Να αποκαθηλωθεί το σύμβολο της αποικιοκρατίας….

Ο πρόεδρος Αναστασιάδης είναι ο έβδομος κατά σειρά πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το 57,48% που εξασφάλισε, είναι εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό και είναι το υψηλότερο που έχει καταγράψει υποψήφιος στην μεταμακαριακή περίοδο: πολλοί μάλιστα το χαρακτηρίζουν ως μια παραδοξότητα, αφού ο νέος πρόεδρος της Κύπρου,  φέρει πολλά βαρίδια από το παρελθόν, κυριότερο των οποίων αποτελεί το γεγονός ότι υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν το οποίο παρέδιδε τον Ελληνισμό της Κύπρου στα τουρκικά και αγγλοαμερικανικά συμφέροντα. Ένα σχέδιο που απέρριψε το 76% του Κυπριακού Ελληνισμού μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του κόμματος του κ. Αναστασιάδη!!!

Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που συνέτειναν στον θρίαμβο του Νίκου Αναστασιάδη. Πρώτον: η επιλογή ήττας του ΑΚΕΛ. Δεύτερον: η άρνηση για ουσιαστική συνεργασία του Μάριου Κάρογιαν στην προσπάθεια επιλογής κοινού υποψηφίου από τον ενδιάμεσο χώρο και τρίτον: η απαράδεκτη έως καταστροφική διακυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια, όπου κυριάρχησαν η δολοφονική έκρηξη στο Μαρί, οι ιδεολογικές αγκυλώσεις που οδήγησαν σε λανθασμένες αποφάσεις και η αποδόμηση του κυπριακού οικονομικού θαύματος.

Ο νέος πρόεδρος της Κύπρου αναλαμβάνει τα καθήκοντα του σε μια περίοδο που η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται ενώπιον πολλών δυσεπίλυτων προβλημάτων, αφού οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης (λέγε «νόμιμη» παγκόσμια μαφία) επιχειρούν να αποδoμήσουν την οικονομία μας προκειμένου να υφαρπάξουν όλο τον φυσικό πλούτο μας. Τα περί κουρέματος του ελληνικού χρέους όταν η Ελλάδα προσπαθούσε να αναδομήσει το χρέος της, έχουν μια μεγάλη δόση αλήθειας, ωστόσο, όμως, το γεγονός αυτό δεν αποτελεί από μόνο του την αιτία για ό,τι παρακολουθούμε σήμερα. Τρανή απόδειξη είναι οι κατηγορίες -κυρίως γερμανικές- πως το νησί έχει μετατραπεί σε απάγγειο λιμάνι των Ρώσων ολιγαρχών...». Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που τρομοκρατούν και σπέρνουν τον πανικό σε ντόπιους και ξένους καταθέτες με ψιθύρους για κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων. Με προφανή στόχο την εξαγωγή των καταθέσεων από τις τράπεζες της Κύπρου προς άγνωστη (;) κατεύθυνση…

Σε ότι αφορά τις πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης υπάρχουν πράγματα που αξίζουν μιας ιδιαίτερης αναφοράς, θετικά και αρνητικά. Στα αρνητικά συγκαταλέγονται κυρίως κάποιες από τις επιλογές υπουργοποίησης. Ένα υπουργικό συμβούλιο στο οποίο δεν υπάρχει ούτε ένας μη κομματικός, ούτε ένας επιστήμονας – τεχνοκράτης και ούτε μια γυναίκα…. Στα θετικά είναι σίγουρα το γεγονός ότι οι πρώτες επισκέψεις του Νίκου Αναστασιάδη μαζί με όλους τους υπουργούς ήταν στα Φυλακισμένα Μνήματα της Λευκωσίας και στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, για απόδοση Φόρου τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους αθάνατους ήρωες μας. Ο Νίκος Αναστασιάδης που θα μείνει στην Ιστορία αν τολμήσει να κάνει ότι δεν έκαναν και οι έξι προκάτοχοι του πρόεδροι της Κύπρου: να αποκαθηλώσει δηλαδή το σύμβολο της αποικιοκρατίας που βρίσκεται πάνω από την είσοδο του Προεδρικού Μεγάρου!!! Διότι είναι ντροπή όλοι οι ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες του Προεδρικού Μεγάρου να περνούν κάτω από το σύμβολο της αγγλικής «αυτοκρατορίας» προκειμένου  να συναντηθούν με τον Πρόεδρο… είναι μια ντροπή που δεν περιποιεί τιμή για κανένα μας και που πρωτίστως προσβάλει την μνήμη των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α. που έγιναν θυσία για την δική μας ελευθερία.

