Ήταν Κυριακή 3 Μαρτίου του 1957

Γρηγόρης Πιερή Αυξεντίου. Γεννήθηκε στην κατεχόμενη σήμερα Λύση. Εκεί που γεννήθηκε και ο Παύλος Λιασιδης, ο αγαπημένος του ποιητής. Ερωτευμένος με την Ελλάδα. Μικρός λαμβάνει μέρος σε θεατρική παράσταση της οποίας οι εισπράξεις στέλνονται για ενίσχυση του αγώνα στην μητέρα πατρίδα. Κύριος πρωταγωνιστής, ο Γρηγόρης που υποδύεται τον ρόλο του Εθνομάρτυρα Κυπριανού. Βιωματική εκτέλεση, αφού ο Εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος, ήταν ο ήρωας που τον εξέφραξε περισσότερο απ’ όλους. Είχε έντονη την αίσθηση για κοινωνική δικαιοσύνη. Του άρεσε η επαφή με τους απλούς ανθρώπους. Τους γεωργούς, τους εργάτες. Μια παγωμένη νύκτα μαζεύει από τον δρόμο ένα φτωχό γέρο βιολοντζί και το πάει στο σπίτι του, στην οδό Αθηνάς της κατεχόμενης σήμερα πόλεως της Αμμοχώστου. Τον περιποιείται και του δίνει χρήματα που συγκεντρώνει από έρανο που διεξήγαγε μεταξύ των συμμαθητών του. Είχε πλούσια αθλητικά προσόντα. Έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν πιστός οπαδός της «Ανόρθωσις».
Έρχεται στην Ελλάδα για να γίνει φιλόλογος. Προσπαθεί να εισέλθει στην Σχολή Ευελπίδων, κάτι που άρεσε περισσότερο στον πατέρα του, ο οποίος δεν έβλεπε με καλό μάτι την φιλοσοφική. Γράφει την έκθεση ιδεών στην δημοτική γλώσσα και απορρίπτεται. Γίνεται έφεδρος αξιωματικός και υπηρετεί στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Η Ελληνική κυβέρνηση αρνείται να τον προάγει σε μόνιμη θέση ανθυπολοχαγού. Πικραμένος επιστρέφει στην Κύπρο. Πρώτα εργάζεται σε γεωργικές εργασίες και ύστερα ως οδηγός, μεταφέροντας εργάτες στην αγγλική βάση της Δεκέλειας. Μυήθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. τον Ιανουάριο του 1955. Ορκίζεται να αγωνισθεί για την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα, δίνοντας τον λόγο της στρατιωτικής του τιμής, στον ίδιο τον Αρχηγό Διγενή. Συνομιλεί τακτικά με το Κυριάκο Μάτση και μαζί προετοιμάζονται και περιμένουν την ώρα του μεγάλου ξεσηκωμού.
Το πρώτο του περίστροφο το αγόρασε ο ίδιος ο πατέρας του. Με την ευχή να το τιμήσει στα βουνά της Κύπρου. Αρχικά υπηρετεί στον Πενανταδάκτυλο, αργότερα στο Τρόοδος, για να καταλήξει στην περιοχή Μαχαιρά. Την πρώτη νύκτα του αγώνα κτυπά το κρατικό ραδιοσταθμό. Η ταυτότητα του γίνεται γνωστή στους άγγλους που το επικηρύσσουν με το ποσό των 250 λιρών. Αργότερα το ποσό αυξάνεται στις 5.000 λίρες. Διαισθανόμενος το κλοιό του θανάτου να πλησιάζει, παντρεύεται μυστικά στις 10 Ιουνίου 1955, στην κατεχόμενη σήμερα Ιερή Μονή της Αχειροποιήτου, την συγχωριανή του Βασιλική. Με δανεικούς αρραβώνες, στεφάνι καμωμένο από κληματόβεργες και κλωνάρια ελιάς, παρέα με το όπλο του, την στρατιωτική του στολή και λιγοστούς αντάρτες της Ε.Ο.Κ.Α. Καλή λευτεριά να μου ευχηθείς πάτερ, απάντησε στον ιερέα που ευχήθηκε στους νεόνυμφους να ζήσετε. Έκλαψε ο Γρηγόρης, όταν το επόμενο πρωί έπρεπε να αποχωρισθεί την Βασιλική. Τις επόμενες μέρες φθάνει στο νησί προκειμένου να καταστείλει την επανάσταση ο σκληρός στρατάρχης Χάρτινκγ. Ο Γρηγόρης τον υποδέχεται με εκρήξεις που τον τρομάζουν. Κατατρεγμένος όσο κανένας άλλος από την προδοσία: «Όπου κι αν πάω η προδοσία με καταδιώκει», έγραφε με κάθε ευκαιρία ο ίδιος ο Αυξεντίου.
