Η επόμενη μέρα…..

Τώρα που οι εκλογές αποτελούν παρελθόν (;) ας επιχειρήσουμε μια πρώτη σύντομη αποτίμηση της σημερινής εξαιρετικά κρίσιμης κατάστασης στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας. Μιας κατάστασης πολύ διαφορετικής από αυτή που μας παρουσίαζαν προεκλογικά όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Σε τούτες τις κρίσιμες ώρες που η πατρίδα μας περνά μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ιστορίας της δεν χωρούν ωραιοποιήσεις και μισόλογα: Ιδού λοιπόν σε αδρές γραμμές, ποια είναι η σημερινή δεινή θέση της χώρας: 

5000 αυτοκτονίες, ανεργία στο 25%, ενώ άλλοι τόσοι νέοι κυρίως άνθρωποι υποαπασχολούνται και εργάζονται σε συνθήκες καταδυνάστευσης. Κατακόρυφη αύξηση της εγκληματικότητας, 200.000 λουκέτα, βασικές ελλείψεις σε φάρμακα, σύριγγες, γάζες και άλλα απαραίτητα χρειώδη στα νοσοκομεία!!! Και άστεγοι… πάρα πολλοί άστεγοι. Και πολλές χιλιάδες συνάνθρωποι μας που ξεγελούν την πείνα τους στα συσσίτια της φιλανθρωπίας! Ένα απίστευτο εκρηκτικό μείγμα με πρωταγωνιστές τους αριθμούς και μια λογιστική αποτίμηση που δεν βγαίνει, όσο και αν όλοι οι έντιμοι πολίτες πληρώνουν ξανά και ξανά τις ανομίες, την κραιπάλη και την κλεπτομανία της άρχουσας τάξης. Και είναι παρά πολλοί εκείνοι οι Έλληνες που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις αβάσταχτες φορολογίες που το αφερέγγυο κράτος επέβαλε σ’ όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες του προκειμένου να καλύψει την μαύρη τρύπα των ταμείων που δημιούργησαν οι λήσταρχοι εθνοπροδότες Τσοχατζόπουλοι με όλη την φασιστο-σοσιαλιστική παρέα τους! 

Εκτός όμως από το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα υπάρχουν και άλλα ζητήματα ανοικτά που απειλούν συθέμελα την πατρίδα μας. Τουρκία, Σκόπια και Αλβανία σε στάση αναμονής τρίζουν τα δόντια και περιμένουν την ευκαιρία για εφαρμογή των επεκτατικών σχεδίων τους. Σε μια εποχή που η αποδόμηση του κράτους έθνους φαίνεται να είναι ύψιστη προτεραιότητα για εκείνους που χρόνια τώρα έριξαν τις μάσκες και τα δικά μας τείχη αντίστασης. Σε μια Ελλάδα, την τρίτη πλέον γερασμένη χώρα στον κόσμο, με το 20% του πληθυσμού της να είναι άνω των 65 ετών, ενώ τα παιδιά έως 14 ετών αποτελούν μόνο το 14%.! Και οι παράνομοι μετανάστες που μπαινοβγαίνουν ανεξέλεγκτα!!!! 

Εδώ είμαστε και περιμένουμε λοιπόν. Με την ελπίδα ότι η νέα κυβέρνηση θα βάλει τέλος στην κλεπτομανία της άρχουσας τάξης και θα στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τους Μικρούς ηγέτες της Εθελοδουλίας και της υποταγής που εκχώρησαν τον τεράστιο πλούτο της χώρας και την εθνική κυριαρχία στο όνομα ενός νεοκατακτιτικού μνημονίου. Αυτό το μνημόνιο που αν η νέα κυβέρνηση δεν καταφέρει να το ανατρέψει, δεν την βράζει μέχρι τα Χριστούγεννα!!! 

Υ.Γ. 1: Και η Ελλάς και Κύπρος (η άλλη Ελλάς) βρίσκονται σήμερα ανάμεσα, όπως ο Οδυσσέας του θρύλου, στην Σκύλλα και την Χάρυβδη. Και θέλει δουλειά πολλή για να εξημερώσουμε την Σκύλλα…… Μέρκελ…. Ακούς!!!! Εθνική Ελλάδος γεια σου. Την Παρασκευή ερχόμαστε!!!! 

Υ.Γ.2: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: «Θα ζήσουμε με τα λεφτά που έχουμε»! Ναι, ναι… στις τράπεζες της Ελβετίας!!! Αλήθεια ποιος σύζυγος γυναίκας πολιτικού (μην την δούμε ξανά υπουργό Παναγία μου), φυγάδευσε ένα εκατομμύριο ευρώ που κατά λάθος ξέχασε να τα δηλώσει στην εφορεία….. 

Τι να κάνω στις 17 Ιουνίου αλήθεια….

