Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Διακοπές μόνο στην Ελλάδα

«ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ άρξασθε. Και των όποιων εκδρομών. Μοναδικός προορισμός η Ελλάδα μας. Κι όταν ο ελλαδικός μας λαός καταφέρει επιτέλους να βρει τον ικανό Ανορθωτή της πατρίδας (όπως βρήκε το 1910 τον Ελευθέριο Βενιζέλο), για να βάλει μπρος την Ανορθωτική Κυβέρνηση της Ελλάδας, όχι μόνο τις χρυσές βέρες μας να μαζέψουμε ξανά για χάρη της, αλλά κι απ’ το υστέρημά μας να του δώσουμε…» Αυτό είναι ένα μικρό απόσπασμα από ένα κείμενο του έγκριτου δημοσιογράφου Λάζαρου Α. Μαύρου, ημερομηνίας 30 Απριλίου 2010 στην καθημερινή στήλη του, στην εφημερίδα η Σημερινή της Κύπρου. Στο κείμενο αυτό αποτυπώνεται ανάγλυφα η αγωνία των Ελλήνων της Κύπρου για το μέλλον της Μάνας Ελλάδας. Και συνεχίζει παρακάτω: «Γ Ν Η Σ Ι Α ΤΕΚΝΑ κι εγγόνια φτωχών αλλ’ υπερήφανων και, προπάντων, αξιοπρεπών Κυπριωτών βρακάδων παππούδων, που διατράνωναν ότι προτιμούσαν «τα ράκη της μητρός αντί τις πορφύρες της μητριάς» και που γέμιζαν τους τοίχους της αγγλοκρατίας με το γαλάζιο τους πάθος, «την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες», την Ελλάδα πρέπει, τώρα, να βρούμε χίλιους δυο τρόπους, να βοηθήσουμε για να σωθεί. Με ό,τι έχουμε και δεν έχουμε. Με όσα μπορούμε να επινοήσουμε για χάρη της.
Ιδού λοιπόν και η απόδειξη της πραγματικής έγνοιας των Ελλήνων της Κύπρου για την μητέρα Ελλάδα. Η αγωνία έκδηλη αποτυπώνεται σε γιγάντιες πινακίδες με παραστατικότητες εικόνες στην κεντρική οδική αρτηρία Λεμεσού-Λευκωσίας και δείχνει ανάγλυφα το ενδιαφέρον των Ελλήνων κατοίκων της Μεγαλονήσου για την οικονομική δοκιμασία της αιώνιας Ελλάδας μας. Τεράστιες πινακίδες που βρίσκονται τοποθετημένες σε περίοπτες θέσεις και προτρέπουν τους Έλληνες της Κύπρου για διακοπές μόνο στην Ελλάδα: «ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΙ 496 π.χ. – 1821 – 1940, ΠΑΝΤΑ ΝΙΚΗΤΕΣ – ΚΡΑΤΑ ΕΛΛΗΝΑ». Αυτό είναι το μήνυμα που αναγράφεται πάνω σε τεράστιες υπερυψωμένες πινακίδες που η κάθε μία φέρει στην πλάτη της μια υπερμεγέθη Ελληνική σημαία. Ιδού και η απόδειξη στην φωτογραφία που μου χάρισε ο Ελλαδίτης φίλος μου Παναγιώτης από του Καλαρρύτες της Ηπείρου, που βρέθηκε πριν λίγες μέρες στο νησί μας.
