Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Ο ορισμός της ασέβειας

Το είδαμε και αυτό κυρίες και κύριοι. Ένα Ιερό ιστορικό μας σύμβολο, γεμίζει με νεόπλουτους που συναγελάζονται στα πλαίσια μιας γαμήλιας τελετής. Τώρα πια τα πάντα μπορούν να θυσιάζονται στον βωμό της υπερκατανάλωσης και της απόλυτης ισοπέδωσης. Σε καιρούς μάλιστα όπου η πατρίδα πληρώνει βαρύ τίμημα επειδή ακριβώς δεν δείξαμε τον απαιτούμενο σεβασμό προς τα Ιερά και τα Όσια μας, Ναι, το θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ». είναι ένα πολύ ακριβό κομμάτι της ιστορίας μας και κάποιοι δεν το σεβάστηκαν. Το θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ», είναι το ένδοξο πλεούμενο, το οποίο έκανε υπερήφανη την Ελλάδα και πάνω στο οποίο άφησαν την τελευταία τους πνοή πολεμώντας γενναία πολλοί Έλληνες. Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας ήταν τόσο υπερήφανοι για το δοξασμένο θωρηκτό, που έραβαν κορδέλες με το όνομα «ΑΒΕΡΩΦ» στα ναυτικά καπελάκια των αγοριών της οικογένειάς τους. Τέτοια Εθνική υπερηφάνεια ένοιωθαν!
Να πως περιγράφει το γεγονός ένας νεαρός αυτόπτης μάρτυρας: «Ήμουν χθες το βράδυ στην Μαρίνα Φλοίσβου. Πάνω στο Θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ» κόσμος πολύς, απέξω ταξί και ακριβά αυτοκίνητα, μέχρι και πίσω από το γήπεδο του Ταε κβο ντο ήταν σταθμευμένα και είχαν βάλει και σεκιουριτάδες να τα φυλάνε. Πάνω στο κατάστρωμα του Αβέρωφ φωτορυθμικά (!!) και να βαράνε μπιτάκια που ακούγονταν ένα χιλιόμετρο απόσταση, και κόσμος πολύς μαζεμένος. Λέω κι εγώ και ο πατέρας μου, ρε παιδιά το θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ», που έγραψε ιστορία, που σε αυτό το κατάστρωμα έχουν δώσει την ζωή τους εκατοντάδες ΗΡΩΕΣ για να είμαστε εμείς ελεύθεροι και το κάνατε ντισκοτέκ; ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Και ένας άλλος νεαρός έγραψε: «Το εκατόν χρονών θωρηκτό Αβέρωφ, από τα πιο σημαντικά πράγματα της σύγχρονης ιστορίας μας, ένα πλοίο ΘΡΥΛΟΣ πάνω στο οποίο ο Ναύαρχος Κουντουριώτης έδωσε την μάχη της Λήμνου, το ίσιο πλοίο που στην Κωνσταντινούπολη ύψωσε την Ελληνική σημαία, για τους νεόπλουτους και για το ίδιο το κράτος που έδωσε την άδεια είναι απλά ένα ρομαντικό και πολύ «ΟΥΑΟΥ event…»
Για το θέμα αυτό, υπάρχει και η αντίθετη άποψη. Ιδού πως καταγράφεται από ένα ανώνυμο στο διαδίκτυο:" Προς τι αυτή η αγανάκτηση για το πάρτη στο Αβέρωφ; Πόσοι από αυτούς που εξεγείρονται έχουν επισκεφτεί το Αβέρωφ; Πόσοι γνώριζαν την ύπαρξή του; Τουλάχιστον τώρα μάθαμε όλοι τι είναι το θωρηκτό...
Αβέρωφ. Κάτι είναι και αυτό. Αλλά αυτό που με προβληματίζει είναι το κόλλημα των Ελλήνων με το παρελθόν. Για ποιό λόγο πρέπει το παρελθόν να μας υπαγορεύει τι θα κάνουμε στο μέλλον; Άμα θέλουμε κάποια στιγμή να πάμε μπροστά, καλό είναι να κοιτάζουμε μπροστά, όχι πίσω. Πρέπει να καταλάβουμε πως αν συνεχίζουμε να κάνουμε αυτά που κάναμε στο παρελθόν, θα έχουμε μια ζωή τα ίδια αποτελέσματα. Καλό είναι να είμαστε πιο πραγματιστές και να κοιτάζουμε το συμφέρον μας. Γνωρίζετε πόσα είναι τα έξοδα συντήρησής ενός τέτοιου πλοίου; Πως θα πληρωθούν αυτά; Προτείνω να επιτραπούν οι δεξιώσεις όχι μόνο στο Αβέρωφ, αλλά και στα μουσεία και παντού ώστε να διαφημίζονται αλλά και τα έσοδα να διατίθενται για την συντήρησή των χώρων αυτών!!!!!"
Τα θαυμαστικά δικά μου και τα συμπεράσματα δικά σας…. Άντε τώρα στον καιρό της μιζέριας να καταλάβουμε την αξία της Πολιτιστικής και Εθνικής κληρονομιάς μας. Αστεία πράγματα… Παρ΄ όλα αυτά ας υπενθυμίσουμε στον εν λόγω άγνωστο νεοέλληνα πως όσοι Λαοί αποδείχθηκαν αγνώμονες προς την Ιστορία τους, εξαφανίσθηκαν από προσώπου γης. Και αν δεν υπήρχε το θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ», ίσως να ήταν ακόμα σκλαβωμένα τα Δωδεκάνησα.

Υ.Γ:. Έγινε και επίδειξη μόδας πριν μερικά χρόνια πάνω στο θρυλικό «ΑΒΕΡΩΦ». Τα σημεία των καιρών κυρίες και κύριοι…Είμαστε όλοι εκτός λογικής και εκτός πραγματικότητας. Σε ένα κράτος παραδομένο και σχεδόν ανύπαρκτον.

Δεν υπάρχουν σχόλια: