Ναι, είναι μεγάλη προκληση…

Διάβασα με πολύ προσοχή τα όσα γράφτηκαν τούτες τις μέρες για το περιβόητο θέμα που δημιουργήθηκε με αφορμή το κείμενο "στο σπίτι του Κεμάλ". Τα παιδιά μας που έπρεπε να φέρουν στην μνήμη τους την ημέρα της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, τον πρωτεργάτη εκείνης της απίστευτης σφαγής. Ακριβώς στις 19 Μαΐου, όπου η συντεταγμένη Ελληνική Πολιτεία όρισε να τιμάται η γενοκτονία των αδελφών Ελλήνων Ποντίων. Μπροστάρης εκείνης της σφαγής δεν ήταν άλλος από τον Κεμάλ, ηγέτη του κινήματος των Νεότουρκων, που με το σύνθημα «η Τουρκία στους τούρκους», ξεκίνησε μια πολύχρονη, ανελέητη και πρωτοφανή για την παγκόσμια ιστορία ανθρωποσφαγή.
Το "σπίτι του Κεμάλ" είναι το σπίτι στο οποίο υποτίθεται γεννήθηκε ο αναμορφωτής και ιδρυτής της τουρκικής «Δημοκρατίας». Λέμε υποτίθεται πως γεννήθηκε, αφού οι ιστορικές πηγές δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο…. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο επίσης που σε αυτόν το χώρο στεγάζεται σήμερα το τούρκικο προξενείο της Θεσσαλονίκης. Να θυμηθούμε ακόμα πως μέσα από αυτόν τον χώρο εξαιτίας μιας καλοσχεδιασμένης προβοκατόρικης ενέργειας, ξεκίνησε ένα άλλο ξεκλήριζα για τον Ελληνισμό της Πόλης και της Σμύρνης. Ήταν ακριβώς μετά την αποτυχία της τριμερούς διασκέψεως (στο τέλος Αυγούστου του 1955) για το κυπριακό στο Λονδίνο. Μια διάσκεψη που ως συνήθως οδηγήθηκε σε πλήρες αδιέξοδο από τις μεθοδεύσεις άγγλων και τούρκων. Το τουρκικό παρακράτος, που ξέρει πολύ καλά να δημιουργεί και να εκμεταλλεύεται τέτοιες στημένες εγκληματικές ενέργειες. Ενίοτε μάλιστα ανακαλύπτει και τα εξιλαστήρια θύματα τα οποία στέλνει στις αγχόνες. Όπως στην προκειμένη περίπτωση που η ευθύνη για τα Σεπτεμβριανά του 1955, φορτώθηκε σε Μεντερές και Ζουρλού, οι οποίοι απαγχονίστηκαν ύστερα από επτά χρόνια με συνοπτικές διαδικασίες….
Ας έρθουμε όμως και πάλι στον σάλο που δημιουργήθηκε με το γνωστό θέμα των πανελληνίων εξετάσεων. Για λόγους αντικειμενικής προσέγγισης πρέπει να διευκρινισθεί πως τα όσα γράφονται στην θεματική του έργου καμία σχέση δεν έχουν με τις σφαγές στην Πόλη και την Σμύρνη, ούτε και με τον σφαγέα Κεμάλ Ατατούρκ. Αντιθέτως τα γεγονότα διαδραματίζονται στο διπλανό υποτιθέμενο σπίτι του Κεμάλ, όπου μένει μία οικογένεια Ελλήνων προσφύγων. Η οικογένεια αυτή μάλιστα αν και κατατρεγμένη από το τουρκικό κράτος, φέρεται με απίστευτη μεγαλοπρέπεια και με την γνωστή ελληνική φιλοξενία και φιλότιμο σε μία γυναίκα από την Τουρκία. Κανένα μα κανένα πολιτικό μήνυμα δεν υπάρχει στο κείμενο, παρά το μήνυμα ότι τους λαούς δεν τους χωρίζουν οι κτηνωδίες των σκοτεινών κέντρων εξουσίας και της διαχρονικά επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας. Το κείμενο υποστηρίζουν πολλοί δείχνει την ανάγκη για υπέρβαση εθνικιστικών προσεγγίσεων, όταν αναφερόμαστε στα πάθη των λαών και προτείνει τη μεγαθυμία και τη σύνεση ως στάση ζωής.
Αυτή είναι η μία άποψη σε ότι αφορά τον σάλο που προέκυψε με την επιλογή αυτού του θέματος για τις πανελλήνιες εξετάσεις, την πιο θλιβερή μέρα για τους Έλληνες του Πόντου. Μια άποψη απολύτως ανθρώπινη και λογική, μόνο που η ιστορία διδάσκει πως οι σχέσεις των ανθρώπων δεν οικοδομήθηκαν δυστυχώς ποτέ τους με γνώμονα την ανυστερόβουλη σκέψη και την απλή ανθρώπινη λογική. Σε ότι μάλιστα μας αφορά, ένεκα αυτής της επιθετικής πολιτικής της Άγκυρας, έχουμε και σήμερα κατεχόμενα ελληνικά εδάφη και στρατεύματα κατοχής… την ώρα που κάποιοι προοδευτικοί τούρκοι καταδικάζουν και την κατοχή και την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας, χωρίς ωστόσο να μπορούν να επηρεάσουν έστω και κατ’ ελάχιστο την τουρκική στρατηγική.
Ως εκ τούτου λοιπόν η επιλογή του κειμένου μόνο ως ατυχής μπορεί να χαρακτηρισθεί. Ο Κεμάλ ο πιο ένας σύγχρονος γενοκτόνος, που μεταξύ άλλων μακέλεψε, Έλληνες Μικρασιάτες, Έλληνες Πόντιους, Αρμένιους, Ασσύριους και όσους θεωρούσε εμπόδιο στην δημιουργία μιας νέας Τουρκίας με εθνική καθαρότητα… Γιατί χωρίς καμιά αμφιβολία, όταν τιμάς έστω και εμμέσως τον Κεμάλ είναι σαν να τιμάς τον Μπους, το Στάλιν, τον Μουσολίνι ή τον Χίτλερ. Να τιμάς δηλαδή τους μεγαλύτερους δολοφόνους στην ιστορία της παγκόσμιας ανθρωπότητας…… Και σίγουρα και μόνο το άκουσμα του ονόματος Κεμάλ και μάλιστα με αφορμή ένα θέμα στις πανελλήνιες εξετάσεις την ήμερα του πένθους για την μεγάλη γενοκτονία των αδελφών Ελλήνων Ποντίων, φθάνει για να δημιουργήσει οποιεσδήποτε ενδόμυχες σκέψεις και συνειρμούς…..

Υ.Γ.: Εκεί στην Θράκη μια άλλη Κύπρος στήνεται. Με πρωτεργάτη το βαθύ τουρκικό κράτος Κυρία Διαμαντοπούλου…..

Όλα τα είχε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Η επίσκεψη Ρατζέπ Ταγίπ Ερντογάν σηματοδοτεί πολιτικές και όχι οικονομικές εξελίξεις. Το σχέδιο δεν είναι καθόλου καινούργιο. Η εφαρμογή του ξεκινά τουλάχιστον προ εικοσαετίας, σε πλήρη συνεργασία με τις Η.Π.Α. και στοχεύει να κατακερματίσει τον κυρίαρχο Εθνικό μας χώρο και να συνενώσει το μουσουλμανικό τόξο τα Βαλκάνια. Κακά τα ψέματα: Στα σατανικά τους σχέδια, η Ελλάδα δεν έχει δυστυχώς θέση και προορίζεται για διάλυση.
Σύμφωνα με τα παραπάνω λοιπόν, ένας είναι ο στόχος: Η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει συγκριτικά πλεονεκτήματα σε όλα τα επίπεδα. Και μάλιστα με τους ισλαμιστές στην διακυβέρνηση της χώρας. Οι ισλαμιστές που να μην διαλανθάνει της προσοχής μας, πριν αναρριχηθούν στην εξουσία, εθεωρούντο (;) το μαύρο πρόβατο σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική. Κινδύνευε μας έλεγαν η κοσμικότητα του τουρκικού κράτους! Κούνια που τους κούναγε όλους τους.
Και τί είδους πολιτική αλήθεια αντιτάσσουμε εμείς απέναντι σ’ αυτά τα σκοτεινά σχέδια τους; Εμείς, λοιπόν, από την πλευρά μας κάνουμε ότι ήταν δυνατό, όχι για να σταματήσουμε τα διαλυτικά τους σχέδια, αλλά για να καταστήσουμε την Τουρκία αφέντη της περιοχής και πλήρες μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας. Μια ενταξιακή πορεία που ξεκίνησε με την ελληνική κυρίως στήριξη, το 1999. Τότε που με συνοπτικές διαδικασίες παραδίναμε το Οτσαλάν στο βαθύ τουρκικό κράτος. Είχε προηγηθεί εκείνος ο απροσδόκητος δυνατός αέρας που πήρε και αφάνισε την ελληνική σημαία από τα Ίμια. Έκτοτε, μάλιστα η σημαία που την πήρε τάχατες ο δυνατός άνεμος δεν αντικαταστάθηκε κύριε Θεόδωρε Πάγκαλε!!!

Ας έλθουμε, όμως, στο σήμερα. Η χρονική στιγμή της επίσκεψης Ερτογάν στην πατρίδα μας δημιουργεί δίχως άλλο πολλούς προβληματισμούς και αμέτρητα αναπάντητα ερωτήματα. Ο τούρκος πρωθυπουργός που βρέθηκε στην Αθήνα με μια πλειάδα υπουργών και επιχειρηματιών σε μια περίοδο όπου η δική μας πλευρά έχει τις πιο μειωμένες δυνατότητες για διαπραγματεύσεις, με τον βρόγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να επικρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας. Και η Τουρκία που αντί να αποδώσει έστω ένα ελάχιστο αντίδωρο για την μεγάλη Ελληνική υπερπροσφορά, σε όλα τα επίπεδα, σκλήρυνε ακόμα περισσότερο την στάση της και αναβάθμισε τις επεκτατικές διεκδικήσεις της. Μέχρι το Σούνιο φθάνουν καθημερνώς τα πολεμικά αεροσκάφη της!!! Ιδού και οι αποδείξεις για τους άπιστους: «Για 29 σοβαρές παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου, μιλάει το διαδικτυακό Defence Net. Με την Τουρκία να προχωρά σε μια άνευ προηγουμένου επίδειξη δύναμης στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο, επιβάλλοντας δια της ισχύος των όπλων τις de facto καταστάσεις διχοτόμησης στο Αιγαίο και την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία να παραμένει απλώς παρατηρητής. Όλα αυτά λίγες ώρες πριν την έλευση του τούρκου πρωθυπουργού και της συνοδείας του με την «αυτοκρατορική» περιβολή».
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία: Ο τρόπος που αντιμετωπίζονται από την Αθήνα τα διμερή θέματα με την γείτονα, έως τώρα τουλάχιστον, τίποτα το θετικό δεν απέδωσε. Και το μέλλον δυστυχώς παρουσιάζεται κάτι περισσότερο από θολό, αφού την ίδια ώρα που εμείς κυριολεκτικώς εκλιπαρούμε για υπέρογκα δάνεια προκειμένου να αποφύγουμε την πτώχευση, η Τουρκία στέλνει στο πυρ το εξώτερο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ανακοινώνει διμερείς οικονομικές συμφωνίες με την Ρωσία. Την Ρωσία που ετοιμάζεται μάλιστα να στήσει το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας απέναντι ακριβώς από τα κυπριακά παράλια. Και ο Γιώργος Παπανδρέου που είχε το θράσος να ανακοινώσει προεκλογικώς την επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών με την Ρωσία. Ένα σωστό πράγμα έκανε ο Καραμανλής και αυτός στην πράξη το ακύρωσε……
Όσο για τα πλέον σημαντικά ζητήματα όπως το “casus belli”, παραμένει η περιφρονητική δήλωση Ερτογάν πως, «το μόνο ενδεχόμενο να αρθεί το “casus belli” είναι να παραιτηθεί η Ελλάδα από το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.»!!! και όλα αυτά μπροστά σε έναν Γιώργο Παπανδρέου που δεν διαφώνησε, ζητώντας παράλληλα και «τον αφοπλισμό των ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών που υπερασπίζουν το Αιγαίο από τα τουρκικά μαχητικά». Όσο για την Κύπρο, δέστε πως μιλάνε οι κατακτητές: Η Κύπρος είπε ο Ταγίπ δεν έπρεπε να μπει στην Ευρώπη με άλυτο το πολιτικό της πρόβλημα!
Αυτά και μακάρι να κάνω λάθος.

Υ.Σ.: Γιατί αλήθεια Μίκυ Θεοδωράκη τους επέτρεψες να σε χρησιμοποιήσουν για προσάναμμα; Εσύ αλλιώς μας τα έλεγες τα τελευταία χρόνια.

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

Πέραν πάσης αμφιβολίας ζούμε στην πιο κρίσιμη περίοδο της μεταπολιτευτικής ιστορίας μας. Τα πάντα γύρω μας μοιάζουν να καταρρέουν με μια αργή αλλά απολύτως σταθερή και άριστα οργανωμένη μεθοδολογία. Θυμίζω στα γρήγορα ότι από την προεκλογική υπόσχεση του Γιώργου Παπανδρέου: «λεφτά υπάρχουν» και το συμβόλαιο τιμής για έστω και μικρές αυξήσεις των χαμηλόμισθών, πολύ γρήγορα περάσαμε στην ανάγκη λήψης των πρώτων ανώδυνων μέτρων, τα οποία διαδέχθηκαν άλλα πολύ σκληρότερα την ίδια ακριβώς ώρα που η κυβέρνηση διαλαλούσε προς κάθε κατεύθυνση ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από βοήθεια, αφού μπορεί να τα καταφέρει και μόνη της….
Για άλλη μια φορά κοροϊδέψαμε τους απλούς πολίτες και φανήκαμε μικρότεροι των περιστάσεων. Έστω και αν απέναντι μας είχαμε την Γερμανία της Μέργκελ, που μας έσπρωξε στις αγκάλες του κρεατοφάγου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.), στην προσπάθεια της να πλήξει την αξιοπιστία του Ευρώ και να κρατήσει την πρωτοκαθεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και τι είναι, όμως, στ’ αλήθεια το Δ.Ν.Τ.; Το Δ.Ν.Τ. είναι λοιπόν ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. Έδρα του η Ουάσιγκτον, των Η.Π.Α. Αυτά ισχύουν τουλάχιστον στην θεωρία. Γιατί στην πράξη τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Το Δ.Ν.Τ. υποστηρίζουν οι επικριτές του δεν έχει σαφείς στόχους και ξεκάθαρες λειτουργίες, κάτι που οφείλεται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν τον τρόπο δράσης του. Πολλοί μάλιστα διαλαλούν προς κάθε κατεύθυνση ότι το Δ.Ν.Τ. χρησιμοποιεί τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου ως πειραματόζωα. Από την άλλη, κάποιοι φοβούνται ότι οι αλλαγές που κάθε φορά προτείνονται εισάγουν θέματα που είναι περισσότερο πολιτικά παρά οικονομικά και τα οποία έχουν ήδη οδηγήσει σε οικονομικές κρίσεις.
Δύο επικρίσεις από οικονομολόγους είναι ότι η οικονομική βοήθεια δίδεται πάντοτε υπό διάφορες προϋποθέσεις (conditionalities), περιλαμβανομένων των Προγραμμάτων Διαρθρωτικής Προσαρμογής (Structural Adjustment Programs). Οι προϋποθέσεις, υποστηρίζεται, παρεμποδίζουν την κοινωνική σταθερότητα και επομένως και τους δεδηλωμένους στόχους του Δ.Ν.Τ., ενώ τα Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής οδηγούν σε αύξηση της φτώχειας στις χώρες που δέχονται τη βοήθεια……. Από την άλλη, το Δ.Ν.Τ. μερικές φορές υποστηρίζει "προγράμματα λιτότητας", τα οποία συνεπάγονται αύξηση των φόρων ακόμη και όταν η οικονομία είναι αδύνατη.

Αξίζει τέλος να σημειώσουμε πως Το Δ.Ν.Τ. ελέγχεται ως επί το πλείστον από τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, με το βάρος ψήφου στο Εκτελεστικό Συμβούλιο να καθορίζεται από την οικονομική συνεισφορά της κάθε χώρας στον οργανισμό. Σπάνια το Συμβούλιο υπερψηφίζει αποφάσεις που συγκρούονται με τα συμφέροντα των Η.Π.Α.…

Υ.Γ.: Την ίδια στιγμή που ανακοινώνονται τα νέα οικονομικά μέτρα και οι "απλοί άνθρωποι του μόχθου" καλούνται να πληρώσουν "το μάρμαρο", η Βουλή των Ελλήνων κατά ομόφωνη απόφαση (ΦΕΚ223 α) ενέκρινε, εν μέσω κρίσης, πρόγραμμα επιδότησης για όλους ανεξαιρέτως, τους βουλευτές και ευρωβουλευτές προκειμένου να αγοράσουν το δικό τους προσωπικό εξοπλισμό πληροφορικής. Την ίδια δηλαδή ώρα που μας περικόπτουν τους μισθούς και μας ζητούν θυσίες οι ίδιοι επιχορηγούν τους εαυτούς τους με 5.500 ευρώ για τον κάθε βουλευτή (συνολικώς 1.500.000 ευρώ!!) για την αγορά- άκουσον-άκουσον- Η/Υ!!! (λες και δεν έχουν υπολογιστές και χρειάζονται επιχορήγηση 5.500 ευρώ για να αγοράσουν...).
Άντε τώρα κάτω από την ξένη κηδεμονία να υψώσουμε το ανάστημα μας και να διεκδικήσουμε δίκαιη λύση των Εθνικών μας θεμάτων… Και ο Καραμανλής που εξακολουθεί να σωπαίνει! Αυτά τα ολίγα και τα συμπεράσματα δικά σας…
Και οι γνωστοί άγνωστοι που κτυπούν το σύστημα σκοτώνοντας αδιακρίτως αθώους ανθρώπους των 700 ευρώ!!!

Να καταργηθεί πάραυτα ο νόμος

Δεν είμαι καπνιστής. Παρ’ όλα αυτά αναγνωρίζω το δικαίωμα σε εκείνους που θέλουν να απολαμβάνουν αυτήν την κακή συνήθεια, έως του σημείου να καπνίζουν όσα τσιγάρα τραβάει η ψυχούλα τους. Πάντα βεβαίως προτείνω σε φίλους και μη να αποφεύγουν αυτήν την δολοφονική συνήθεια, παρ’ όλα αυτά, όμως, τίποτε δεν γίνεται δια της επιβολής. Ο καθένας, άλλωστε, έχει τι ευθύνες των πράξεων του.

Ο νομοθέτης λοιπόν σοφά πράττοντας προσπαθεί να προστατεύσει και τις δύο αυτές κατηγορίες ανθρώπων. Πρωτίστως, βεβαίως, προσπαθεί να προστατεύσει τους μη καπνίζοντες. Τον αδύνατο κρίκο της αλυσίδας δηλαδή. Να μην διαφεύγει της προσοχής μας, πως δεν είναι δα και λίγες οι αρνητικές επιπτώσεις για τους έμμεσους καπνιστές κα ειδικώς για τα παιδιά και όσους υποφέρουν από χρόνια προβλήματα υγείας, κυρίως του αναπνευστικού συστήματος.
Έτσι μας προέκυψε και η καθολική απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους. Έλα, όμως, που και στην προκειμένη περίπτωση στην πράξη ισχύει ότι και για τις άλλες περιπτώσεις της υποχρεωτικής απαγόρευσης. Το είπαμε πάρα πολλές φορές: Οι νόμοι στην πατρίδα μας είναι οι αυστηρότεροι, πλην, όμως, οι πλείστοι ουδέποτε εφαρμόζονται στην πράξη. Ως αποτέλεσμα τούτου προκύπτει το γεγονός μίας φοβερής ασυδοσίας, έως του σημείου, μάλιστα, αντί οι νόμοι να γίνονται προστάτες των αδυνάτων, να μετατρέπονται σε καταφύγια παρανομίας και ατιμωρησίας για τους παρανομούντες.
Για χρόνια πολλά προετοίμαζαν την νομοθεσία και τι υποδομές για την απαγόρευση. Το είχε πάρει μάλιστα και πολύ προσωπικά ο κ. Αβραμόπουλος. Ο τότε υπουργός υγείας που διακήρυττε πως ο νόμος θα εφαρμοσθεί με απόλυτη αυστηρότητα και προς κάθε κατεύθυνση. Για να φθάσουμε τελικώς στην εφαρμογή του νόμου, ο οποίος, όμως μπάζει από παντού, μέχρι γελοιοποιήσεως. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο κρύο μάζεψα ένα βράδυ, καθώς μήνα Ιανουάριο βάλαμε τα χοντρά μπουφάν μας και καθίσαμε στο υπαίθριο της πλατείας για ένα καφέ με ένα καπνιστή φιλαράκι μου. Ήταν οι πρώτες μέρες της απαγόρευσης και ως εκ τούτου υπήρχε η υποψία πως ο νόμος αυτήν την φορά θα έπαιρνε τον δρόμο του. Συνέβηκε όμως αυτό που συμβαίνει πάντα. Δεν χρειάσθηκαν, δηλαδή, παρά μόνο μερικές μέρες, έως ότου επανέλθουν τα σταχτοδοχεία στο εσωτερικό των καταστημάτων και των δημόσιων χώρων, αφού σχεδόν κανένα όργανο του νόμου δεν κατήγγειλε κανέναν……
Και για να σοβαρευτούμε, επιτέλους, μια λύση μόνο υπάρχει κυρίες και κύριοι: Αν δεν θέλετε, ή δεν μπορείτε να εφαρμόσετε τον νόμο, καταργείστε τον πάραυτα. Τώρα μάλιστα έχετε και μια επιπλέον δικαιολογία να το κάνετε, αφού με την έλευση της κρεατομηχανής που ακούει στο όνομα Δ.Ν.Τ., την μείωση των μισθών των πτωχών και όχι των πλουσίων (αυτοί δόξα τω Θεώ τα φυγάδευσαν τα δισεκατομμύρια), ποιος νοιάζεται για δυο ρουφηξιές παραπάνω. Όταν μάλιστα δυσκόλευψε το μεροκάματο και ο άρτος υμών ο επιούσιος…
ΥΓ.: Από τα τέσσερα ευρώ που στοιχίζει ένα πακέτο τσιγάρα τα 3,40 μπαίνουν στο ταμείο του κράτους. Λέτε … Από ένα κράτος που ουδέποτε κοίταξε στα μάτια τους υπηκόους του όλα μπορούμε να τα περιμένουμε!