Η Κύπρος που αγωνιά και κάνει ότι είναι δυνατόν για να βοηθήσει την μάνα Ελλάδα να βγει μέσα από τις τεράστιες φουρτούνες που δημιουργούν τα δισθεόρατα σημερινά οικονομικά της αδιέξοδα. Αδιέξοδα που μέρα με την μέρα επιτείνονται και οδηγούν δυστυχώς σε πιο μεγάλα και δυσεπίλυτα προβλήματα. Η μάνα Ελλάδα που βρέθηκε να αντιμάχεται με κολοσσούς συμφερόντων που την έχουν θέση υπό κηδεμονία και στο περιθώριο. Η μάνα Ελλάδα, η οποία πέραν πάσης αμφιβολίας βαδίζει παράλληλα με την συνολική κατηφόρα που έχει πάρει ο τόπος, ένεκα των εγκληματικών συμπεριφορών και παραλείψεων της άρχουσας πολιτικής τάξης, που αποφάσισε να εκχωρήσει την τύχη της Πατρίδας μας στους υπαλλήλους των διεθνών τοκογλυφικών εταιριών (Βλέπε Δ.Ν.Τ.). Με την Εθνική κυριαρχία να βρίσκεται επίσημα πλέον κάτω από την ξένη κηδεμονία. Σε μια Ελλάδα βουλιαγμένη στον εφιάλτη της αδυναμίας αποπληρωμής των τεράστιων δανείων των διεθνών τοκογλύφων. Μέσα σε αυτές τις τρομακτικά δύσκολες συγκυρίες οι Έλληνες της Κύπρου στέλνουν ηχηρό το μήνυμα: «Μ Ο Ν Ο ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ μας από φέτος οι διακοπές μας. Εκεί τα ταξίδια μας. Εκεί ο μόνος προορισμός μας. Εκεί όλα τα διαθέσιμα χρήματα της αναψυχής μας. Και αυτή η πατριωτική ενέργεια αποτελεί ίσως την καλύτερη απάντηση σε εκείνους που μεταφέρουν τις βρόμικες αποταμιεύσεις τους στο εξωτερικό, μη εξαιρουμένης και της Κύπρου δυστυχώς. Εξέλειπε δυστυχώς και το τελευταίο ίχνος πατριωτισμού από τους περισσότερους. Η Πατρίδα βουλιάζει και αυτοί προσπαθούν να φυγαδεύσουν τα κλεμμένα, επιτείνοντας με τον τρόπο αυτό την επερχόμενη οικονομική κατάρρευση. Αυτοί είμαστε δυστυχώς….. Και τα δύσκολα δεν έχουν έλθει ακόμα.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Ο ορισμός της ασέβειας

Το είδαμε και αυτό κυρίες και κύριοι. Ένα Ιερό ιστορικό μας σύμβολο, γεμίζει με νεόπλουτους που συναγελάζονται στα πλαίσια μιας γαμήλιας τελετής. Τώρα πια τα πάντα μπορούν να θυσιάζονται στον βωμό της υπερκατανάλωσης και της απόλυτης ισοπέδωσης. Σε καιρούς μάλιστα όπου η πατρίδα πληρώνει βαρύ τίμημα επειδή ακριβώς δεν δείξαμε τον απαιτούμενο σεβασμό προς τα Ιερά και τα Όσια μας, Ναι, το θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ». είναι ένα πολύ ακριβό κομμάτι της ιστορίας μας και κάποιοι δεν το σεβάστηκαν. Το θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ», είναι το ένδοξο πλεούμενο, το οποίο έκανε υπερήφανη την Ελλάδα και πάνω στο οποίο άφησαν την τελευταία τους πνοή πολεμώντας γενναία πολλοί Έλληνες. Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας ήταν τόσο υπερήφανοι για το δοξασμένο θωρηκτό, που έραβαν κορδέλες με το όνομα «ΑΒΕΡΩΦ» στα ναυτικά καπελάκια των αγοριών της οικογένειάς τους. Τέτοια Εθνική υπερηφάνεια ένοιωθαν!
