Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Διχαστικά μηνύματα εκατέρωθεν…


Με νωπές ακόμα τις μνήμες από την πρόσφατη φονική έκρηξη στην Ναυτική Βάση Ευάγγελος Φλωράκης, η Κύπρος τίμησε δυο από τους νεότερους ήρωες της. Δύο νεαρά βλαστάρια της που πλήρωσαν με το αίμα τους την αντίσταση κατά του Αττίλα και της κατοχής. Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού, δυο αληθινοί λεβέντες που αψηφώντας τις απειλές των γκρίζων λύκων και του μίσθαρνου της Άγκυρας Ραούφ Ντενκτάς, υπερέβησαν εαυτούς και πρόταξαν τα στήθια τους κονιορτοποιώντας κυριολεκτικώς το συρματόπλεγμα. Στο Μνημόσυνο που τελέσθηκε στο Παραλίμνι παρέστη πλήθους κόσμου, μεταξύ των οποίων και 800 περίπου μοτοσικλετιστές που συμμετείχαν στην πορεία που προηγήθηκε και που οργανώθηκε από την Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού. Οι μοτοσικλετιστές πέρασαν για πρώτη φορά μετά τις στυγνές δολοφονίες τον Αύγουστο του 1996, δίπλα από τον χώρο της θυσίας τους, εκεί στο οδόφραγμα της Δερύνειας, πριν καταλήξουν στο κοιμητήριο και στον χώρο των εκδηλώσεων. Εκεί, όπου τίποτε δεν προμήνυε το τι θα ακολουθούσε, όταν από τα μεγάφωνα ανακοινώθηκε το όνομα του Υπουργού Δημοσιάς Τάξεως για να καταθέσει στεφάνι εκ μέρους του προέδρου της Δημοκρατίας, με μια ομάδα πολιτών να αποδοκιμάζει έντονα και με σκληρές εκφράσεις τον Υπουργό, ο οποίος αντιπαρήλθε τους προπηλακισμούς με μηνύματα ενότητας. Παρόμοιο περιστατικό συνέβηκε και σε άλλη περίπτωση κατά την τέλεση Εθνικού Μνημόσυνου ήρωα της εισβολής.
Δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι η ακολουθούμενη πολιτική της Κυπριακής Κυβέρνησης στο Εθνικό Θέμα, αλλά και στα εσωτερικά ζητήματα έχει απέναντι της την πλειοψηφία των πολιτών. Η πολιτική Χριστόφια είναι πασιφανές πως δεν χαίρει της αποδοχής του μεγαλύτερου τμήματος του Κυπριακού Ελληνισμού. Η φονική έκρηξη στο Μαρί ήταν η «σταγόνα» που ξεχείλισε το ποτήρι και έφερε στην επιφάνεια την δυσαρμονία μεταξύ του Λαού και της εκλεγμένης ηγεσίας του. Κάτι που οδήγησε το Δημοκρατικό κόμμα στην θύρα εξόδου από το κυβερνητικό σχήμα. Να θυμίσουμε ότι από το κυβερνητικό σχήμα είχε αποχωρήσει πριν από αρκετούς μήνες καταγγέλλοντας την πολιτική Χριστόφια και το σοσιαλιστικό κόμμα της ΕΔΕΚ. Ως εκ τούτου, τα παραπάνω δεν δικαιολογούν και κυρίως δεν νομιμοποιούν την εμμονή Χριστόφια να επικαλείται ότι χαίρει της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας των πολιτών που τον εξέλεξαν, αφού μόνο το ΑΚΕΛ στηρίζει χωρίς ενδοιασμούς την πολιτική του. Ο πρόεδρος Χριστόφιας που απευθύνει απεγνωσμένα συνεχείς εκκλήσεις για ενότητα και συσπείρωση Λαού και ηγεσίας γύρω από τον κοινό σκοπό, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Να γίνει ιδεολογία η Κύπρος με στόχο την σωτηρία της…». Ευσεβής πόθος που δεν φαίνεται να εφαρμόζεται στην πράξη, αφού ούτε τα πολιτικά κόμματα, αλλά κυρίως ούτε και ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας φαίνονται να υλοποιούν με πράξεις τους οραματισμούς και τους στόχους τους. Η τελευταία αναδόμηση του Υπουργικού Συμβουλίου δείχνει ακριβώς αυτήν την μεγάλη απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στον Λαό και την ηγεσία του.
Τι δέον γενέσθαι λοιπόν! Στις Δημοκρατίες λένε οι σοφοί ταγοί της δεν υπάρχουν αμφιταλαντεύσεις και αδιέξοδα. Και εφόσον ο Δημήτρης Χριστόφιας επιμένει να παραμένει κάτοικος του προεδρικού, όσον και αν διαφανούμε μαζί του, άλλο τόσο πρέπει να τον σεβαστούμε και να τον προστατεύσουμε. Μπορούμε και έχουμε το δικαίωμα να μαζευόμαστε κάθε βράδυ ειρηνικά έξω από το προεδρικό και να επαναλαμβάνουμε την αξίωση μας για την αποχώρηση του, μπορούμε και επιβάλλεται να απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία όλων των ενόχων της φονικής έκρηξης στο Μαρί, από την άλλη, όμως, δεν έχουμε το δικαίωμα να προχωρούμε σε εκδηλώσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε ένα νέο καταστροφικό διχασμό τον τόπο μας… Η δήλωση του προέδρου του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντικών κ. Γιώργου Περδίκη είναι στην προκειμένη περίπτωση μια σοβαρή και νούσιμη δήλωση που επιβάλλεται να λάβουμε υπόψη όλοι μας: «….Τα μνημόσυνα των ηρώων δεν προσφέρονται για κυβερνητική προπαγάνδα -όπως δυστυχώς επιχειρείται συχνά από επίσημους ομιλητές (π.χ. ομιλία Κυβερνητικού Εκπροσώπου Στέφανου Στεφάνου στο μνημόσυνο Μακαρίου)- αλλά ούτε και για γιουχαΐσματα (π.χ. μνημόσυνο Ισαάκ-Σολωμού στο Παραλίμνι… καλούμε τους πολίτες να επιδείξουν πνεύμα ανωτερότητας και σεβασμού, και να απομονώσουν όσους εκμεταλλεύονται τα Εθνικά Μνημόσυνα για να εκφράσουν με συνθήματα και γιουχαΐσματα τις όποιες πολιτικές θέσεις τους».
Όλα αυτά, σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα που και πάλιν απειλείται ασύστολα από την Τουρκία, μια χώρα με νοοτροπία ατίθασου και μανιακού πειρατή που ξεδιάντροπα και εξακολουθητικά παραβιάζει και καταπατεί το Διεθνές Δίκαιο… Την Τουρκία που απειλεί με πόλεμο Ελλάδα και Κύπρο εφόσον ασκήσουν τα αναφαίρετα κυριαρχικά τους δικαιώματα!

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια και πάλιν.Συνεχίστε άφοβα την αρθρογραφία σας!