Βγαλμένος από τα βάθη της Ελληνικής ιστορίας, βροντοφωνάζει ξανά το «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα. Εκεί στις κακοτράχαλες πλαγιές του ορεινού συμπλέγματος της Μονής Μαχαιρά. Έχει συντροφιά άλλους τέσσερις αγνούς αγωνιστές. Θέλει, όμως, να πεθάνει μόνος. Δίνει μια ανεπανάληπτη μάχη που κρατά καθηλωμένη για πολλές ώρες ολόκληρη την σιδηρόφρακτη βρετανική μηχανή. Οι άγγλοι αδυνατώντας να τον εξοντώσουν τον καίνε ζωντανό.
Ήταν Κυριακή 3 Μαρτίου του 1957. Ο ήλιος είχε δύσει για τα καλά, όταν έφθανε στην Λύση το μαύρο μαντάτο. Το ραδιόφωνο των αποικιοκρατών μετέδιδε: «Δυνάμεις Ασφαλείας, που ενεργούσαν κατόπιν πληροφοριών, εφόνευσαν σήμερον την μεσηβρίαν εις περιοχήν παρά την Μονή Μαχαιρά, τον επικηρυγμένο δια ποσού 5.000 λιρών γνωστό υπαρχηγό της Ε.Ο.Κ.Α. και πρώην αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού, τρομοκράτη Γρηγόριο Αυξεντίου….». Μια θλιβερή ιστορία που επαναλαμβάνεται. Οι σιδερόφρακτοι που βαφτίζουν «τρομοκράτες» όσους αγωνίζονται και θυσιάζονται για το ύψιστο ανθρώπινο αγαθό. Την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!
Γρήγόρης Πιερή Αυξεντίου. Ο εθελοντής Έλληνας Κύπριος ανθυπολοχαγός, που τίμησε και δόξασε όσο λίγοι την ένδοξη μάνα Ελλάδα. Η Ελληνική Πολιτεία, έστω και καθυστερημένα, το 2002, τον τίμησε, προάγοντας τον αναδρομικά στον βαθμό του Αντιστράτηγου.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο A.Τ.Ε.I Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
a.avgoustis@hotmail.com

Τα τρωκτικά της τρόικα….

Άναυδοι παρακολουθήσαμε τον Πόουλ Τόμσεν, από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στην κοινή συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα, κατά την οποία πλαισιούμενος από τον Σερβάς Ντερούζ, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Κλάους Μαζούχ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρουσίασαν τα βασικά συμπεράσματα της τρίτης αξιολόγησης της εφαρμογής του προγράμματος οικονομικής στήριξης της πατρίδας μας από την τρόικα.
Ο Πόουλ Τόμσεν, δίκην κυβερνητικού εκπροσώπου ανακοίνωσε ότι πωλούνται ελληνικά ακίνητα και εταιρείες και μάλιστα εκτίμησε και το ακριβές χρηματικό ποσό πώλησης, το οποίο σύμφωνα με τους υπολογισμούς της τρόικα, ανέρχεται στα 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Αμέσως μετά κάποιοι άρχισαν να παίρνουν χαρτί και μολύβι και ιδού και οι πρόχειροι υπολογισμοί: Εάν πουληθεί το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, τότε τα χρήματα που θα εισπραχθούν φθάνουν τα 300 δις, τα μισά ακριβώς χρήματα τα οποία έχουν φυγαδεύσει στο εξωτερικό όλοι εκείνοι οι «υπεράνω υποψίας», που δεκαετίες τώρα λυμαίνονται τον πλούτο αυτού του Άγιου τόπου. 120 δις βρίσκονται μόνο στις τράπεζες της Σιγκαπούρης (Realnews 13/02/2011) και 230 εκ. είναι μόνο οι υποβρύχιες προμήθειες («Καθημερινή» 13/02/2011).
Ο στόχος των 50 δις είναι εφικτός μόνο εφόσον πωληθούν πολλά και κυρίως εφόσον πωληθούν οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί (ΔΕΚΟ), δηλαδή, ο ΟΠΑΠ, η ΔΕΗ, τα λιμάνια, η Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αλλά και ένας τεράστιος όγκος κρατικών ακινήτων (αυτό και αν είναι ξεπούλημα). Τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις θα πάνε για την μείωση του χρέους, ενώ πάντα σύμφωνα με τον κ. Τόμσεν οι επικεφαλείς της τρόικα ούτε πρότειναν, ούτε και σκέφτονται να προτείνουν την πώληση αρχαίων μνημείων της Ελλάδας! Το πρόγραμμα εκτιμά ο κ. Τόμσεν είναι εφικτό να υλοποιηθεί μόνο με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας «που δεν πρέπει να την εκμεταλλεύονται λίγοι σε βάρος των πολλών».
Και μια και ο Πόουλ Τόμσεν αναφέρθηκε στην εκμετάλλευση των λίγων σε βάρος των πολλών, καλό είναι να θυμίσουμε ότι η αντιπροσωπεία της τρόικα (που δήθεν κόπτεται για τα δίκαια των εργαζομένων), δεν ανέφερε λέξη για μισθούς και συντάξεις, ενώ για τις εργασιακές σχέσεις αναφέρθηκε πως πρέπει να ληφθούν και άλλα μέτρα το συντομότερο δυνατόν!!!
Ποιά είναι, όμως η αλήθεια από όλη τούτη την παράλογη ιστορία της οποίας γινόμαστε μάρτυρες για περισσότερο από ένα χρόνο. Το πρόγραμμα για την είσπραξη των 50 δις για την περίοδο 2011-2015, είναι κάτι που ουσιαστικά έχει συμφωνηθεί εδώ και παρά πολύ καιρό, αναφέρουν πηγές από τις Βρυξέλες. Πρόκειται για την διαδικασία που ακολουθείται σε όλες τις αποστολές της τρόικας και όχι μόνο στην Αθήνα. Το μόνο ζήτημα που δεν είχε αποσαφηνισθεί είναι αν είχε συμφωνηθεί ποιος θα ανακοινώσει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Το ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο ακούγεται δυστυχώς ξανά ύστερα από 48 χρόνια. Τότε τα νήματα κινούσε το παρακράτος… τώρα την σκυτάλη πήραν τα λαμόγια και τα τρωκτικά της τρόικα….

«Η Αϊσέ να γυρίσει σπίτι της…»,

Οι λαϊκές κινητοποιήσεις των Τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα, καθώς και η δημόσια αντιπαράθεση τους με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, δίνουν πολλές και ξεκάθαρες απαντήσεις σε όλους εκείνους που μέχρι τώρα ενοχοποιούσαν την Ελληνοκυπριακή πλευρά για την μη επίτευξη προόδου στις ατέρμονες συνομιλίες που διεξάγονται για την επίλυση του κυπριακού, αφού αναιρούνται πλήρως οι όποιες δικαιολογίες και προσχήματα που η Τουρκία προέβαλλε διαχρονικά, ότι τάχατες η παρουσία της στην Κύπρο στοχεύει στην προστασία και την ασφάλεια των τουρκοκυπρίων. Φανερώνουν ακόμα, ότι η Τουρκία, θεωρεί το καθεστώς στα κατεχόμενα ως υποτελή σ’ αυτήν διοίκηση και ότι μοναδική επιδίωξη της είναι μια λύση στο κυπριακό που να εξυπηρετεί τα ευρύτερα στρατηγικά της σχέδια. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που λειτουργώντας ως ιδιόκτητης των κατεχομένων κατηγορεί τους Τουρκοκύπριους για συνεργασία με τους Ελληνοκυπρίους και στέλνει το μήνυμα ότι είναι υποτελείς και απολύτως ελεγχόμενοι από την Τουρκία: «Έχω στρατηγικό συμφέρον στην Κύπρο… (πρώτο ενικό παρακαλώ το φιλαράκι του Γεωργίου Παπανδρέου Β΄)…οι τουρκοκύπριοι είναι αγέλη που περιμένει από την Τουρκία να την ταΐσει…», δήλωσε κυνικά ο τούρκος πρωθυπουργός που διέταξε τον κατοχικό ηγέτη Ντερρβίς Έρογλου να χώσει όλους τους διαδηλωτές στην φυλακή! Είναι ο ίδιος «δημοκρατικός» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που μόλις λίγες μέρες πριν, αναφερόμενος στις εξελίξεις στην Αίγυπτο ζητούσε να εισακουστεί ο αιγυπτιακός λαός και τα αιτήματα του! Ο τούρκος πρωθυπουργός που από την μια απαγορεύει στους Τουρκοκύπριους να διαδηλώνουν, ενώ από την άλλη συμβουλεύει άπαντες όπως σεβαστούν το δικαίωμα του λαού της Αιγύπτου να διεκδικήσει τα δικαιώματα του….
Επιβεβαιώνονται λοιπόν και επίσημα τα πραγματικά κίνητρα της Τουρκίας για την συνεχιζόμενη κατοχή μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας και μας προσφέρεται με τον τρόπο αυτό, για πολλοστή φορά, άλλη μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να θέσουμε την Τουρκία προ των ευθυνών της, αφού αναδεικνύεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, αυτό που η Άγκυρα τόσα χρόνια προσπαθούσε επιμελώς να αποκρύψει. Ότι, δηλαδή, θεωρεί το καθεστώς στα κατεχόμενα ως υποτελή σ’ αυτήν διοίκηση. Οι νεοοθωμανικές αντιδράσεις του τούρκου πρωθυπουργού, συνιστούν ένα νέο δεδομένο, που πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη, τόσο από δικής μας πλευράς, όσο και από τον διεθνή παράγοντα. Σε τούτη την κρίσιμη πολιτική συγκυρία να εκτιμήσουμε πρέπει με απόλυτη νηφαλιότητα και ορθολογισμό τις όποιες δυναμικές που δημιουργούνται εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας και να αποκωδικοποιήσουμε σωστά τα μηνύματα που εκπέμπονται Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι πρώτες αντιδράσεις μόνο θετικές δεν μπορούν να θεωρηθούν , αφού, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν ακούσαμε κανένα επίσημο κυβερνητικό φορέα, ούτε στην Αθήνα, ούτε στην Λευκωσία, να ζητά την καταγγελία της Τουρκίας και του Ερντογάν στον Ο.Η.Ε. και στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

Υ.Σ.: «Η Αϊσέ να γυρίσει σπίτι της…», ήταν το κύριο σύνθημα των διαδηλωτών, αξιώνοντας με τον τρόπο αυτό την άμεση αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και των εποίκων, καλώντας τον τούρκο πρωθυπουργό να πάψει να κρύβεται πίσω από το «ναι» που είπαν οι τουρκοκύπριοι (λέγε έποικοι) το 2004. θυμίζω, ότι το «η Αϊσέ μπορεί να πάει διακοπές», ήταν το συνθηματικό μήνυμα που έδωσε η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας στους στρατιωτικούς επιτελείς, προκειμένου τα τουρκικά στρατεύματα να ολοκληρώσουν την γνωστή σε όλους μας στρατιωτική επιχείρηση «Αττίλας».