Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα

Χριστούγεννα: Μια από τις μεγαλύτερες εορτές των Χριστιανών οι οποίοι σύμφωνα πάντα με τις διδαχές της Χριστιανής Πίστεως είναι οι καθημερινοί αθλητές της πνευματικής ζωής. Τα Χριστούγεννα (σύνθετη λέξη της δημοτικής Χριστού+γέννα) δηλώνουν την ετήσια χριστιανική εορτή της γέννησης του Χριστού και κατ' επέκταση το σύνολο των εορτών από της Γεννήσεως μέχρι των Θεοφανίων (Δωδεκαήμερο). Της εορτής των Χριστουγέννων προηγείται νηστεία «σαράντα ημερών» που αρχίζει από την εορτή του Αποστόλου Φιλίππου. Η ημέρα της εορτής του Αποστόλου Φιλίππου, στις 14 Νοεμβρίου, στο λαϊκό καλαντάρι χαρακτηρίζεται ως Μικρή Αποκριά, γιατί από την επομένη αρχίζει η νηστεία των σαράντα ημερών για τα Χριστούγεννα, η οποία και λέγεται Μικρή Σαρακοστή. Το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Χριστού, κατά τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, κλείνει με το θλιβερό συμβάν της σφαγής των νηπίων "υπό του Ηρώδου αναιρεθέντα", τα οποία σύμφωνα με το το εορτολογικό Συναξάρι της Ορθόδοξης Εκκλησίας ανέρχονται σε 14.000 αν και στα ιερά κείμενα δεν υπάρχει καμιά αναφορά αριθμητικής φύσεως.
Οι ιστορικές πηγές υποδεικνύουν ότι ο εορτασμός των Χριστουγέννων άρχισε να τηρείται στη Ρώμη γύρω στο 335, αν και κάποιοι ερευνητές βασιζόμενοι σε αρχαίους ύμνους με χριστουγεννιάτικη θεματολογία θεωρούν ότι τα πρώτα βήματα που οδήγησαν στον εορτασμό αυτό έγιναν μέσα στον 3ο αιώνα. Η παράδοση θεωρεί ότι η αρχαιότερη ομιλία για τη εορτή των Χριστουγέννων εκφωνήθηκε από τον Μέγα Βασίλειο στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το έτος 376. Το 386 ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρότρυνε την εκκλησία της Αντιόχειας να συμφωνήσει στην 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού της Γέννησης. Με τον χρόνο επεκράτησε σε όλο τον χριστιανικό κόσμο εκτός της Αρμενικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που συνεχίζει τον συνεορτασμό με τα Θεοφάνια.
Η εορτή των Χριστουγέννων είναι η σημαντικότερη από τις ακίνητες εορτές της Ορθοδόξου Εκκλησίας και γι' αυτό έχει προεόρτια και μεθέορτη περίοδο. Όλες τις σχετικές διατάξεις για τις ακολουθίες αυτές τις βρίσκει κανείς στο Τυπικό της Εκκλησίας. Η Υμνολογία της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας περιλαμβάνει λαμπρούς ύμνους για τη μεγάλη αυτή εορτή των διασημότερων υμνογράφων της Εκκλησίας όπως του Ρωμανού του Μελωδού, Ιωάννου του Δαμασκηνού, Κοσμά επισκόπου Μαϊουμά κ.ά.
