Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών ιδρύθηκε ύστερα από το τέλος του πιο αιματηρού πολέμου στην ιστορία της παγκόσμιας ανθρωπότητας, με την Ευρώπη να έχει την μεγαλύτερη και πιο καθοριστική συμβολή για την αντιμετώπιση της Ναζιστικής λαίλαπας. Εκατομμύρια άνθρωποι υπέφεραν τα πάνδεινα και αμέτρητοι θυσιάσθηκαν προκειμένου να αντιμετωπισθεί η στρατιωτική μηχανή του γερμανικού άξονα.
Αποστολή του Ο.Η.Ε. με βάση πάντα τις δικές του Ιδρυτικές Αρχές είναι η διαφύλαξη της παγκόσμιας ασφάλειας, ειρήνης και ελευθερίας. Για τον σκοπό αυτό μάλιστα και προκείμενου να είναι αποτελεσματικός στην αποστολή του, έχει το δικαίωμα ακόμα και στην χρήση στρατιωτικών μέσων προκειμένου να επιβάλλει τον νόμο και την τάξη, εκεί όπου κρίνεται απαραίτητο. Η Κορέα και το Κουβέιτ είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κατά τα οποία ο Ο.Η.Ε. χρησιμοποίησε στρατιωτική βία προκειμένου να εφαρμόσει τια δικά του ψηφίσματα. Και η Κύπρος είναι μια από τις πολλές άλλες περιπτώσεις καταπάτησης των Αρχών του Ο.Η.Ε και της παραβίασης των δικών του ψηφισμάτων στις οποίες ο Ο.Η.Ε. έκλεισε επιδεκτικά τα μάτια του…. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών που κινήθηκε αστραπιαία μόλις εκδηλώθηκε η τουρκική εισβολή και χωρίς περιστροφές την καταδίκασε, καλώντας την Τουρκία να σταματήσει πάραυτα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Παρ΄ όλα αυτά, η Τουρκία, όχι μόνο περιφρόνησε τον Ο.Η.Ε., αλλά επέτεινε την στρατιωτική βία μέχρι που τελικώς κατέβαλε πολύ μεγάλο μέρος τους εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, δημιουργώντας έκτοτε μια απαράδεκτη de-facto κατάσταση.
Και τί δεν μας υποσχέθηκαν λοιπόν όλα τούτα τα χρόνια που πέρασαν. Και τί δεν ακούσαμε αλήθεια για την παράνομη κατοχή και τις τραγικές συνέπειες της. Αμέτρητα είναι τα καταδικαστικά για την Τουρκία ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνελεύσεως του Ο.Η.Ε. Με τους εκάστοτε Γενικούς Γραμματείς του Οργανισμού να αποδεικνύονται ανακόλουθοι, αφού τα υψηλά αφεντικά τους (βλέπε αγγλοαμερικανοί) χρησιμοποιούν και εκτελούν τα διάφορα ψηφίσματα, πάντα κατά το δοκούν. Για να φθάσουμε στο σημείο μια χώρα που κατακρατά παράνομα έδαφος μιας άλλης χώρας πλήρους μέλους του Ο.Η.Ε., να είναι σήμερα μέλος της ομάδας των μη μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. και να διεκδικεί χωρίς συνέπειες θέση μέσα στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια!
Είναι γεγονός βεβαίως πως όλοι οι Γενικοί Γραμματείς του Ο.Η.Ε. είχαν ενεργό ανάμιξη για την λύση του κυπριακού, χωρίς ωστόσο κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Οι Δείκτες Κουεγιάρ και οι Ιδέες Γκάλι (1992) ήσαν προτάσεις για λύση, τις οποίες η Τουρκία ουδέποτε καταδέχθηκε να συζητήσει. Και όλα αυτά χωρίς συνέπειες. Για να φθάσουμε το 2004, στο επαίσχυντο και δοτό σχέδιο λύσεως του κυρίου Ανάν, το οποίο η Τουρκία έσπευσε ασμένως να αποδεχθεί, αφού ουσιαστικά νομιμοποιούσε τα παράνομα κεκτημένα της. Ένα σχέδιο που απορρίφθηκε, όμως, από την συντηρητική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού.
Έκτοτε οι πιέσεις προς την δική μας πλευρά διαρκώς εντείνονται. Αυτό το νόημα είχε άλλωστε και η πρόσφατη επίσκεψη του Μπαν Γκι Μουν στην Κύπρο. Μια επίσκεψη, υποβοηθητική υποτίθεται του απευθείας διαλόγου, που ως γνωστό ξεκίνησε επίσημα στις 2 Σεπτεμβρίου 2008. Ένας διάλογος που κατά γενική ομολογία, ενώ, όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα καρκινοβατούσε, ως δια μαγείας κατά δήλωση των Χριστόφια-Ταλάτ, σημείωσε σημαντική πρόοδο μόνο στην τελευταία συνάντηση τους, πριν ο κ. Μπαν βρεθεί στην Κύπρο.
Είδαμε, λοιπόν την μια μέρα τον Γ.Γ του Ο.Η.Ε. να επισκέπτεται το προεδρικό μέγαρο, να παρακάθεται σε δείπνο, να κάνει δηλώσεις μαζί με τον Δημήτρη Χριστόφια, και την άλλη μέρα να κάνει ακριβώς το ίδιο στα κατεχόμενα, ωσάν να επισκεπτόταν ένα άλλο, διαφορετικό κράτος. Γεύμα, κόκκινα χαλιά και δηλώσεις και στο λεγόμενο προεδρικό μέγαρο του ψευδοκράτους. Ενέργειες, δίχως άλλο που υπονομεύουν την Κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας με ταυτόχρονη ακύρωση των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας 541 και 550, γιατί ουσιαστικά η επίσκεψη του Μπαν Γκι Μουν στα κατεχόμενα συνιστά περιφρόνηση τους και κάλεσμα και σε άλλους να τον ακολουθήσουν.
Κατά τα άλλα καμιά αναφορά δεν έγινε ούτε στην κατοχή, ούτε και στην ανάγκη κατάργησης της. Η επίσκεψη, το πρόγραμμα και το περιεχόμενο της ήταν μια καλά προσχεδιασμένη Διπλωματική ενέργεια της Τουρκίας, της Βρετανίας και του Ντάουνερ με στόχο την περαιτέρω αναβάθμιση του παράνομου καθεστώτος στα κατεχόμενα. Λαμπερή εξαίρεση η αντίδραση των αρχηγών των Κομμάτων, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ και του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΣΤΩΝ που αρνήθηκαν την πρόσκληση Ντάουνερ, στο επίσης υπονομευτικό γεγονός, της δεξίωσης στο Λήδρα Πάλλας. Η Κύπρος που και πάλιν βρίσκεται στην μέγγενη και στραγγαλίζεται ασφυκτικά από τα αόρατα πλοκάμια της αγγλοαμερικανοτουρκικής μαφίας.,
Υ.Σ.: Και η κρατική ΝΕΤ που πρόβαλε την επίσκεψη Μπαν στην Κύπρο στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων, εικοστή είδηση…. Αδέλφια, έλεος!!!
Αποστολή του Ο.Η.Ε. με βάση πάντα τις δικές του Ιδρυτικές Αρχές είναι η διαφύλαξη της παγκόσμιας ασφάλειας, ειρήνης και ελευθερίας. Για τον σκοπό αυτό μάλιστα και προκείμενου να είναι αποτελεσματικός στην αποστολή του, έχει το δικαίωμα ακόμα και στην χρήση στρατιωτικών μέσων προκειμένου να επιβάλλει τον νόμο και την τάξη, εκεί όπου κρίνεται απαραίτητο. Η Κορέα και το Κουβέιτ είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κατά τα οποία ο Ο.Η.Ε. χρησιμοποίησε στρατιωτική βία προκειμένου να εφαρμόσει τια δικά του ψηφίσματα. Και η Κύπρος είναι μια από τις πολλές άλλες περιπτώσεις καταπάτησης των Αρχών του Ο.Η.Ε και της παραβίασης των δικών του ψηφισμάτων στις οποίες ο Ο.Η.Ε. έκλεισε επιδεκτικά τα μάτια του…. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών που κινήθηκε αστραπιαία μόλις εκδηλώθηκε η τουρκική εισβολή και χωρίς περιστροφές την καταδίκασε, καλώντας την Τουρκία να σταματήσει πάραυτα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Παρ΄ όλα αυτά, η Τουρκία, όχι μόνο περιφρόνησε τον Ο.Η.Ε., αλλά επέτεινε την στρατιωτική βία μέχρι που τελικώς κατέβαλε πολύ μεγάλο μέρος τους εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, δημιουργώντας έκτοτε μια απαράδεκτη de-facto κατάσταση.
