«Σύμβολο του Ελληνισμού» ο Τάσσος Παπαδόπουλος.

Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια, από τις 12 Δεκεμβρίου του 2012, όταν ένας ακόμα φλογερός πατριώτης έφευγε για πάντα από κοντά μας. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, μια Εξέχουσα μορφή, ένα παράδειγμα πατριωτικού πολιτικού λόγου, με εθνική αξιοπρέπεια. Και δεν είναι μόνο, εκείνο, το επιβλητικό διάγγελμα του της 7ης  Απριλίου 2004 (ήταν Μεγάλη Τετάρτη). Είναι κι άλλα πολλά: Πήρε ενεργά μέρος στον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. από διάφορες σημαντικές θέσεις. Συμμετείχε στην Διάσκεψη του Λονδίνου και ήταν ο ένας από τους δυο αντιπροσώπους (εκτός από τους αντιπροσώπους του ΑΚΕΛ) που ψήφισε εναντίον της υπογραφής των προδοτικών συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Επί των ημερών του, παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές, η Κύπρος τόλμησε και ανακήρυξε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, την Α.Ο.Ζ…. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, μέσα στην δίνη μεγάλων παγκόσμιων ανταγωνισμών, δήλωνε παρών καθοδηγώντας το λαό του στις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας του, εκείνες τις στιγμές που λέμε ότι καθορίζουν όχι πια λεκτικά, αλλά ουσιαστικά, το μέλλον του, την ίδια του την φυσική και εθνική επιβίωση. Εκείνες οι κρίσιμες ώρες που απαιτούν ένα μεγάλο «ναι» ή ένα βροντερό «ΟΧΙ», αναλόγως του τι είναι εκείνο που απειλεί ή εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Εκείνες τις κρίσιμες στιγμές, που καθορίζουν έναν πολιτικό και τον συνδέουν διαιώνια και ανεξίτηλα με την ιστορία, ανεξάρτητα από την όποια πολιτική του δράση….

«Σύμβολο του Ελληνισμού» τον χαρακτήρισε, ο Αντώνης Σαμαράς, που ήταν ο κύριος ομιλητής στο τέταρτο ετήσιο μνημόσυνο του. Είπε συγκεκριμένα: «Τιμούμε ένα Σύμβολο του Ελληνισμού. Που το όνομά του έγινε εθνικό κεφάλαιο….. Και στην σημερινή πολιτική ηγεσία του Ελληνισμού έχω απλώς να πω, ότι το φοβερό εκείνο: «την πατρίδα ουκ ελάσσω παραδώσω…», δεν είναι μια ξεχασμένη αρχαία φράση, ένα αρχαίο απόφθεγμα, από τις χιλιάδες που αποκαλύπτουν οι αρχαιολόγοι μας κάθε χρόνο, χαραγμένο σε σπασμένα μάρμαρα… Είναι μια σκυτάλη χρέους που περνάει επί αιώνες! Τελευταίος σκυταλοδρόμος ο Τάσσος Παπαδόπουλος.  Θα είναι ευλογία για τον Ελληνισμό, να ακολουθήσουν κι άλλοι....».       

Τι έκανε λοιπόν ο Τάσσος Παπαδόπουλος όταν η διεθνής αλλά και η ελλαδική πίεση ήσαν αφόρητες προκειμένου να αποδεχθεί το σχέδιο της ουσιαστικής διχοτόμησης της Κύπρου; Όταν ο ίδιος διαπίστωσε ότι το σχέδιο Ανάν «δεν ικανοποιεί τους ελάχιστους στόχους που θέσαμε», όπως σημείωνε στο διάγγελμά του τότε, και ότι, όπως δήλωνε, «η Τουρκοκυπριακή κοινότητα αποκτά όλα τα βασικά αιτήματα που διεκδίκησε»; Δεν υπήρχαν μονόδρομοι υποτέλειας, ούτε και ψευδοδιλλήματα για τον Τάσσο Παπαδόπουλο! Δεν κατέφυγε σε άθλα πολιτικά επιχειρήματα, αλλά έπραξε το αυτονόητο πατριωτικό καθήκον. Δεν ολιγώρησε και δεν δείλιασε μπρος στην δύναμη των ισχυρών, αλλά με πνεύμα αξιοζήλευτης πατριωτικής συνέπειας κατεύθυνε τον Λαό! Αντιτάχθηκε στην αποδοχή του σχεδίου Ανάν παρά τις εξωτερικές πιέσεις που δέχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Μεγάλη Βρετανία, αλλά και την Ελλάδα των υποτελών. Την Μάνα Ελλάδα του Γιωργάκη Παπανδρέου του Σημίτη, του Μητσοτάκη, της Ντόρας και ολόκληρου του αριστερού Συνασπισμού της προόδου(!), αλλά και από το εσωτερικό, κυρίως την Αξιωματική Αντιπολίτευση του Γλαύκου Κληρίδη και του Νίκου Αναστασιάδη!!! Τότε, που ο Νίκος Αναστασιάδης τον κατηγόρησε για χειραγώγηση της κοινής γνώμης! «...ο Δημοκρατικός Συναγερμός (ΔΗΣΥ)  θα προσφύγει τόσο στα κυπριακά όσο και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, προκειμένου να εξασφαλιστεί ισότιμη προβολή όλων των απόψεων...», έλεγε μεταξύ άλλων η ανακοίνωση του ΔΗΣΥ  του Νίκου Αναστασιάδη. Το είπε και το έκανε δυστυχώς!!!

Έκανε και λάθη ο Τάσσος Παπαδόπουλος: Λάθος η σιωπή του την κρίσιμη ώρα, όταν το κατοχικό καθεστώς «άνοιξε» με τους δικούς του όρους τα οδοφράγματα. Δεν είναι έντιμο, όμως, να του χρεώνεται η αποδοχή της επιδιαιτησίας, όταν όλοι με αρχιμάστορα τον Κόφι Ανάν συνωμοτούσαν εναντίον του… Άλλωστε η στάση του στο δημοψήφισμα τον δικαίωσε απόλυτα!!! Άλλοι του χρεώνουν κακή διαχείριση του «ΟΧΙ» και την 8η Ιουλίου 2006, σε μια περίοδο που ο Τάσσος πάλευε με τα θηρία εντελώς μόνος!!! Ποιος ξεχνά άλλωστε ότι η ηγεσία (όχι ο Λάος) του ΑΚΕΛ (βασικότερος κυβερνητικός εταίρος) ψήφισε ΟΧΙ, για να τσιμεντώσει όπως ό ίδιος ο Χριστόφιας, έλεγε, το ΝΑΙ! Δεν ήταν αρεστός στους ξένους: αυτό ήταν το βασικό επιχείρημα Κασουλίδη και Χριστόφια όταν αναμετρηθήκαν μαζί του στις προεδρικές εκλογές του 2008!!!

Υ.Σ.: Και επειδή σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά ασχολούμαστε με τα δημόσια οικονομικά, ας δούμε την οικονομία του Τάσσου σε αριθμούς: 65% ήταν το έλλειμμα του ΑΕΠ το 2003 και το μετέτρεψε σε πλεόνασμα 3,5% στο τέλος του 2007. 68,9% ήταν το δημόσιο χρέος το 2003 και το μείωσε δραστικά σε 49,1% το 2008. Επιτεύχθηκε ακόμα εξάλειψη του δημοσιονομικού ελλείμματος και αυξήθηκε ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας από 1,9% το 2003 σε 4% το 2006, ποσοστό διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο!!!!