Σημαντικότατο έθιμο στις εορτές των Χριστουγέννων είναι η ανταλλαγή δώρων. Ιδιαίτερα για τα παιδιά, η εποχή των Χριστουγέννων είναι αυτή κατά την οποία λαμβάνουν σημαντικό αριθμό δώρων από τους γονείς και συγγενείς τους. Στο σύγχρονο κόσμο τα Χριστούγεννα έχουν ιδιαίτερη σημασία για την καταναλωτική αγορά. Όλα σχεδόν τα έθιμα δημιουργούν σημαντική διακίνηση προϊόντων. Σε κάποια καταστήματα δε όπως αυτά που πουλάνε παιχνίδια, ο όγκος πωλήσεων κατά τη διάρκεια των εορτών του Δωδεκαημέρου λέγεται ότι αγγίζει το μισό των ετήσιων πωλήσεων. Κύρια έθιμα στη διακόσμηση είναι ο στολισμός του δένδρου των Χριστουγέννων (διεθνές), η απεικόνιση της Γεννήσεως στην Φάτνη των αλόγων, το Αλεξανδριανό ή Αστέρι της Βηθλεέμ (διεθνές), το χριστουγεννιάτικο καράβι (ελληνική συνήθεια που έχει σχέση με την ενασχόληση των Ελλήνων με τη θάλασσα, αλλά και εκκλησιαστική αναφορά -η Εκκλησία συχνά συμβολίζεται με πλοίο-), ο στολισμός και τα φώτα των Χριστουγέννων (διεθνές) και το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο. Στην Ελλάδα το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίστηκε στα βασιλικά ανάκτορα όταν ήταν βασιλιάς ο Όθωνας.
Την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων-Δωδεκαημέρου στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και όπου ζουν Έλληνες, προετοιμάζονται (και καταναλώνονται) ιδιαίτερα φαγητά και γλυκά, όπως η γαλοπούλα, το χριστόψωμο, η βασιλόπιτα, τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες κ.λπ. τα οποία συμπληρώνουν το πατροπαράδοτο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς για τον Ελληνισμό, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα, οι εορτές του Δωδεκαήμερού αποτελούν δίχως άλλο μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αντλήσουμε κουράγιο και δύναμη προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα πολύ δύσκολα που όπως φαίνεται βρίσκονται μπροστά μας. Χρόνια πολλά σε όλους και είθε να είναι τα τελευταία Χριστούγεννα που θα μείνουν αλειτούργητες οι εκκλησιές μας στα τουρκοπατημένα εδάφη μας.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Σπιθαμιαίοι και εριστικοί

Η Ιταλίδα Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, δεν άντεξε το βάρος της ανακοίνωσης των μέτρων λιτότητας που έλαβε η κυβέρνηση Μόντι για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης και ξέσπασε σε λυγμούς, αναδεικνύοντας μια σπάνια στιγμή ευαισθησίας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. "Λυπάμαι. Οι άνθρωποι που εργάζονται δεν έχουν άλλα χρήματα να δώσουν….", δήλωσε δακρύζοντας η Έλσα Φορνέρο, την ώρα της ανακοίνωσης του παγώματος των συντάξεων τον επόμενο χρόνο.
Τα δάκρυα της Ιταλίδας Υπουργού, σε μια στιγμή όπου οι παγκόσμιοι νονοί του χρήματος κτυπούν εξακολουθητικά, ανελέητα και χωρίς εξαιρέσεις, τα εθνικά κράτη, τις Εθνικές οικονομίες και τα Λαϊκά στρώματα, στέλνουν το πιο ηχηρό μήνυμα στην απροσχημάτιστη επίθεση των αγορών και των κάθε λογής κερδοσκόπων, που με ή χωρίς κουκούλα, εξαφανίζουν κάθε ελπίδα από τα φτωχά στρώματα της κοινωνίας. Αποτελούν ακόμη το ισχυρότερο ανάχωμα αντίστασης των συνταξιούχων, των ανέργων και όλων των σκλάβων του κεφαλαίου που θέλει τους εργαζόμενους σκυφτούς, γονατισμένους και παντελώς ανίσχυρους.
Και οι συνειρμοί που προκύπτουν αναπόφευκτοι: Το ίδιο περίπου σκηνικό στην Ελληνική τηλεόραση. Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος εν μέσω των δύο ευτραφών αντιπροέδρων της κυβέρνησης, που εδώ και δύο χρόνια σαν καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια του συστήματος, δεν κάνουν τίποτε άλλο από του να εκδίδουν και να αποστέλλουν τελεσίγραφα. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σαν σε διατεταγμένη αποστολή ατάραχος να αναγγέλλει τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα. Και ο κυκλοθυμικός Θεόδωρος Πάγκαλος σε διαρκή αποστολή υπεράσπισης τους. Να τί δήλωσε στην Καθημερινή της Κυριακής: «Εγώ θέλω να μου δώσει επιτέλους κάποιος ένα καλύτερο Μνημόνιο. Αν διαβάσω ένα τέτοιο κείμενο, θα παραδεχθώ ότι «κάναμε λάθος. Αντί εναλλακτικής πρότασης, όμως, ακούω μόνον μπούρδες. Μπούρδες και αερολογίες που δυστυχώς εκστομίζουν και πανεπιστημιακοί της χώρας, τους οποίους, όταν ακούει κανείς, καταλαβαίνει γιατί έχει αυτά τα χάλια το ελληνικό πανεπιστήμιο….». Θόδωρος Πάγκαλος: Προκλητικός και αλαζονικός όπως πάντα, με γλώσσα πεζοδρομίου, βασικός μοχλός ο ίδιος, για τρεις και πλέον δεκαετίες, αυτού του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Του πολιτικού συστήματος που μας κατάντησε όπως μας κατάντησε! Ο Θόδωρος Πάγκαλος που βρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο τους διαμαρτυρόμενους Έλληνες, αποκαλώντας τους κουμουνιστές, φασίστες και μαλάκες… όχι ακριβώς μαλάκες δηλαδή.. κάπως χειρότερα μας χαρακτήρισε…. Και ύστερα θέλουν σώνει και καλά να μας πείσουν πως οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεν είχαν ποτέ τους σχέση με αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα!
Η χώρα και η κοινωνία μας δεν βρίσκονται απλώς σε κρίση. Είναι μετέωροι στο κενό. Η Ελληνική κοινωνία χρειάζεται μια νέα αρχή. Με πατριώτες πολιτικούς που θα δώσουν μια δημιουργική ανακούφιση στην κοινωνία. Σπιθαμιαίοι και εριστικοί πολιτικοί όπως ο Θόδωρος Πάγκαλος, που δεν σέβονται τον ιδρώτα του απλού Έλληνα και τον καθυβρίζουν αδιάκοπα, πρέπει να παραιτηθούν πριν να είναι αργά για όλους μας. Ο Ελληνικός Λαός δεν είναι παίγνιον κανενός. Ο Ελληνικός Λαός που δείχνει τεράστια σοβαρότητα και υπομονή απίστευτη. Τα πάντα, όμως έχουν και τα όρια τους…

Υ.Γ.: Άσχετο: Αυτούς τους περίεργους διεθνείς οίκους αξιολόγησης ποιός αλήθεια θα τολμήσει επιτέλους να τους αξιολογήσει;

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Ο εχθρός εντός των πυλών

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τις τουρκικές τηλεοπτικές σειρές που προβάλλονται από την ελληνική τηλεόραση τις οποίες τα γνωστά μηχανάκια μέτρησης της τηλεθέασης ανεβάζουν στα υψηλότερα σκαλοπάτια στις προτιμήσεις των τηλεθεατών! Αποκορύφωμα η περίφημη τουρκική τηλεοπτική σειρά «ΕΖΕΛ» που ξεπέρασε όλες τις προηγούμενες επιδόσεις αποκομίζοντας τεράστια οικονομικά οφέλη στο τηλεοπτικό σταθμό «ΑΝΤ1» του κ. Κυριακού, αλλά και στους τούρκους παραγωγούς της.