Να πως περιγράφει το γεγονός ένας νεαρός αυτόπτης μάρτυρας: «Ήμουν χθες το βράδυ στην Μαρίνα Φλοίσβου. Πάνω στο Θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ» κόσμος πολύς, απέξω ταξί και ακριβά αυτοκίνητα, μέχρι και πίσω από το γήπεδο του Ταε κβο ντο ήταν σταθμευμένα και είχαν βάλει και σεκιουριτάδες να τα φυλάνε. Πάνω στο κατάστρωμα του Αβέρωφ φωτορυθμικά (!!) και να βαράνε μπιτάκια που ακούγονταν ένα χιλιόμετρο απόσταση, και κόσμος πολύς μαζεμένος. Λέω κι εγώ και ο πατέρας μου, ρε παιδιά το θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ», που έγραψε ιστορία, που σε αυτό το κατάστρωμα έχουν δώσει την ζωή τους εκατοντάδες ΗΡΩΕΣ για να είμαστε εμείς ελεύθεροι και το κάνατε ντισκοτέκ; ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Και ένας άλλος νεαρός έγραψε: «Το εκατόν χρονών θωρηκτό Αβέρωφ, από τα πιο σημαντικά πράγματα της σύγχρονης ιστορίας μας, ένα πλοίο ΘΡΥΛΟΣ πάνω στο οποίο ο Ναύαρχος Κουντουριώτης έδωσε την μάχη της Λήμνου, το ίσιο πλοίο που στην Κωνσταντινούπολη ύψωσε την Ελληνική σημαία, για τους νεόπλουτους και για το ίδιο το κράτος που έδωσε την άδεια είναι απλά ένα ρομαντικό και πολύ «ΟΥΑΟΥ event…»
Για το θέμα αυτό, υπάρχει και η αντίθετη άποψη. Ιδού πως καταγράφεται από ένα ανώνυμο στο διαδίκτυο:" Προς τι αυτή η αγανάκτηση για το πάρτη στο Αβέρωφ; Πόσοι από αυτούς που εξεγείρονται έχουν επισκεφτεί το Αβέρωφ; Πόσοι γνώριζαν την ύπαρξή του; Τουλάχιστον τώρα μάθαμε όλοι τι είναι το θωρηκτό...
Αβέρωφ. Κάτι είναι και αυτό. Αλλά αυτό που με προβληματίζει είναι το κόλλημα των Ελλήνων με το παρελθόν. Για ποιό λόγο πρέπει το παρελθόν να μας υπαγορεύει τι θα κάνουμε στο μέλλον; Άμα θέλουμε κάποια στιγμή να πάμε μπροστά, καλό είναι να κοιτάζουμε μπροστά, όχι πίσω. Πρέπει να καταλάβουμε πως αν συνεχίζουμε να κάνουμε αυτά που κάναμε στο παρελθόν, θα έχουμε μια ζωή τα ίδια αποτελέσματα. Καλό είναι να είμαστε πιο πραγματιστές και να κοιτάζουμε το συμφέρον μας. Γνωρίζετε πόσα είναι τα έξοδα συντήρησής ενός τέτοιου πλοίου; Πως θα πληρωθούν αυτά; Προτείνω να επιτραπούν οι δεξιώσεις όχι μόνο στο Αβέρωφ, αλλά και στα μουσεία και παντού ώστε να διαφημίζονται αλλά και τα έσοδα να διατίθενται για την συντήρησή των χώρων αυτών!!!!!"
Τα θαυμαστικά δικά μου και τα συμπεράσματα δικά σας…. Άντε τώρα στον καιρό της μιζέριας να καταλάβουμε την αξία της Πολιτιστικής και Εθνικής κληρονομιάς μας. Αστεία πράγματα… Παρ΄ όλα αυτά ας υπενθυμίσουμε στον εν λόγω άγνωστο νεοέλληνα πως όσοι Λαοί αποδείχθηκαν αγνώμονες προς την Ιστορία τους, εξαφανίσθηκαν από προσώπου γης. Και αν δεν υπήρχε το θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ», ίσως να ήταν ακόμα σκλαβωμένα τα Δωδεκάνησα.

Υ.Γ:. Έγινε και επίδειξη μόδας πριν μερικά χρόνια πάνω στο θρυλικό «ΑΒΕΡΩΦ». Τα σημεία των καιρών κυρίες και κύριοι…Είμαστε όλοι εκτός λογικής και εκτός πραγματικότητας. Σε ένα κράτος παραδομένο και σχεδόν ανύπαρκτον.