Και τί δεν μας υποσχέθηκαν λοιπόν όλα τούτα τα χρόνια που πέρασαν. Και τί δεν ακούσαμε αλήθεια για την παράνομη κατοχή και τις τραγικές συνέπειες της. Αμέτρητα είναι τα καταδικαστικά για την Τουρκία ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνελεύσεως του Ο.Η.Ε. Με τους εκάστοτε Γενικούς Γραμματείς του Οργανισμού να αποδεικνύονται ανακόλουθοι, αφού τα υψηλά αφεντικά τους (βλέπε αγγλοαμερικανοί) χρησιμοποιούν και εκτελούν τα διάφορα ψηφίσματα, πάντα κατά το δοκούν. Για να φθάσουμε στο σημείο μια χώρα που κατακρατά παράνομα έδαφος μιας άλλης χώρας πλήρους μέλους του Ο.Η.Ε., να είναι σήμερα μέλος της ομάδας των μη μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. και να διεκδικεί χωρίς συνέπειες θέση μέσα στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια!
Είναι γεγονός βεβαίως πως όλοι οι Γενικοί Γραμματείς του Ο.Η.Ε. είχαν ενεργό ανάμιξη για την λύση του κυπριακού, χωρίς ωστόσο κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Οι Δείκτες Κουεγιάρ και οι Ιδέες Γκάλι (1992) ήσαν προτάσεις για λύση, τις οποίες η Τουρκία ουδέποτε καταδέχθηκε να συζητήσει. Και όλα αυτά χωρίς συνέπειες. Για να φθάσουμε το 2004, στο επαίσχυντο και δοτό σχέδιο λύσεως του κυρίου Ανάν, το οποίο η Τουρκία έσπευσε ασμένως να αποδεχθεί, αφού ουσιαστικά νομιμοποιούσε τα παράνομα κεκτημένα της. Ένα σχέδιο που απορρίφθηκε, όμως, από την συντηρητική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού.
Έκτοτε οι πιέσεις προς την δική μας πλευρά διαρκώς εντείνονται. Αυτό το νόημα είχε άλλωστε και η πρόσφατη επίσκεψη του Μπαν Γκι Μουν στην Κύπρο. Μια επίσκεψη, υποβοηθητική υποτίθεται του απευθείας διαλόγου, που ως γνωστό ξεκίνησε επίσημα στις 2 Σεπτεμβρίου 2008. Ένας διάλογος που κατά γενική ομολογία, ενώ, όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα καρκινοβατούσε, ως δια μαγείας κατά δήλωση των Χριστόφια-Ταλάτ, σημείωσε σημαντική πρόοδο μόνο στην τελευταία συνάντηση τους, πριν ο κ. Μπαν βρεθεί στην Κύπρο.
Είδαμε, λοιπόν την μια μέρα τον Γ.Γ του Ο.Η.Ε. να επισκέπτεται το προεδρικό μέγαρο, να παρακάθεται σε δείπνο, να κάνει δηλώσεις μαζί με τον Δημήτρη Χριστόφια, και την άλλη μέρα να κάνει ακριβώς το ίδιο στα κατεχόμενα, ωσάν να επισκεπτόταν ένα άλλο, διαφορετικό κράτος. Γεύμα, κόκκινα χαλιά και δηλώσεις και στο λεγόμενο προεδρικό μέγαρο του ψευδοκράτους. Ενέργειες, δίχως άλλο που υπονομεύουν την Κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας με ταυτόχρονη ακύρωση των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας 541 και 550, γιατί ουσιαστικά η επίσκεψη του Μπαν Γκι Μουν στα κατεχόμενα συνιστά περιφρόνηση τους και κάλεσμα και σε άλλους να τον ακολουθήσουν.
Κατά τα άλλα καμιά αναφορά δεν έγινε ούτε στην κατοχή, ούτε και στην ανάγκη κατάργησης της. Η επίσκεψη, το πρόγραμμα και το περιεχόμενο της ήταν μια καλά προσχεδιασμένη Διπλωματική ενέργεια της Τουρκίας, της Βρετανίας και του Ντάουνερ με στόχο την περαιτέρω αναβάθμιση του παράνομου καθεστώτος στα κατεχόμενα. Λαμπερή εξαίρεση η αντίδραση των αρχηγών των Κομμάτων, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ και του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΣΤΩΝ που αρνήθηκαν την πρόσκληση Ντάουνερ, στο επίσης υπονομευτικό γεγονός, της δεξίωσης στο Λήδρα Πάλλας. Η Κύπρος που και πάλιν βρίσκεται στην μέγγενη και στραγγαλίζεται ασφυκτικά από τα αόρατα πλοκάμια της αγγλοαμερικανοτουρκικής μαφίας.,
Υ.Σ.: Και η κρατική ΝΕΤ που πρόβαλε την επίσκεψη Μπαν στην Κύπρο στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων, εικοστή είδηση…. Αδέλφια, έλεος!!!