Σε ότι αφορά τα πιο δύσκολα, αξίωση όλων είναι υ σύναψη ενός αξιοπρεπούς μνημονίου, χωρίς επαχθείς όρους το οποίο θα προστατεύει τις αδύναμες κοινωνικές τάξεις και δεν θα εκχωρεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και βεβαίως ο Νίκος Αναστασιάδης να αποδείξει εμπράκτως, ότι δεν έχει σήμερα τις ίδιες απόψεις που είχε το 2004, όταν ενθέρμως υποστήριζε και ψήφιζε με τα 20 του το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν!

Υ.Γ.: Οι πολλές Ελληνικές σημαίες που ανέμιζαν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις και ο Εθνικός μας Ύμνος που ακούστηκε στο τέλος των πανηγυρισμών για την εκλογή Αναστασιάδη αποτελούν μια πραγματική Εθνική όαση. Σε αντίθεση με τους οπαδούς του κ. Μαλά που δεν είχαν ούτε μια ελληνική σημαία στις συγκεντρώσεις τους! Σεβόμαστε απόλυτα την κυπριακή σημαία ως το σύμβολο της κρατικής μας οντότητας φυσικά, αλλά ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΠΡΙΟΙ!!!

Ήταν Κυριακή 3 Μαρτίου του 1957

Γρηγόρης Πιερή Αυξεντίου. Γεννήθηκε στην κατεχόμενη σήμερα Λύση. Εκεί που γεννήθηκε και ο Παύλος Λιασιδης, ο αγαπημένος του ποιητής. Ερωτευμένος με την αιώνια Ελλάδα. Μικρός λαμβάνει μέρος σε θεατρική παράσταση της οποίας οι εισπράξεις στέλνονται για ενίσχυση του αγώνα στην μητέρα πατρίδα. Βασικός πρωταγωνιστής, ο Γρηγόρης που υποδύεται τον ρόλο του Εθνομάρτυρα Κυπριανού. Βιωματική εκτέλεση, αφού ο Εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος,  ήταν ο ήρωας που τον εξέφραξε περισσότερο απ’ όλους. Είχε έντονη την αίσθηση για κοινωνική δικαιοσύνη. Του άρεσε η επαφή με τους απλούς ανθρώπους, τους γεωργούς, τους εργάτες… Μια παγωμένη νύκτα μαζεύει από τον δρόμο ένα φτωχό γέρο βιολοντζί και το πάει στο σπίτι του, στην οδό Αθηνάς της κατεχόμενης σήμερα πόλη της Αμμοχώστου. Τον περιποιείται και του δίνει χρήματα που συγκεντρώνει από έρανο που διεξήγαγε μεταξύ των συμμαθητών του. Είχε πλούσια αθλητικά προσόντα. Έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν πιστός οπαδός της «Ανόρθωσις».

Έρχεται στην Ελλάδα για να γίνει φιλόλογος. Γράφει στην μητέρα του: «Μην λυπάσαι που έφυγα από την αγκαλιά σου, γιατί βρίσκομαι στην αγκαλιά της Ελλάδας, της πιο στοργικής μάνας όλου του κόσμου, που είναι υλικά φτωχή, αλλά ψυχικά είναι η πλουσιότερη μάνα όλων των αιώνων». Και η μάνα του Γρηγόρη απαντά με τους παρακάτω στίχους: «Γιατί εμέν αρνήθηκες και αγκάλισες άλλη, σ΄ αρέσαν από μακριά τα ατίμητα της κάλλη». Ο Γρηγόρης της ανταπαντά: «Δεν είναι από μακριά που γνώρισα τα κάλλη της μητέρα. Μες την καρδιά μου είχαν την τζιαί νύκταν τζιαί ημέραν».

Δίνει εξετάσεις για να μπει στην Σχολή Ευελπίδων, κάτι που άρεσε περισσότερο στον πατέρα του, ο οποίος δεν έβλεπε με καλό μάτι την φιλοσοφική. Γράφει την έκθεση ιδεών στην δημοτική γλώσσα και απορρίπτεται. Γίνεται έφεδρος αξιωματικός και υπηρετεί στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Η Ελληνική κυβέρνηση αρνείται να τον προάγει σε μόνιμη θέση ανθυπολοχαγού. Πικραμένος επιστρέφει στην Κύπρο. Πρώτα εργάζεται σε γεωργικές εργασίες και ύστερα ως οδηγός, μεταφέροντας εργάτες στην αγγλική βάση της Δεκέλειας. Μυήθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. τον Ιανουάριο του 1955. Ορκίζεται να αγωνισθεί για την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα, δίνοντας τον λόγο της στρατιωτικής του τιμής, στον ίδιο τον Αρχηγό Διγενή. Συνομιλεί τακτικά με το Κυριάκο Μάτση και μαζί προετοιμάζονται και περιμένουν την ώρα του μεγάλου ξεσηκωμού.

Το πρώτο του περίστροφο το αγόρασε ο ίδιος ο πατέρας του. Με την ευχή να το τιμήσει στα βουνά της Κύπρου. Αρχικά υπηρετεί στον Πενανταδάκτυλο, αργότερα στο Τρόοδος, για να καταλήξει στην περιοχή Μαχαιρά. Την πρώτη νύκτα του αγώνα κτυπά το κρατικό ραδιοσταθμό. Η ταυτότητα του γίνεται γνωστή στους άγγλους που το επικηρύσσουν με το ποσό των 250 λιρών. Αργότερα το ποσό αυξάνεται στις 5.000 λίρες. Διαισθανόμενος το κλοιό του θανάτου να πλησιάζει, παντρεύεται μυστικά στις 10 Ιουνίου 1955, στην κατεχόμενη σήμερα Ιερή Μονή της Αχειροποιήτου, την συγχωριανή του Βασιλική. Με δανεικούς αρραβώνες, στεφάνι καμωμένο από κληματόβεργες και κλωνάρια ελιάς, παρέα με το όπλο του, την στρατιωτική του στολή και λιγοστούς συναγωνιστές του. Καλή λευτεριά να μου ευχηθείς πάτερ, απάντησε στον ιερέα που ευχήθηκε στους νεόνυμφους να ζήσετε. Έκλαψε ο Γρηγόρης, όταν το επόμενο πρωί έπρεπε να αποχωρισθεί την Βασιλική. Τις επόμενες μέρες φθάνει στο νησί προκειμένου να καταστείλει τον αντάρτικο της ΕΟΚΑ ο σκληρός στρατάρχης Χάρτινκγ. Ο Γρηγόρης τον υποδέχεται με εκρήξεις που τον τρομάζουν. Κατατρεγμένος όσο κανένας άλλος από την προδοσία: «Όπου κι αν πάω η προδοσία με καταδιώκει», έγραφε με κάθε ευκαιρία ο ίδιος ο Αυξεντίου.

Βγαλμένος από τα βάθη της Ελληνικής ιστορίας, βροντοφωνάζει ξανά το «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα. Εκεί στις κακοτράχαλες πλαγιές του ορεινού συμπλέγματος της Μονής Μαχαιρά. Έχει συντροφιά άλλους τέσσερις αγνούς αγωνιστές. Θέλει, όμως, να πεθάνει μόνος. Δίνει μια ανεπανάληπτη μάχη που κρατά καθηλωμένη για πολλές ώρες ολόκληρη την σιδηρόφρακτη βρετανική μηχανή. Οι άγγλοι αδυνατώντας να τον εξοντώσουν τον καίνε ζωντανό.

Ήταν Κυριακή 3 Μαρτίου του 1957. Ο ήλιος είχε δύσει για τα καλά, όταν έφθανε στην Λύση το μαύρο μαντάτο. Το ραδιόφωνο των αποικιοκρατών μετέδιδε: «Δυνάμεις Ασφαλείας, που ενεργούσαν κατόπιν πληροφοριών, εφόνευσαν σήμερον την μεσηβρίαν εις περιοχήν παρά την Μονή Μαχαιρά, τον επικηρυγμένο δια ποσού 5.000 λιρών γνωστό υπαρχηγό της Ε.Ο.Κ.Α. και πρώην αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού, τρομοκράτη Γρηγόριο Αυξεντίου….». Μια θλιβερή ιστορία που επαναλαμβάνεται. Οι σιδερόφρακτοι που βαφτίζουν «τρομοκράτες» όσους αγωνίζονται και θυσιάζονται για το ύψιστο ανθρώπινο αγαθό: την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!

Γρήγόρης Πιερή Αυξεντίου. Ο εθελοντής Έλληνας Κύπριος ανθυπολοχαγός, που τίμησε και δόξασε όσο λίγοι την ένδοξη μάνα Ελλάδα. Η Ελληνική Πολιτεία, έστω και καθυστερημένα, το 2002, τον τίμησε, προάγοντας τον αναδρομικά στον βαθμό του  Αντιστράτηγου. Ιδού και η παρακαταθήκη του: «είτε ζήσουμε, είτε πεθάνουμε, ένα θα είναι το έπαθλο του αγώνα μας, για νεκρούς και ζώντας. Η ΚΥΠΡΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ.  Όσοι δε επιζήσουν να ΜΗΝ επιδιώξουν ανταμοιβές και αξιώματα, γιατί οι υπηρεσίες στην πατρίδα ΠΟΤΕ δεν εξαργυρώνονται».

Το Σχέδιο «ΑΘΗΝΑ»

Το Σχέδιο «ΑΘΗΝΑ», έχει πλέον μπει στο μικροσκόπιο των Τριτοβάθμιων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων τα οποία καλούνται να υποβάλουν τις νέες τους προτάσεις, προκειμένου μέσα σε διάστημα 45 ημερών να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις. Μια προσεκτική μελέτη του Σχεδίου δείχνει ανάγλυφα ότι και αυτό το Σχέδιο αποτελεί μια ακόμη προχειρότητα στον ευαίσθητο και νευραλγικό τομέα της Παιδείας. Πρόκειται περί μιας ακόμα επανάληψης παλαιοκομματικών νοοτροπιών των ισχυρών βαρόνων της πολιτικής, αφού η πρόταση του υπουργείου παραπέμπει στις γνωστές μεθοδεύσεις του παρελθόντος: ίδιες «αρχές», ίδιες «αποτυχημένες συνταγές», ίδιες «κακές νοοτροπίες». Εξ ου και οι περιπτώσεις της υπερβολικής ενίσχυσης των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων της Καλαμάτας και των Σερρών, την ίδια ώρα που μεταξύ άλλων αποδυναμώνονται υπέρμετρα η Ακριτική Φλώρινα και η Θεσσαλονίκη.

