Η δήλωση του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια για εισβολή των «λεγομένων μητέρων πατρίδων» που έγινε την Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010 στην πασίγνωστη αμερικανική δεξαμενή σκέψης «Brookings Institution», ήταν δίχως άλλο ατυχέστατη και πέρα για πέρα απαράδεκτη. Απόδειξη τούτου η καθολική κατακραυγή και καταδίκη απ’ όλο το πολιτικό κόσμο, (πλην Α.Κ.Ε.Λ.) στην Κύπρο και στην Ελλάδα. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε την «ιστορική αλήθεια». λένε οι υποστηρικτές του Προέδρου. Μια «ιστορική αλήθεια» που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών στους Πανέλληνες, μηδέ εξαιρουμένου του επιστήθιου φίλου του Δημήτρη Χριστόφια, Πρωθυπουργού της μητέρας Ελλάδας Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος μεταξύ άλλων δήλωσε: «Η εισβολή του ’74, είναι τουρκική, εξελίχθηκε σε κατοχή, η οποία, μάλιστα, παραμένει μέχρι σήμερα. Και οι ευθύνες είναι αποκλειστικά τουρκικές γι’ αυτό». Για να προσθέσει ακόμα ότι η χούντα έκανε το πραξικόπημα στην Κύπρο, υπάρχουν ευθύνες σ’ αυτό για την τουρκική εισβολή, αλλά δεν έχει ευθύνες ο Ελληνικός Λαός.
Ιδού λοιπόν αυτούσιο και τα επίμαχο κομμάτι από την ομιλία του πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας: “the two so-called motherlands, in fact, invaded both…”, που σε μετάφραση σημαίνει «Οι δύο λεγόμενες μητέρες πατρίδες, στην πραγματικότητα, εισέβαλαν και οι δύο…». Συμπέρασμα: ο κ. Χριστόφιας στην ομιλία του εξισώνει το ρόλο των εγγυητριών δυνάμεων και κάνει αναφορά σε εισβολή των δύο μητέρων πατρίδων. Μια ομιλία που θα παραμείνει στο αρχείο του «Brookings Institution», για πάντα και θα ταλαιπωρεί την κυπριακή και ελλαδική εξωτερική πολιτική στο διηνεκές.
Ο κ. Δημήτρης Χριστόφιας ως άτομο ή ως κομματικό στέλεχος δικαιούται βεβαίως να έχει την δική του άποψη για την πρόσφατη Ελληνική Ιστορία, όπως, επίσης δικαιούται να έχει την δική του άποψη και για τα πολιτικά πράγματα Ελλάδας-Κύπρου. Ως Πρόεδρος, όμως, της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχει κανένα δικαίωμα να αναβαθμίζει την καταστροφική και ξενοκίνητο χούντα του ‘67 και πολύ περισσότερο δεν έχει το δικαίωμα να την ταυτίζει πλήρως με την μητέρα Ελλάδα. Είναι γνωστός άλλωστε ο αγώνας πολλών πατριωτών Ελλήνων της Ελλάδος και της Κύπρου κατά του καθεστώτος των συνταγματαρχών, πολλοί από τους οποίους μάλιστα πλήρωσαν με τη ζωή τους ή με βασανιστήρια και φυλακίσεις τον πατριωτικό τους αγώνα ενάντια στην επαίσχυντη χούντα των Αθηνών.
Κατά συνέπεια, η αρχική δήλωση είναι επιεικώς απαράδεκτη και έπρεπε να είχε αποφευχθεί γιατί ζημιώνει ανεπανόρθωτα την υπόθεση της Κύπρου και δεν συμβάλει στο κλίμα ενότητας που χρειάζεται τις δύσκολες αυτές ώρες που διέρχονται τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα. Και επιτέλους, κάποιοι πρέπει να αντιληφθούν μια για πάντα: Το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου δεν ήταν εισβολή, αλλά στόχευε στην ανατροπή του και στην επιβολή μιας νέας πολιτικής τάξης πραγμάτων, αρεστής στη χούντα και στους αγγλοαμερικάνους. Και η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη το πραξικόπημα και ΝΑΤΟϊκούς ή δυτικούς σχεδιασμούς, εισέβαλε και κατέκτησε το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τόσο απλά είναι τα πράγματα εξοχότατε κύριε πρόεδρε μας.
Υ.Γ: Ασφαλώς η Ελλάδα ως η μητέρα πατρίδα των Παναλλήνων, ήταν και παραμένει το μοναδικό αποκούμπι του αγώνα μας στην προσπάθεια μας να απελευθερώσουμε την κατεχόμενη γη μας. Και μπορεί Ελλάδα και Κύπρος να είναι δυο ανεξάρτητα κράτη, ο Ελληνισμός, όμως, σε πείσμα όσων με διάφορους τρόπους το αμφισβητούν, ήταν, είναι και θα παραμείνει στους αιώνες των αιώνων, ένας, κοινός και αδιαίρετος.
Ιδού λοιπόν αυτούσιο και τα επίμαχο κομμάτι από την ομιλία του πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας: “the two so-called motherlands, in fact, invaded both…”, που σε μετάφραση σημαίνει «Οι δύο λεγόμενες μητέρες πατρίδες, στην πραγματικότητα, εισέβαλαν και οι δύο…». Συμπέρασμα: ο κ. Χριστόφιας στην ομιλία του εξισώνει το ρόλο των εγγυητριών δυνάμεων και κάνει αναφορά σε εισβολή των δύο μητέρων πατρίδων. Μια ομιλία που θα παραμείνει στο αρχείο του «Brookings Institution», για πάντα και θα ταλαιπωρεί την κυπριακή και ελλαδική εξωτερική πολιτική στο διηνεκές.
Ο κ. Δημήτρης Χριστόφιας ως άτομο ή ως κομματικό στέλεχος δικαιούται βεβαίως να έχει την δική του άποψη για την πρόσφατη Ελληνική Ιστορία, όπως, επίσης δικαιούται να έχει την δική του άποψη και για τα πολιτικά πράγματα Ελλάδας-Κύπρου. Ως Πρόεδρος, όμως, της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχει κανένα δικαίωμα να αναβαθμίζει την καταστροφική και ξενοκίνητο χούντα του ‘67 και πολύ περισσότερο δεν έχει το δικαίωμα να την ταυτίζει πλήρως με την μητέρα Ελλάδα. Είναι γνωστός άλλωστε ο αγώνας πολλών πατριωτών Ελλήνων της Ελλάδος και της Κύπρου κατά του καθεστώτος των συνταγματαρχών, πολλοί από τους οποίους μάλιστα πλήρωσαν με τη ζωή τους ή με βασανιστήρια και φυλακίσεις τον πατριωτικό τους αγώνα ενάντια στην επαίσχυντη χούντα των Αθηνών.
Κατά συνέπεια, η αρχική δήλωση είναι επιεικώς απαράδεκτη και έπρεπε να είχε αποφευχθεί γιατί ζημιώνει ανεπανόρθωτα την υπόθεση της Κύπρου και δεν συμβάλει στο κλίμα ενότητας που χρειάζεται τις δύσκολες αυτές ώρες που διέρχονται τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα. Και επιτέλους, κάποιοι πρέπει να αντιληφθούν μια για πάντα: Το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου δεν ήταν εισβολή, αλλά στόχευε στην ανατροπή του και στην επιβολή μιας νέας πολιτικής τάξης πραγμάτων, αρεστής στη χούντα και στους αγγλοαμερικάνους. Και η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη το πραξικόπημα και ΝΑΤΟϊκούς ή δυτικούς σχεδιασμούς, εισέβαλε και κατέκτησε το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τόσο απλά είναι τα πράγματα εξοχότατε κύριε πρόεδρε μας.
Υ.Γ: Ασφαλώς η Ελλάδα ως η μητέρα πατρίδα των Παναλλήνων, ήταν και παραμένει το μοναδικό αποκούμπι του αγώνα μας στην προσπάθεια μας να απελευθερώσουμε την κατεχόμενη γη μας. Και μπορεί Ελλάδα και Κύπρος να είναι δυο ανεξάρτητα κράτη, ο Ελληνισμός, όμως, σε πείσμα όσων με διάφορους τρόπους το αμφισβητούν, ήταν, είναι και θα παραμείνει στους αιώνες των αιώνων, ένας, κοινός και αδιαίρετος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου