Οι απευθείας διαπραγματεύσεις δεν παράγουν προς το παρόν τίποτε το ουσιαστικό και αισιόδοξο. Αυτό είναι το συμπέρασμα όποιου παρακολουθεί έστω και στοιχειωδώς τα γεγονότα και τις δηλώσεις που ακολουθούν ύστερα από κάθε συνάντηση. Όλα σκοντάφτουν δυστυχώς στην προκλητική στάση και στην στείρα τουρκική άρνηση.
Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν κρύβει την απογοήτευση του, γιατί, ενώ ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, πρώην φίλος και σύντροφος, Μεχμέτ Αλή Ταλάτ, είχε συμφωνήσει στις πρώτες δύο συναντήσεις που είχαν, σε λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας και αποδέχθηκε την μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια Διεθνή προσωπικότητα, στις συνομιλίες για το κεφάλαιο της Διακυβέρνησης και της νομής της εξουσίας, επιμένει σε απόδοση αρμοδιοτήτων στις ομοσπονδιακές οντότητες, που ευνουχίζουν το Κυπριακό και οδηγούν σε συνομοσπονδία.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας δίνοντας το στίγμα για το που οδηγείται ο απευθείας διάλογος, δήλωσε πως όταν υπάρχει πρόοδος στις συνομιλίες θα ανακοινώνεται, προς το παρόν, όμως, δεν υπάρχει τίποτε το ανακοινώσιμο: «Έγινε μια καλή συζήτηση και συνεχίζεται η συζήτηση... Είναι διαπραγματεύσεις πάνω σε πολλά, πολλά και σοβαρά ζητήματα. Αυτό θα πάρει χρόνο. Κατά συνέπεια δεν μπορείς κάθε φορά να κρίνεις από μια συζήτηση αν είσαι ικανοποιημένος ή αν δεν είσαι. Θα υπάρξουν συνολικές εκτιμήσεις για να πούμε αν είμαστε ικανοποιημένοι ή αν δεν είμαστε. Αν προχωρούμε ή αν δεν προχωρούμε». Ούτε το μαντείο των Δελφών δηλαδή να είμαστε… κύριε Χριστόφια μας.
Πιο σαφής και απόλυτα ξεκάθαρος στις τοποθετήσεις του, ο πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής: «Μας λένε ότι θα πρέπει να αποδεχθούμε τον εποικισμό, την παραμονή στρατευμάτων στην Κύπρο, να απαρνηθούμε το ιερό δικαίωμα στην περιουσία, να απαρνηθούμε ότι στην Κύπρο παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, να αποδεχθούμε να έχουμε επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας όπως και τις εγγυήσεις της Τουρκίας και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ο Κύριος Μάριος Καρογιάν -το κόμμα του οποίου αποτελεί ένα από τους βασικούς πυλώνες που στηρίζουν την κυβέρνηση Χριστόφια- που σε άλλο σημείο των δηλώσεων του, ξεκαθαρίζει, πλήρως το τοπίο των διαπραγματεύσεων: ''Ο κ. Ταλάτ, που παρ’ όλες τις ρητορικές προσπάθειες να παρουσιαστεί διαλλακτικός και θετικός, κατέθεσε τελικά στο τραπέζι των συνομιλιών τις γνωστές τουρκικές θέσεις που στοχεύουν στην επίτευξη λύσης δύο κρατών. Μίλησε και συνεχίζει να μιλά απροκάλυπτα για συνεταιρισμό δύο συστατικών κρατών και για τουρκικές εγγυήσεις. Αποφεύγει επιμελώς να αναφερθεί ακόμη και στη μορφή της επιδιωκόμενης λύσης, όπως αυτή καθορίζεται από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Ουδεμία αναφορά σε διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία… O Τουρκοκύπριος ηγέτης δεν επέδειξε ανάλογη πολιτική βούληση και ανάλογη καλή θέληση, αφού η εναρκτήρια δήλωση του, καθώς και άλλες δημόσιες δηλώσεις του, που ακολούθησαν επιβεβαιώνουν πλήρως την αρνητική και αδιάλλακτη στάση της τουρκικής πλευράς''.
Η διαδικασία του απευθείας διαλόγου, παρά τις ωραιοποιήσεις φαίνεται να χωλαίνει, με τον ειδικό αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε., κ. Αλεξάντερ Ντάουνερ να προσπαθεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση προσκειμένου να μην έχουμε άλλο ένα ναυάγιο. Ο κ. Ντάουνερ, που μετά την τελευταία συνάντηση του Προέδρου Χριστόφια με τον κατοχικό ηγέτη δήλωσε: «Τα Ηνωμένα Έθνη θα κάνουν τα πάντα για να είναι υποβοηθητικά. Κάνουμε ότι μπορούμε για να είμαστε υποβοηθητικοί και ελπίζω ότι είμαστε υποβοηθητικοί». Κοντά του και κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι αυτόκλητοι σωτήρες, που συγκεκαλυμμένα κάνουν και πάλιν αισθητή την παρουσία τους. Τώρα πως γίνεται, όλοι, μα όλοι οι εμπλεκόμενοι στις προσπάθειες λύσης του κυπριακού να προέρχονται από την στρατιά, που κίνησε γη και ουρανό για αποδοχή του Σχεδίου Ανάν…… Θου κύριε!
Υ.Σ.: ''Εάν οι δύο πλευρές'', δήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου, «εμφανίζονται με λογικές θέσεις, με θέσεις που εναρμονίζονται με όλα αυτά που έχουν συμφωνήσει όλα αυτά τα χρόνια, είναι στο πλαίσιο της βάσης διαπραγμάτευσης που έχει συμφωνηθεί και οι θέσεις εξυπηρετούν το στόχο της λύσης διζωνικής- δικοινοτικής ομοσπονδίας, τότε, με αυτές τις θέσεις βοηθούμε και τη διαπραγμάτευση να προχωρήσει''. Η ελπίδα που πάντα πεθαίνει τελευταία. Μόνο που κατά τα έως τώρα διαφαινόμενα, η λύση δεν θα είναι από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους, αλλά από τους Κυπρίους για τους αγγλοαμερικάνους, αγαπητέ κύριε Στεφάνου μας. Το λέω αυτό, έστω και αν ο πρόεδρος Χριστόφιας επιμένει να υποστηρίζει πως δεν πρέπει να βιαζόμαστε να κάνουμε εκτιμήσεις για τα πιθανά αποτελέσματα της προσπάθειας.
Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν κρύβει την απογοήτευση του, γιατί, ενώ ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, πρώην φίλος και σύντροφος, Μεχμέτ Αλή Ταλάτ, είχε συμφωνήσει στις πρώτες δύο συναντήσεις που είχαν, σε λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας και αποδέχθηκε την μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια Διεθνή προσωπικότητα, στις συνομιλίες για το κεφάλαιο της Διακυβέρνησης και της νομής της εξουσίας, επιμένει σε απόδοση αρμοδιοτήτων στις ομοσπονδιακές οντότητες, που ευνουχίζουν το Κυπριακό και οδηγούν σε συνομοσπονδία.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας δίνοντας το στίγμα για το που οδηγείται ο απευθείας διάλογος, δήλωσε πως όταν υπάρχει πρόοδος στις συνομιλίες θα ανακοινώνεται, προς το παρόν, όμως, δεν υπάρχει τίποτε το ανακοινώσιμο: «Έγινε μια καλή συζήτηση και συνεχίζεται η συζήτηση... Είναι διαπραγματεύσεις πάνω σε πολλά, πολλά και σοβαρά ζητήματα. Αυτό θα πάρει χρόνο. Κατά συνέπεια δεν μπορείς κάθε φορά να κρίνεις από μια συζήτηση αν είσαι ικανοποιημένος ή αν δεν είσαι. Θα υπάρξουν συνολικές εκτιμήσεις για να πούμε αν είμαστε ικανοποιημένοι ή αν δεν είμαστε. Αν προχωρούμε ή αν δεν προχωρούμε». Ούτε το μαντείο των Δελφών δηλαδή να είμαστε… κύριε Χριστόφια μας.