Ο λόγος που επιχειρώ σήμερα να ασχοληθώ ξανά με αυτό το θέμα δεν είναι απλά και μόνο για να καυτηριάσω την απαράδεκτη στάση του «ΑΝΤ1» απέναντι σε όλους εκείνους τους υγιώς σκεπτόμενους Έλληνες που διαμαρτυρήθηκαν για τα γυρίσματα που πραγματοποιήθηκαν σε θέρετρα και cazino κτισμένα πάνω σε κλεμμένες περιουσίες Ελληνοκυπρίων, αλλά για να δούμε μαζί το περιεχόμενο αυτής της τηλεοπτικής σειράς που έπιασε κορυφή στον πίνακα τηλεθέασης. Τι να είναι άραγε αυτό που μαγνητίζει στην κυριολεξία τους έλληνες φίλους της τηλεόρασης που παρακολουθούν με θρησκευτική προσήλωση αυτά τα τηλεοπτικά σκουπίδια. Ένα τηλεοπτικό κοινό κυριολεκτικά παραδομένο στις σύγχρονες ύποπτες και κατευθυνόμενες αντιλήψεις, που υποσυνείδητα εκφράζει τον θαυμασμό του σε έναν αδίστακτο, άρπαγα και επεκτατικό γείτονα…
Το «ΕΖΕΛ» όπως και οι άλλες τουρκικές σειρές προβάλλουν μια από τις σημαντικότερες διαστάσεις της σύγχρονης Τουρκίας. Μια ασταμάτητη βία και μια αδίστακτη τουρκική μαφία. Αυτή είναι άλλωστε στην πραγματικότητα η αληθινή εικόνα της σύγχρονης Τουρκίας που θέλει να παρουσιάζεται ως μια δήθεν ανερχόμενη οικονομική και στρατιωτική δύναμη. Και εδώ ακριβώς είναι που υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα που πρέπει να εξετασθεί σε βάθος σε μια εποχή μάλιστα μιας απίστευτης οικονομικής και κοινωνικής ανέχειας.
Η σύγχρονη Τουρκία ίδια και απαράλλακτη όπως ήταν στους αιώνες με ένα κόσμο υπεράνω υποψηφίας βουτηγμένο στο έγκλημα και κάθε είδους παρανομία. Η σύγχρονη Τουρκία με τις πιο πολλές καταπιεσμένες Εθνικές μειονότητες, ένα πραγματικό ηφαίστειο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί και να γίνει χίλια κομμάτια που το ένα θα προσπαθεί να φάει τις σάρκες του άλλου, κάτι που έχει επισημανθεί κατά κόρον ακόμη και από τα μεγαλύτερα αμερικανικά ιδρύματα στρατηγικής έρευνας.
Η Τουρκία των μεγάλων ερωτηματικών και των αμέτρητων αντιφάσεων. Κάποτε ο Οζάλ είχε πει ότι δεν χρειάζεται η Τουρκία να κάνει πόλεμο για να κατακτήσει την Ελλάδα γιατί οι ίδιοι οι Έλληνες θα πέσουν σαν ώριμα φρούτα στις τουρκικές «αγκάλες». Παρ’ όλα αυτά ο ίδιος είχε οικτρό τέλος, αφού δολοφονήθηκε από τις ίδιες τις δικές του μυστικές υπηρεσίες γιατί ήθελε να δώσει αυτονομία στους Κούρδους. Είναι το ίδιο βαθύ τουρκικό κράτος που το 1962 δεν δίστασε να στείλει στην αγχόνη τον Μεντερές και το Ζορλού, πρωτεργάτες του ξεκληρίσματος του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως! Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο αφελείς! Κάποια πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο νομίζουμε. Η πρωτοφανής οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζει την πατρίδα μας ας γίνει η αφορμή που θα μας πεισμώσει για ένα νέο ξεκίνημα και μια Εθνική Ανάταση που θα ματαιώσει τα υποχθόνια σχέδια τους που με μαθηματική ακρίβεια χρόνια τώρα εξυφαίνονται.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com