«….δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να σπαταλάμε τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου για να λειτουργούν Πανεπιστήμια χωρίς Τμήματα, Τμήματα χωρίς Πανεπιστημιακούς και πολλές φορές χωρίς αποφοίτους….», δήλωσε  μεταξύ άλλων ο κ Αλβανιτόπουλος μετά την δημοσιοποίηση του Σχεδίου, κάτι που δυστυχώς δεν αντικατοπτρίζεται στις προτάσεις που ο ίδιος κατέθεσε, αφού στις πλείστες των περιπτώσεων το σχέδιο «ΑΘΗΝΑ» προβλέπει μετακίνηση Τμημάτων τα οποία θα κοστίσουν: εννέα τμήματα μετακινούνται μόνο από την Θεσσαλονίκη στις Σέρρες και δύο τμήματα του ΤΕΙ Λαμίας (του κ. Σταϊκούρου) απορροφούν δύο μεγαλύτερα Τμήματα από την Λάρισα και την Χαλκίδα,! Το παράδειγμα της Πληροφορικής της Λάρισας είναι από μόνο του χαρακτηριστικό για να καταρρίψει τα επιχειρήματα που επικαλέσθηκε ο Υπουργός Παιδείας, αφού ένα τμήμα με 2.000 σπουδαστές, με άριστες κτιριακές και εργαστηριακές εγκαταστάσεις και που δίνει ζωή στο Ίδρυμα επειδή έχει εφαρμογές παντού, προβλέπεται να μετακινηθεί σε ένα χώρο που δεν έχει τις αντίστοιχες υποδομές! Υπολογίζεται ακόμα ότι περίπου 7.000 φοιτητές από την Αχαΐα, 6.000 από την Πάτρα και 1.000 από το Αίγιο θα αναγκαστούν να μετακινηθούν στις πόλεις που θα μεταφερθούν τα τμήματα των σχολών τους. Ακόμα θα χρειαστεί να μετακινηθούν σε χώρους με σχεδόν ανύπαρκτες υποδομές περί τις 12.000 σπουδαστές από την Θεσσαλονίκη!  

Ο εξορθολογισμός στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σίγουρα ήταν ζητούμενο των τελευταίων ετών, όμως παρατηρούμε συγχωνεύσεις τμημάτων με διαφορετικό γνωστικό αντικείμενο. Δεν μπορεί κανείς να διανοηθεί τι τελειόφοιτος θα προκύψει από ένα νέο τμήμα όπου έχουν ενωθεί τέσσερις εντελώς διαφορετικές σχολές (Αγροτικής Ανάπτυξης, Εμπορίας Διαφήμισης, Τουριστικών Επιχειρήσεων, Διοίκησης επιχειρήσεων). Το ίδιο ισχύει και για το Τμήμα Μηχανικής Βιοσυστημάτων του ΤΕΙ Λάρισας το οποίο απορροφάται από τα τμήματα Ζωικής και Φυτικής Παραγωγής, τα προγράμματα σπουδών των οποίων δεν έχουν καμία συνάφεια με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Μηχανικής Βιοσυστημάτων: του μοναδικού που λειτουργεί στην Ανώτατη Εκπαίδευση, το οποίο παρέχει ολοκληρωμένη εκπαίδευση στους τομείς της γεωργικής μηχανής, των αρδεύσεων και των τροφίμων. Ένα ιστορικό Τμήμα το οποίο διαθέτει άρτια καταρτισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό, τον καλύτερο εργαστηριακό εξοπλισμό, είναι από τα λίγα Τμήματα που έχουν περάσει επιτυχώς από την διαδικασία της εξωτερικής αξιολόγησης και το πιο βασικό  έχει προσφέρει τα μέγιστα στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής δίνοντας αμέτρητα ικανά στελέχη στην αγορά εργασίας