Πιο σαφής και απόλυτα ξεκάθαρος στις τοποθετήσεις του, ο πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής: «Μας λένε ότι θα πρέπει να αποδεχθούμε τον εποικισμό, την παραμονή στρατευμάτων στην Κύπρο, να απαρνηθούμε το ιερό δικαίωμα στην περιουσία, να απαρνηθούμε ότι στην Κύπρο παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, να αποδεχθούμε να έχουμε επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας όπως και τις εγγυήσεις της Τουρκίας και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ο Κύριος Μάριος Καρογιάν -το κόμμα του οποίου αποτελεί ένα από τους βασικούς πυλώνες που στηρίζουν την κυβέρνηση Χριστόφια- που σε άλλο σημείο των δηλώσεων του, ξεκαθαρίζει, πλήρως το τοπίο των διαπραγματεύσεων: ''Ο κ. Ταλάτ, που παρ’ όλες τις ρητορικές προσπάθειες να παρουσιαστεί διαλλακτικός και θετικός, κατέθεσε τελικά στο τραπέζι των συνομιλιών τις γνωστές τουρκικές θέσεις που στοχεύουν στην επίτευξη λύσης δύο κρατών. Μίλησε και συνεχίζει να μιλά απροκάλυπτα για συνεταιρισμό δύο συστατικών κρατών και για τουρκικές εγγυήσεις. Αποφεύγει επιμελώς να αναφερθεί ακόμη και στη μορφή της επιδιωκόμενης λύσης, όπως αυτή καθορίζεται από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Ουδεμία αναφορά σε διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία… O Τουρκοκύπριος ηγέτης δεν επέδειξε ανάλογη πολιτική βούληση και ανάλογη καλή θέληση, αφού η εναρκτήρια δήλωση του, καθώς και άλλες δημόσιες δηλώσεις του, που ακολούθησαν επιβεβαιώνουν πλήρως την αρνητική και αδιάλλακτη στάση της τουρκικής πλευράς''.
Η διαδικασία του απευθείας διαλόγου, παρά τις ωραιοποιήσεις φαίνεται να χωλαίνει, με τον ειδικό αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε., κ. Αλεξάντερ Ντάουνερ να προσπαθεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση προσκειμένου να μην έχουμε άλλο ένα ναυάγιο. Ο κ. Ντάουνερ, που μετά την τελευταία συνάντηση του Προέδρου Χριστόφια με τον κατοχικό ηγέτη δήλωσε: «Τα Ηνωμένα Έθνη θα κάνουν τα πάντα για να είναι υποβοηθητικά. Κάνουμε ότι μπορούμε για να είμαστε υποβοηθητικοί και ελπίζω ότι είμαστε υποβοηθητικοί». Κοντά του και κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι αυτόκλητοι σωτήρες, που συγκεκαλυμμένα κάνουν και πάλιν αισθητή την παρουσία τους. Τώρα πως γίνεται, όλοι, μα όλοι οι εμπλεκόμενοι στις προσπάθειες λύσης του κυπριακού να προέρχονται από την στρατιά, που κίνησε γη και ουρανό για αποδοχή του Σχεδίου Ανάν…… Θου κύριε!
Υ.Σ.: ''Εάν οι δύο πλευρές'', δήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου, «εμφανίζονται με λογικές θέσεις, με θέσεις που εναρμονίζονται με όλα αυτά που έχουν συμφωνήσει όλα αυτά τα χρόνια, είναι στο πλαίσιο της βάσης διαπραγμάτευσης που έχει συμφωνηθεί και οι θέσεις εξυπηρετούν το στόχο της λύσης διζωνικής- δικοινοτικής ομοσπονδίας, τότε, με αυτές τις θέσεις βοηθούμε και τη διαπραγμάτευση να προχωρήσει''. Η ελπίδα που πάντα πεθαίνει τελευταία. Μόνο που κατά τα έως τώρα διαφαινόμενα, η λύση δεν θα είναι από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους, αλλά από τους Κυπρίους για τους αγγλοαμερικάνους, αγαπητέ κύριε Στεφάνου μας. Το λέω αυτό, έστω και αν ο πρόεδρος Χριστόφιας επιμένει να υποστηρίζει πως δεν πρέπει να βιαζόμαστε να κάνουμε εκτιμήσεις για τα πιθανά αποτελέσματα της προσπάθειας.
