκίνημα!!!

Σε μια περίοδο δραματική για τη χώρα και πριν καλά καλά συμπληρωθεί ένας χρόνος από τις εκλογές, ο πρωθυπουργός προχώρησε σε ανανέωση του κυβερνητικού σχήματος. Κατά κοινή παραδοχή, η κίνηση αυτή του κ. Παπανδρέου το μόνο καινούργια που έφερε είναι μια κυβέρνηση μαμούθ που δεν ταιριάζει καθόλου με τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες για ευελιξία και εξοικονόμηση πόρων, αφού το νέο κυβερνητικό σχήμα εκτός των άλλων είναι κατά 25% μεγαλύτερο από το προηγούμενο. Κάτι που εκτός των άλλων ενισχύει τις ανησυχίες και δικαιολογεί τις υποψίες πως ο ανασχηματισμός μάλλον εξυπηρετεί εσωκομματικές διαπλοκές και αντιπαραθέσεις και όχι τα πραγματικά συμφέροντα του τόπου.
Στόχος είναι να αλλάξουμε την Ελλάδα ήταν οι πρώτες δηλώσεις του κυρίου Παπανδρέου αμέσως μετά την ορκωμοσία των νέων υπουργών και υφυπουργών. Για αποτελεσματικότερη διοίκηση και λειτουργία του κράτους. Ένα νέο ξεκίνημα!!! Συνηθισμένη ατάκα των πολιτικών ασχέτως αν η περίοδος που πέρασε πριν το νέο αυτό ξεκίνημα μας έφερε ενώπιων του επαίσχυντου μνημονίου και της τρόικας, με το εισόδημα των εργαζομένων να μειώνεται δραστικότατα, για πρώτη μάλιστα φορά μετά την λεγόμενη μεταπολίτευση. Έστω και αν από τα «λεφτά υπάρχουν» του κυρίου Παπανδρέου φθάσαμε στην πιο βάρβαρη επίθεση κατά των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων !!!
Εν τω μεταξύ αυτοί που ήρθαν είναι κατά πολύ περισσότεροι από αυτούς που έφυγαν. Ποιοί έφυγαν δηλαδή! Σχεδόν κανένας! Η κυρία Κατσέλη που μετακόμισε γιατί δεν την χωνεύει ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κατά γενική ομολογία επιτυχημένος κ. Χρυσοχοΐδης που ανταμείφθηκε για το σημαντικό έργο που έφερε εις πέρας με την αλλαγή υπουργικών καθηκόντων. Και οι κολλητοί του πρωθυπουργού, Δρούτσας και Γερουλάνος, γαλουχημένοι και οι δύο στα νάματα της παγκοσμιοποίησης, παρέμειναν στις θέσεις τους. Και κάτι περίεργες ονομασίες υπουργείων: «Δικαιοσύνης και διαφάνειας». Λες και η δικαιοσύνη δεν προϋποθέτει και την απόλυτη διαφάνεια.H άμυνα παραμένει εθνική, η παιδεία όμως όχι!!! O κύριος Παπανδρέου που εκ νέου έκρινε πως Υπουργεία Μακεδονίας και Αιγαίου δεν χρειάζονται…… ενώ δημιούργησε τομείς όπως άθλησης, διατροφής και θαλασσίων υποθέσεων. Πράγματα και θάματα δηλαδή που προκαλούν τα σαρκαστικά σχόλια των πολιτών.
Κανένας ανασχηματισμός φυσικά, ακόμα και αν είναι επιτυχημένος, δεν μπορεί από μόνος του να δώσει λύσεις στα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας. Απλώς αποτελεί μια ελάχιστη ελπίδα που φέρνει μαζί της η αύρα της ανανέωσης. Μια αύρα που στην προκειμένη περίπτωση δεν προκαλεί καμιά ευχάριστη αίσθηση στους πολίτες που βλέπουν την χώρα να κατρακυλά και να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

ΥΓ: Αλήθεια πόσο κόστισε η πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου στην Θεσσαλονίκη; Εκτός έδρας αεροπορικά, εισιτήρια και άλλα πολλά έξοδα για τους πενήντα υπουργούς και υφυπουργούς με τους παρατρεχάμενους τους… Την ίδια ώρα που οι μισθωτοί βρίσκονται μέσα στην δίνη της περικοπής μισθών και επιδομάτων. Την ίδια ώρα που με την έμμεση φορολογία εκμηδενίζονται όλα τα μικρά εισοδήματα.

Ελληνική εξωτερική πολιτική και επαναπροσέγγιση

Δρούτσας και Ναταβούτογλου βρέθηκαν να παρακολουθούν μαζί τον καλαθοσφαιρικό αγώνα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας στην Άγκυρα. Πράξη πολιτισμού, δίχως άλλο, όπως επίσης πράξη πολιτισμού αποτέλεσε και η υποδειγματική στάση των τούρκων φίλαθλων στον εν λόγω αγώνα στον οποίο δυστυχώς για μας δεν ήταν νικηφόρος, αφού οι Έλληνες καλαθοσφαιριστές παρά την φιλότιμη προσπάθεια τους δεν τα κατάφεραν. Και στην Κύπρο ο κατοχικός ηγέτης Ντερβίς Έρογλου σε ανταπόδοση της επίσκεψης Χριστόφια στο σπίτι του στα κατεχόμενα, βρέθηκε στην οικία του Κύπριου προέδρου στις ελεύθερες περιοχές, όπου το κυπριακό κρασί έρεε άφθονο σ’ ένα πλούσιο δείπνο που κατά τους Χριστόφια-Έρογλου αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της επαναπροσέγγισης και ένα διάλλειμα στον σκληρό διάλογο που διεξάγεται.
Όλα αυτά δίχως άλλο δείχνουν μια διαφορετική από το παρελθόν συμπεριφορά που αφήνει κατά μέρος τα πολύ σοβαρά προβλήματα που μας χωρίζουν με την γείτονα, σε μια προσπάθεια να ανοίξουν οι δρόμο που ενδεχομένως να δώσουν τις πολυπόθητες λύσεις. Μια μέθοδος που έως τώρα και παρά το γεγονός ότι επικοινωνιακά λειτουργεί άριστα, εντούτοις στην ουσία δεν έχει δώσει κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, αφού και η κατοχή μεγάλου τμήματος της Κύπρου συνεχίζεται και εδραιώνεται και οι προκλήσεις στο Αιγαίο και την Θράκη διαρκώς αυξάνονται και πληθύνονται. Να θυμίσουμε πως αυτή η διαδικασία επαναπροσέγγισης δεν είναι κάτι το καινούργιο, αλλά αποτελεί την συνέχεια μια σειράς άλλων πρωτοβουλιών που ξεκίνησαν από τον Ανδρέα Παπανδρέου του Νταβός (έστω και αν αργότερα ο ίδιος μετανοιωμένος αναφώνησε το mea culpa) και συνεχίσθηκαν με την πολιτική των σεισμών, των ζεμπέκικων και των κουμπαριών… έτσι φθάσαμε στα γεύματα και στα πλουσιοπάροχα εκατέρωθεν δείπνα.
Για την ιστορία ιδού ένα ακόμη γεγονός δείγμα της εξωτερικής μας πολιτικής της τελευταίας τουλάχιστον δωδεκαετίας. Σύμφωνα λοιπόν με δημοσίευμα του Γιάννου Χαραλαμπίδη στην «Σημερινή» της Κύπρου, το Φεβρουάριο του 1999, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου και νυν Πρωθυπουργός σε αποστολή του στο Παρίσι κάλεσε Κυπρίους και Ελλαδίτες δημοσιογράφους, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος, για να τους εξηγήσει τη νέα πολιτική της επαναπροσέγγισης. Ήταν λίγο μετά την ματαίωση ύστερα από προσωπική απόφαση του Κώστα Σημίτη της εγκατάστασης των πυραύλων S-300 στην Κύπρο και την εξορία τους στην Κρήτη (Γλαύκος Κληρίδης συνέντευξη στον Ραδιοφωνικού σταθμό Αντένα της Κύπρου). Παρόντες ήταν και οι άγνωστοι τότε συνοδοί του, Δημήτρης Δρούτσας (πρώην Αναπληρωτής και νυν Υπουργός των Εξωτερικών) και Παύλος Γερουλάνος νυν Υπουργός Πολιτισμού. Δύο άνθρωποι που αποτελούν το σημερινό βαρύ πυροβολικό της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου Β΄. Αυτά και τα συμπεράσματα δικά σας……

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Ο εχθρός τους εχθρού μου…

Πολύ συζήτηση γίνεται τελευταίως για την αναβάθμιση των ελληνοισραηλινών σχέσεων. Η επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στον Ισραήλ και η αντίστοιχη της μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από τον κ. Νετανιάχου στην Ελλάδα, σηματοδοτούν μια άλλη εντελώς διαφορετική προοπτική στις σχέσεις Αθήνας-Τελ Αβίβ. Των επισκέψεων αυτών είχαν προηγηθεί η αιματηρή επίθεση των Ισραηλινών στην νηοπομπή προς την Γάζα (που στην προμετώπη της βρίσκονταν άνθρωποι των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών), η οποία προηγήθηκε της νέας πρόκλησης της Τουρκίας να βγάλει το σκάφος «Πίρι Ρεις» για σεισμολογικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, σε περιοχή όπου επικαλύπτεται η υφαλοκρηπίδα της Ρόδου, του Κατσελλορίζου και της Κύπρου. Να σημειωθεί πως είναι η δεύτερη φορά τους τελευταίους είκοσι μήνες που η Τουρκία, με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον, παραβιάζει το μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ του 1987 και προχωρά σε ωκεανογραφικές πετρελαϊκές έρευνες, μετά το περιστατικό του μισθωμένου νορβηγικού ερευνητικού σκάφους MALENE OSTERVOLD (τουρκικών συμφερόντων), που ενεργούσε για λογαριασμό της τουρκικής εταιρίας πετρελαίων. Η Τουρκία που φιλοδοξεί να καταστεί κυρίαρχη δύναμη όχι μόνο στον χώρο των Βαλκανίων αλλά και στην Μέση Ανατολή και που ως ένα βαθμό το καταφέρνει απ’ ότι φαίνεται περίφημα. Αποκορύφωμα η πρωτοφανής απήχηση του νεοθωμανικού οράματος Ντατβούτογλου. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου που μέσα από το πρόσφατο πολυσέλιδο βιβλίο του «Το Στρατηγικό βάθος, η διεθνής θέση της Τουρκίας», ξεκαθαρίζει τους επόμενους στρατηγικούς στόχους της Άγκυρας: Αιγαίο-Θράκη-Κύπρος-Βαλκάνια-Αραβικός κόσμος-Μέση Ανατολή…
Οι συγκυρίες λοιπόν σήμερα, με το ψυχρό κλίμα στις σχέσεις Τουρκίας- Ισραήλ οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ για την Ελληνική πλευρά να εντρυφήσει στις νέες εξελίξεις και να κινηθεί αναλόγως. Πρωτίστως δε απαιτείται η χάραξη μιας νέας εξωτερικής πολιτικής στη βάση των καινούργιων δεδομένων. Από την άλλη, όμως, η εξωτερική πολιτική είναι μια παρά πολύ σοβαρή υπόθεση για να διαμορφώνεται ευκαιριακά. Και κυρίως είναι πολύ επικίνδυνο να μεταβάλλεται μόνο και μόνο για χάρη της κοινής γνώμης. Κατά συνέπεια είναι πρόδηλο πως εκτός των άλλων απαιτείται να εξετασθεί μέσα σε ποιά ακριβώς πλαίσια είναι που εξελίσσεται το τελευταίο απροσδόκητο ειδύλλιο Αθηνών-Τελ Αβίβ, που έχει ως συμπληρωματικό άξονα του την Λευκωσία, εξ ου και η συμμετοχή για πρώτη φορά του εβραϊκού λόμπυ στο πρόσφατο συνέδριο των Κυπρίων αποδήμων. Πάντως, το μόνο βέβαιο είναι πως τα όσα λαμβάνουν χώρα στην Διεθνή πολιτική σκακιέρα και κυρίως στον άξονα Ισραήλ-Τουρκία-Η.Π.Α.-Ιράν, δεν προσφέρονται για ερασιτεχνικές κινήσεις και κυρίως δεν προσφέρονται για πρόχειρες αναλύσεις και επικίνδυνες στρατιωτικές και άλλες συνεργασίες. Και παρά το γεγονός ότι στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το γνωστό ο εχθρός τους εχθρού μου είναι φίλος μου, εντούτοις δεν χρειάζεται κα να πετάμε στα σύννεφα. Και κυρίως ας μην επαναλάβουμε τους παλιούς κακούς εαυτούς μας, αγνοώντας για άλλη μια φορά πως οι στρατηγικές συνεργασίες κτίζονται πάντα στην βάση συμφερόντων….
Υ.Γ.: Να σημειωθεί ότι παρά τη διαμάχη Ισραήλ-Τουρκίας, ισραηλινοί επιχειρηματίες εξακολουθούν να επενδύουν αδιαλείπτως στα κατεχόμενα!!!!! Την ίδια ώρα που σύμφωνα με την πάντα καλά ενημερωμένη ισραηλινή ιστοσελίδα “Debka”, οι ισραηλινοί ζήτησαν και εξασφάλισαν άδεια από το κ. Παπανδρέου για να χρησιμοποιήσουν σε άσκηση τους, τους ρωσικούς πυραύλους S-300, στον χώρο της Μεσογείου, εκεί όπου και τα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου της Ελλάδας, της Κύπρου, του Λιβάνου, της Γάζας... του Ισραήλ.