Συμπέρασμα: Ουδείς αμφιβάλλει πως η χώρα διέρχεται μια πρωτοφανή κρίση που για να ξεπεραστεί πρέπει να τακτοποιήσουμε πολλά από τα κακώς κείμενα. Και σίγουρα η ανάκαμψη, δεν είναι δυνατή χωρίς την ανάταξη και την αναγέννηση του Εκπαιδευτικού μας συστήματος. Όσοι γνωρίζουν από μέσα τα Ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και ενδιαφέρονται για την μόρφωση, την έρευνα και το δημόσιο συμφέρον ξέρουν ότι η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ωστόσο, είναι πασιφανές ότι η πρόταση του Υπουργείου για την Αναμόρφωση του Ακαδημαϊκού Χάρτη της χώρας στερείται ολοκληρωμένης επιστημονικής ανάλυσης τόσο των γνωστικών αντικειμένων των Τμημάτων και Σχολών όσο και της πιθανής νέας χωροθέτησης των Ιδρυμάτων: δικαιώνοντας δυστυχώς εκείνους που αποκαλούσαν προσχηματικό τον διάλογο που προηγήθηκε, αφού όλες οι προτάσεις που κατατέθηκαν από τα Ιδρύματα πήγαν κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων …

Ευτυχώς υπάρχουν και πολύ καλά νέα….

Η δύσκολη οικονομική κατάσταση και όλες οι παράπλευρες συνέπειες της έχουν δημιουργήσει ένα πολύ ζοφερό περιβάλλον στην πατρίδα μας. Παρ΄ όλα αυτά, όμως, συμβαίνουν ευτυχώς ακόμα πολύ σπουδαία πράγματα που η μαυρίλα της παγκόσμιας συνομωσίας δεν επιτρέπει να αναδειχτούν και να δώσουν τα σωστά μηνύματα που θα ζωντανέψουν ξανά την ελπίδα. Η αναφορά μας σε πολλούς σπουδαίους Έλληνες που κόντρα στο ρεύμα και σε πείσμα των ξένων εισβολέων που απεργάζονται την διάλυση της χώρας, μας ξαφνιάζουν ευχάριστα με τις παγκόσμιες πρωτιές και τα εξαιρετικά επιτεύγματα τους σε όλους τους τομείς. Ας δούμε μαζί μερικά μόνο τρανταχτά παραδείγματα, αρχίζοντας από την Παιδεία.

Διαβάζουμε στον τύπο: «Έλληνας Φυσικός αναδείχθηκε ο καλύτερος δάσκαλος της Ευρώπης». Πρόκειται για τον πεπειραμένο καθηγητή Φυσικής Ηλία Καλογήρου, ο οποίος έχει βραβευτεί τρεις φορές σε πανευρωπαϊκούς διαγωνισμούς που αφορούν την καινοτομία στην εκπαίδευση, για τις μοναδικές μεθόδους του στην παρουσίαση των φυσικών φαινομένων με εποπτικό τρόπο. Σε μία χώρα που μαστίζεται από την κρίση και που τα κονδύλια για την παιδεία έχουν μπει σε δεύτερη μοίρα, υπάρχει ένας καθηγητής (δεν είναι ο μόνος) που ξεχωρίζει και ακόμα και με τις πενιχρές παροχές κάνει την Ελλάδα περήφανη, κερδίζοντας σημαντικές διακρίσεις σε πανευρωπαϊκούς διαγωνισμούς.

Πολύ ευχάριστα νέα υπάρχουν και στο νευραλγικό τομέα της τουριστικής βιομηχανίας: Μια ανάσα απόσταση «χωρίζει» το λιμάνι της Νέας Υόρκης από αυτό του Ηρακλείου, που βραβεύτηκε ως δεύτερο καλύτερο λιμάνι κρουαζιέρας στον κόσμο. Το βραβείο παρέλαβε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος τού Οργανισμού Λιμένος Ηρακλείου, Γιάννης Μπρας, δηλώνοντας ότι «η Ελλάδα μπορεί ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, να έχει θετικά νέα που όλοι να είναι υπερήφανοι. Με σκληρή δουλειά, στρατηγικό προγραμματισμό και μικρά στοχευμένα βήματα, τα καταφέραμε». Τέτοια ακριβώς στοχευμένα βήματα είναι που μετέτρεψαν και το λιμάνι Πειραιά στον σημαντικότερο διαμετακομιστικό σταθμό εμπορίου προς την Ευρώπη για τα κινέζικα προϊόντα!

Καλά νέα μας έρχονται και από την Κοζάνη, την περιοχή με τον υψηλότερο δείκτη ανεργίας, όπου οι παραγωγοί κρόκου έκλεισαν μια «τεράστια» συμφωνία με εταιρεία κολοσσό της Αμερικής για την πώληση 600 κιλών κρόκου. Εκ των πραγμάτων πρόκειται για μια πώληση-μαμούθ, αφού αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο της ετήσιας παραγωγής της περιοχής και αποδεικνύει ότι στον καιρό της κρίσης η Ελληνική γη μπορεί να δώσει πειστικές απαντήσεις, ειδικά σε προϊόντα που θεωρούνται από τα πλέον ανταγωνιστικά που παράγονται στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια η φήμη του προϊόντος από την Κοζάνη αυξάνεται σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να θεωρείται απαραίτητη η είσοδος νέων καλλιεργητών, αφού η παραγωγή δεν φτάνει για να καλύψει την διεθνή ζήτηση…. Οι παραγωγοί της Κοζάνης δεν περιορίζουν στις Η.Π.Α. την δραστηριότητά τους, αλλά  εξαγωγές γίνονται και σε χώρες όπως η Γαλλία, ο Καναδάς, η Ιορδανία και η Σαουδική Αραβία, με προοπτική να επεκταθούν και στην Ρωσία.

Ευχάριστα νέα υπάρχουν και από το «πολεμικό μέτωπο»: «Αποχώρησε το Τάγμα Ειδικής Σύνθεσης Αφγανιστάν (ΤΕΣΑΦ) από την Καμπούλ, η παρουσία του οποίου ξεκίνησε στις 17 Φεβρουαρίου 2002, με την τοποθέτηση 15 Αξιωματικών και 34 Υπαξιωματικών της Ελληνικής Δύναμης Αφγανιστάν (ΕΛΔΑΦ). Μαζί με τα επαναπατρισθέντα στελέχη επέστρεψε όλο το υλικό και τα μέσα που υπήρχαν στο Αφγανιστάν, ενώ η εξοικονόμηση χρημάτων, λόγω της αποχώρησης, ανέρχεται στα 6,8 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2011 και στα 7,7 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2010. Στην συγκρότηση των ΕΛΔΑΦ-ΤΕΣΑΦ, συμμετείχαν 33 αποστολές (3.295 στελέχη), με χρονική διάρκεια παραμονής από τρεις έως έξι μήνες.

Για να είμαστε δίκαιοι: Δεν είναι όλοι τους ίδιοι! Απόδειξη ο Βουλευτής Καρδίτσας Παύλος Σιούφας ο οποίος με μια Πρωτόγνωρη ενέργεια για τα κοινοβουλευτικά μας δρώμενα, σε μια σεμνή τελετή στον Δήμο Μουζακίου του Νομού Καρδίτσας έδωσε την βουλευτική του αποζημίωση για τις ανάγκες θέρμανσης των μαθητών! Αποποιήθηκε ακόμα όλων σχεδόν των βουλευτικών προνομίων…

Υ.Γ.: Για όσους αδιόρθωτους δεν συγκινούνται με τα παραπάνω υπάρχουν άλλες ειδήσεις: την περασμένη εβδομάδα ολοκληρώθηκαν στη Λέρο τα γυρίσματα μιας ακόμη τουρκικής τηλεοπτικής σειράς ειδικώς φτιαγμένη για το ελληνικό (;) κοινό, με τίτλο «Έρωτας στο Αιγαίο». Και να με θυμηθείτε: ο άνδρας θα είναι, οπωσδήποτε, τούρκος….

Άνθρακες ο θησαυρός…..