Τι να κάνω στις 17 Ιουνίου αλήθεια; Αυτό το ερώτημα κυριαρχεί παντού! Οι Έλληνες σκέφτονται για πρώτη φορά ίσως μετά την μεταπολίτευση τόσο σοβαρά το μέλλον της χώρας και ανησυχούν για την επόμενη μέρα των εκλογών… όποιο και αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα. Μην μας παρασέρνουν τα υψηλά εκλογικά ποσοστά κάποιων που μέχρι πρότινος πάλευαν για να εξασφαλίσουν το εκλογικό ποσοστό που απαιτείτο για είσοδο στο Ελληνικό Κοινοβούλιο… κάποιοι δρέπουν τους καρπούς της αγανάκτησης του Λαού που δεν έχει που να ακουμπήσει τις ελπίδες του!!! Παρακολουθώντας κανείς το όλο σκηνικό και αυτής της προεκλογικής περιόδου διαπιστώνει πως το μόνο που άλλαξε είναι το τέλος του συνωστισμού στις πλατείες χιλιάδων ψηφοφόρων με μπλε, πράσινες, κόκκινες, κίτρινες, και πολύχρωμες σημαίες. Τότε που στήνανε κάμερες παντού για να κάνουν τις χιλιάδες να φαίνονται εκατομμύρια!!! Τότε που το χρήμα έρεε άφθονο στην ρεμούλα και στην εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων. Τότε, που αλίμονο σε όποιον δεν προσκυνούσε και δεν ανέμιζε με πείσμα και επιμονή τις κομματικές σημαίες και τα κομματικά σώβρακα. Κατά τα λοιπά τίποτε απολύτως δεν άλλαξε! Ξανά υποσχέσεις, ξανά τα ίδια ψέματα, ξανά τα ίδια ψεύτικα διλήμματα…. για κείνο και για το άλλο που θα πάθουμε αν δεν κάνουμε ετούτο και εκείνο που μας προτείνουνε!!!! Και ένα χαμόγελο όλοι τους λες και δεν συμβαίνει τίποτε! Λες και δεν γνωρίζουν ότι η ανεργία κτύπησε κόκκινο, ότι τα λουκέτα αυξάνουν επικίνδυνα και ότι οι αυτοκτονίες έγιναν καθημερινό φαινόμενο!! Και γιατί να τους νοιάξει άραγε! Οι περισσότεροι από δαύτους έχουν πολλά εκατομμύρια καταθέσεις και στις ελληνικές και στις ξένες τράπεζες. Με όλα τούτα λοιπόν ένα πράγμα μόνο αποδεικνύεται: ότι δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού και κομματικού προσωπικού της πατρίδας μας εξακολουθεί να παραμένει πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Πιο τρανή απόδειξη η φυγομαχία τους και η άρνηση σχηματισμού Εθνικής κυβέρνησης αμέσως μετά την ξεκάθαρη εντολή που τους έδωσε ο Λαός στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Αντί λοιπόν να συλλογιστούν έστω και την υστάτη τις μεγάλες τους ευθύνες για το σημερινό κατάντημα της χώρας μας σέρνουν και πάλιν σε μια νέα εκλογική αναμέτρηση το διακύβευμα της οποίας δεν είναι όπως υποστηρίζουν το συμφέρον του λαού και του έθνους αλλά το δικό τους προσωπικό και κομματικό όφελος. Σε μια εποχή μάλιστα όπου ο τόπος όζει από την αποφορά της λεηλασίας του πλούτου της χώρας και του δημοσίου χρήματος με την δικαστική εξουσία βαθιά νυχτωμένη και την δημόσια τάξη σε πλήρη αταξία. Σε ένα μεγάλο κενό εξουσίας ένεκα της δικής τους ανεπάρκειας. Για να είμαστε λοιπόν απολύτως ακριβείς και συγκεκριμένοι: Η Ανόρθωση σε όλα τα επίπεδα της πατρίδας μας δεν μπορεί να επέλθει εάν δεν απομακρυνθούν πάραυτα οι υπαίτιοι της κρίσεως! Εάν πρώτα δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπαίτιοι της σημερινής τραγικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Εάν δεν εξαλειφθεί η κλεπτομανία της άρχουσας τάξης. Εάν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά όλοι οι Εθνοπροδότες Τσοχατζόπουλοι… Εάν δεν πάνε σπίτι τους οι Μικροί ηγέτες της Εθελοδουλίας και της υποταγής…εκείνοι που εκχώρησαν τον τεράστιο πλούτο της χώρας και την εθνική κυριαρχία στο όνομα ενός νεοκατακτιτικού μνημονίου. Ναι, ναι…… η ψήφος είναι και ιερή υποχρέωση και ιερό δικαίωμα… καμιά αντίρρηση! Έτσι που την κατάντησαν, όμως, είναι να απορεί κανείς που σταματά η υποχρέωση και που αρχίζει το δικαίωμα… 

Από τον παππού στον εγγονό….

 

 «Επειδή δεν θυμόμαστε και πολλά από την στατιστική στο πανεπιστήμιο, και επειδή αυτό αποκλείεται να γίνει ποτέ θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις...

 Άσκηση 1: Να βρεθεί η πιθανότητα να συμβεί τρεις φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους, στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8.000.000 (έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί... Παππούς, Γιος και Εγγονός της ίδιας οικογένειας. Ξαναλέμε τρεις φορές όχι μια! 

Άσκηση 2: Να βρεθεί η πιθανότητα να συμβεί επτά φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους, στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8.000.000 (κατοίκων έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί Πατέρας και Γιός.

Έτσι αρχίζει το ηλεκτρονικό μήνυμα που μου κοινοποιήθηκε πριν αρκετό καιρό από ένα άγνωστο αποστολέα. Ευρηματικό και απολύτως κατατοπιστικό κρύβει μέσα του μια μεγάλη αλήθεια που λίγοι γνωρίζουν έτσι όπως παρουσιάζεται στην πραγματική της διάσταση. Ονόματα, ημερομηνίες που ενδεχομένως η ανάγνωση τους να κουράζει, αλλά αξίζει τον κόπο, εν μέσω μάλιστα άλλης μιας προεκλογικής περιόδου, να τα γνωρίζουμε καλύτερα. Ιδού και οι απαντήσεις λοιπόν: 

 A) Από παππού σε γιο και εγγονό: ο Δημήτριος Pάλλης (1844-1921) πέντε φορές πρωθυπουργός (1897, 1903, 1905, 1909 και 1920-21). O γιος του Ιωάννης (1878-1946) μια φορά πρωθυπουργός (κατοχικός 1943-44). Γιος και εγγονός ήταν ο Γεώργιος (1918-2006) μια φορά πρωθυπουργός (1980-81). Αξίζει να σημειωθεί ότι Γ. Pάλλης ήταν και εγγονός πρωθυπουργού από τη μητέρα του (κόρη του Γ. Θεοτόκη). O Γεώργιος Παπανδρέου (1888-1968) τέσσερις φορές πρωθυπουργός (1944, 1944-45, 1963 και 1964-65). O Ανδρέας Παπανδρέου (1919-1996) τρεις φορές πρωθυπουργός (1981-85, 1985-89 και 1993-96). Γιος και εγγονός είναι ο Γιώργος που τα έκανε κυριολεκτικώς θάλασσα! O Διομήδης Kυριακός (1811-1869) κατέκτησε το αξίωμα μια φορά (1863). Το ίδιο και ογδόντα χρόνια αργότερα (1949) ο εγγονός του Αλέξανδρος Διομήδης-Kυριακός (1875-1951) . Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε να προστεθεί άλλη μια περίπτωση. Πρόκειται για τον Γεώργιο Κουντουριώτη (1782-1858), που κάθισε στην καρέκλα μια φορά (1848) και ο εγγονός του Παύλος (1855-1935) έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1924-29). 

 B) Από πατέρα σε γιο: O Σπυρίδων Τρικούπης (1788-1873) υπήρξε ο πρόεδρος (πρωθυπουργός) του πρώτου νεοελληνικού υπουργικού συμβουλίου (1833). O γιος του Xαρίλαος (1832-1896) διατέλεσε επτά φορές πρωθυπουργός ((1875, 1878, 1880, 1882-85, 1886-90, 1892-93 και 1893-95). O Θρασύβουλος Zαΐμης (1825-89) δυο φορές πρωθυπουργός (1869-70 και 1871). O γιος του Αλέξανδρος οκτώ φορές πρωθυπουργός (1897, 1901, 1915, 1916, 1917, 1926, 1927 και 1928) και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1929-1935). Ας προστεθεί ότι ο Ανδρέας πατέρας του πρώτου και παππούς του δεύτερου (1791-1840) είχε διατελέσει πριν την έλευση του Καποδίστρια και μετά τη δολοφονία του πρόεδρος της «Διοικητικής Επιτροπής Ελλάδος» (αξίωμα ανάλογο του πρωθυπουργού). O Ελευθέριος Βενιζέλος (1864-1936) εννιά φορές πρωθυπουργός (1910-15, 1915, 1917-20, 1924, 1928-29, 1929-32, 1932, 1932-33, 1933) . O γιος του Σοφοκλής (1894-1964) ορκίστηκε πέντε φορές (1944 και κατά διαστήματα το 1950-51). O Γεώργιος Θεοτόκης (1844-1916) τέσσερις φορές (1899-1901, 1903 και 1903-05). O γιος του Ιωάννης (1880-1961) μια (1950). Το ξαναγράφω -αυτό έγινε επτά φορές σε 189χρόνια! 

 Ερώτηση: Τελικά έχουμε ''κληρονομική κοινοβουλευτική δημοκρατία" ή είναι λανθάνουσα η έκφραση; Διότι εκτός την πρωθυπουργική κληρονομικότητα υπάρχει και βουλευτική, η υπουργική, η δημαρχιακή και πάει λέγοντας! Για την δημοκρατία βέβαια δεν βάζουμε καν το χέρι μας στην φωτιά... Άλλωστε είμαστε το μόνο έθνος που ζήτησε δύο φορές ξένο βασιλιά για να τον κυβερνήσει και τον εξόρισε μετά, επειδή δεν δεχόμαστε την κληρονομικότητα... Σ' αυτόν τον τόπο των παράλληλων μονόλογων…..." όπως χαρακτηριστικά λέει και Γιώργος Σεφέρης…. όπου τα παράλογα γίνονται λογικά……