«Όλα πήγαν καλά. Μαζί το πετύχαμε όλοι οι Έλληνες, αύριο ξεκινά μια άλλη μέρα». Πρόκειται για την δήλωση του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά έξω από το Μέγαρο Μαξίμου λίγο μετά την άφιξη του στην Αθήνα, αμέσως μετά την μαραθώνια συνεδρίαση του «eurogroup» και την υπογραφή της Συμφωνίας για διαμόρφωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020, καθώς και για την εκταμίευση μέρους της δόσης (που κατά βάση θα απορροφηθεί από τις τράπεζες και τους τοκογλύφους και όχι από την πραγματική οικονομία). Πανηγυρισμοί για το χρέος που θα φθάσει το 2020 και ύστερα από τις οδυνηρότατες θυσίες των Ελλήνων πολιτών, λίγο πιο πάνω από εκείνο του 2009 (!), πριν δηλαδή η χώρα μας υπογράψει τα απανωτά επαίσχυντα μνημόνια με την τρόικα! Και, όμως, ναι, πανηγυρίζουμε! Και για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης με εκείνους που μας κατηγορούν για σπάταλους και αφερέγγυους, δέστε το επί τοις εκατό χρέος επί του ΑΕΠ μερικών χωρών που συγκαταλέγονται στις οικονομικά εύρωστες χώρες της Ευρώπης: Λουξεμβούργο χρέος 1 τρις και 3.850% (!), Βέλγιο 1 τρις 350 δις και 266%, Αυστρία 808 δις και 212%, Γαλλία και Γερμανία από 5 τρις και 187% με 155% αντίστοιχα και πάει λέγοντας…. Και η Ελλάδα πριν οδηγηθεί σε αυτήν την οδυνηρή περιπέτεια, είχε μόνο 120%, ενώ σήμερα το ποσοστό αυξήθηκε δραματικά παρά την πρωτοφανή λιτότητα, χωρίς ωστόσο να είναι μεγαλύτερο από εκείνο των δανειστών μας!!!

Και ποιος Έλληνας λοιπόν δεν θα ήθελε αλήθεια να πανηγυρίζει μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά και την κυβέρνηση του, για τα αποτελέσματα της συνόδου του τελευταίου «eurogroup»; Δυστυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να συμβεί. Διότι μπορεί να μην τίθεται σε κίνδυνο η πολυπόθητη δόση, από την άλλη, όμως, όποιος διαβάσει τα ψηλά γράμματα της νέας οικονομικής συμφωνίας θα καταλήξει στο ίδιο θλιβερό συμπέρασμα: ότι, δηλαδή, είναι μια συμφωνία με πολύ αριθμητική και ελάχιστες προσδοκίες! Μια ακόμα παράταση και τίποτε άλλο, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι και η νέα οικονομική συμφωνία, αργά ή γρήγορα, θα χρειαστεί να υποστηριχθεί με νέα επώδυνα μέτρα λιτότητας. Μέτρα που δεν μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία μιας και οι δείκτες φτώχειας έχουν κτυπήσει προ καιρού κόκκινο! Έτσι, η πολυδιαφημισμένη ανάσα για την πατρίδα μας θα αποδειχθεί δυστυχώς πρόσκαιρη….. να με θυμηθείτε το πολύ μέχρι τον Μάρτιο….

Διότι μας χορηγούν λάθος φάρμακα, οι παρενέργειες των οποίων θα εξακολουθήσουν να οδηγούν χιλιάδες Έλληνες στην αεργία, στην φτώχια και στις αυτοκτονίες. Πρόκειται για μια συνεχιζόμενη ατελέσφορη οικονομική πολιτική που κινδυνεύει να αποδομήσει δια παντός την Ελληνική πατρίδα, που ήδη μετρά 3250 αυτοκτονίες, χιλιάδες παιδιά που υποσιτίζονται και πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργους! Τα επίσημα στοιχεία καταγράφουν ακόμα χίλιους νέους που κάθε μέρα μπαίνουν στην ανεργία (οι μισοί νέοι είναι άνεργοι), περίπου 50.000 απολύσεις τον μήνα και το 57,8% των οικογενειών με δύο άνεργους γονείς ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας…