Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Τα “greeklish” απειλούν την ελληνική γλώσσα.

Νωπή είναι ακόμα στην μνήμη μου, παρά το ότι πέρασαν αρκετά χρόνια, η αντίδραση ενός ακαδημαϊκού λειτουργού, όταν ένας μεταπτυχιακός φοιτητής τον αποκάλεσε Δάσκαλο. Είμαι καθηγητής πανεπιστημίου εξήγησε!!!! Προφανώς απ’ ότι αντιλήφθηκα η ενόχληση προήλθε από το γεγονός, ότι, έτσι, αποκαλούν οι σπουδαστές τους Εκπαιδευτικούς, στα Ανώτατα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Τ.Ε.Ι.) της πατρίδας μας, τα οποία για τους περισσότερους καθηγητές Πανεπιστημίων δεν είναι καθόλου Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Δάσκαλος: Ο πιο τιμητικός τίτλος για όποιον μπορεί να αντέξει το τεράστιο βάρος που προκαλούν οι ευθύνες απ’ αυτό το θεσπέσιο λειτούργημα.
Ο Δάσκαλος που καλείται σε δύσκολους ομολογουμένως καιρούς, να μεταλαμπαδεύσει στους νέους μας την γνώση, έχοντας να αντιπαλέψει με δισθεόρατους, αόρατους ως επί το πλείστον και υπεράνω κάθε υποψίας εχθρούς. Στην εποχή της υπερκατανάλωσης και της υπεραπλούστευσης, όπου αξίες, όπως η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα, η ιστορία και άλλα πολλά που συνθέτουν αυτό που ονομάζεται Ελληνικός Πολιτισμός, βάλλονται πανταχόθεν με βολές κατά ριπάς……
Τίτλος τιμής και ευλογία Θεού λοιπόν είναι να αξιωθείς να γίνεις ένας αληθινός Δάσκαλος. Και όποιος τον απαξιώνει, μάλλον κατά λάθος βρέθηκε σε μια τέτοια τιμητική θέση. Ο Δάσκαλος της Δημοτικής Εκπαίδευσης και όσοι μετά απ’ αυτόν παίρνει στην συνέχεια την σκυτάλη της Ελληνικής Παιδείας. Σε μια εποχή όπου ελλοχεύει ο θανάσιμος κίνδυνος αφελληνισμού των παιδιών μας, με μια μέθοδο που όσο αθώα και να φαίνεται στην ουσία αποτελεί μια βραδυφλεγή βόμβα μεγατόνων που απειλεί να τινάξει στον αέρα όλο το Εθνικό μας οικοδόμημα. Μάρτυρας αδιάψευστος οι απόψεις της κοινής γνώμης όπως εκφράσθηκαν μέσω μια πρόσφατης σφυγμομέτρησης.
Σε πρόσφατη έρευνα του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, που διεξήχθη σε μαθητές όλων των βαθμίδων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διαπιστώθηκε, πως η ευρέως διαδεδομένη χρήση των “greeklish”, επιδρά αρνητικά στην ορθογραφική ικανότητα των μαθητών! Η νέα αυτή μορφή “γλώσσας”, που αρχικά ξεκίνησε για εξοικονόμηση χρόνου-προκειμένου οι χρήστες να μην μετατρέπουν την γραμματοσειρά τους στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή από τα αγγλικά στα ελληνικά, σταδιακώς διαδόθηκε και πλέον επικρατεί στις σύγχρονες μορφές επικοινωνίας, όπως είναι το “Facebook”, το “MSN”, το “Skype”, αλλά και τα γραπτά μηνύματα σε κινητά τηλέφωνα,” e-mails”.
Τα είδη των λαθών των μαθητών αφορούν κυρίως την παράλειψη τονισμού ή σημείων στίξης και τη χρήση αγγλικών σημείων στίξης, το συνδυασμό ελληνικών και λατινικών γραμμάτων σε μία λέξη, ορθογραφικά λάθη (π.χ. ο αντί για ω), φωνητικά λάθη (κυρίως στους φθόγγους π.χ. κς αντί για ξ), καθώς, επίσης, σύντμηση λέξεων (π.χ. tespa αντί τέλος πάντων, tpt αντί για τίποτα, dld αντί για δηλαδή κ.α.).
Οι φιλόλογοι δήλωσαν ότι συνάντησαν λέξεις γραμμένες σε “greeklish” σε γραπτά του σχολείου σε ποσοστό 64,3% και ότι παρατηρήθηκαν και μη αναμενόμενα λάθη, όπως αλλαγή χρόνου ή προσώπου στα ρήματα, αλλαγή πτώσης στα ουσιαστικά, αντικατάσταση λέξης με άλλη, με εντελώς διαφορετική σημασία.
Σύμφωνα με την έρευνα, ποσοστό 77,4% των μαθητών χρησιμοποιούν τα “greeklish”, με αξιοσημείωτη αύξηση χρηστών από το γυμνάσιο στο λύκειο. Οι μαθητές που παραδέχτηκαν ότι τα χρησιμοποιούν στο γυμνάσιο φτάνουν το 67,8%, στο Επαγγελαμτικό Λύκειο το 70,2% και στο Γενικό Λύκειο 88,5%. Απ' αυτούς, περίπου το 50% τα χρησιμοποιούν από δύο έως και περισσότερα χρόνια, ενώ πάνω από το 63% τα χρησιμοποιεί καθημερινά ή πολλές φορές τη μέρα.
Επιπλέον το 19% των μαθητών της Α’ και το 51,6% της Β’ τάξης του Γυμνασίου δήλωσε ότι χρησιμοποιεί τα “greeklish” τουλάχιστον δύο χρόνια, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, η χρήση τους ξεκινά από το δημοτικό.
Οι μαθητές δήλωσαν ακόμη πως πέρα από τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας (sms 52,8%, e-mail 78,2%, chat-forum 84,7%, smartphone 16,1%, pda 13,7%) χρησιμοποιούν τα “greeklis” και σε χειρόγραφα (προσωπικές σημειώσεις, σχολικές εργασίες, σημειώματα κ.α.) σε ποσοστό 15,7%.
Οι λόγοι χρήσης του συγκεκριμένου τρόπου γραφής είναι κατά τους μαθητές η συνήθεια, σε ποσοστό 83,9%, η εξοικονόμηση χρόνου (75,8%), επειδή το θεωρούν χρήσιμο ή βολικό εργαλείο (71,4%), για την αποφυγή ορθογραφικών λαθών (38,7%) και... επειδή είναι μόδα (33,9%).
Τέλος στην ίδια έρευνα, το 58,5% των μαθητών θεωρεί, ότι η χρήση των “greeklish” απειλεί την ελληνική γλώσσα, ενώ την ίδια άποψη έχει μόνο το 64,3% των φιλολόγων, ενώ το 53,6% έχει παρατηρήσει αύξηση των ορθογραφικών λαθών σε μαθητές, που παλαιότερα παρουσίαζαν καλύτερες επιδόσεις στο γραπτό λόγο.
Συμπέρασμα: Δώστε στους μικρούς μαθητές μας, πρώτα ελληνικά βιβλία και ύστερα Η/Υ!!! Και να θυμόμαστε πάντα πρέπει: Ο ανεπιτήδευτος πατριωτισμός που στοχεύει στην προστασία του πολιτισμού μας, δεν είναι έγκλημα κυρίες και κύριοι…..

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Δέκα αλήθειες και ένα ψέμα….

Τώρα που οι εκλογές τελείωσαν και ο ο κυρίαρχος (;) Ελληνικός Λαός αποφάνθηκε (;), ας δούμε μαζί κάποιες στοιχειώδεις πικρές αλήθειες που αφορούν όλους μας: Αλήθεια πρώτη: Είναι λάθος να υποστηρίζεται ότι όλοι οι Έλληνες προσήλθαν ελαφρά τη καρδία στις κάλπες, χωρίς βασανιστικές σκέψεις, φοβερούς προβληματισμούς και απίστευτα διλήμματα….. Εντούτοις βέβαιο είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων λειτουργεί όπως περίπου και στο ποδόσφαιρο. Δεν αλλάζει ομάδα με τίποτε…
Αλήθεια δεύτερη: Τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά τις εκλογές του 2004, η εναλλαγή στην εξουσία, δεν γίνεται γιατί οι επόμενοι τυγχάνουν της εμπιστοσύνης μας, αλλά πραγματοποιείται κυρίως επειδή μας απογοήτευσαν και θέλουμε να ρίξουμε μαύρο (αφού διέψευσαν τις προσδοκίες μας) στους προηγούμενους…..
Αλήθεια τρίτη: Οι ψηφοφόροι που σκέπτονται και ψηφίζουν με γνώμονα το Εθνικό συμφέρον είναι μια πολύ μικρή μειοψηφία που σε ελάχιστες περιπτώσεις μπορεί να καθορίσει ουσιαστικά το αποτέλεσμα. Ούτε και υπήρξε αριστερή στροφή, αφού ο δικομματισμός καλά κρατεί, μιας και ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ διατήρησαν τα συνολικά ποσοστά τους, ενώ Κ.Κ.Ε και Συνασπισμός δεν αύξησαν τις δυνάμεις τους. Και μην μου πείτε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι αριστερό κόμμα, αφού ο βίος και η πολιτεία του επουδενί δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο
Αλήθεια τετάρτη: Μια ματιά στα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων αρκεί, για να δούμε, όχι αυτούς που ήταν, αλλά αυτούς που δεν ήταν υποψήφιοι. Τα ψηφοδέλτια που βρίθουν, εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, από τους καιροσκόπους της πολιτικής και από τα οποία απουσιάζουν καταξιωμένοι άνθρωποι στην ζωή, στις επιστήμες και στους πνευματικούς αγώνες.
Αλήθεια πέμπτη: Παρ’ όλα αυτά, όμως, δικές μας είναι οι επιλογές, δικά μας και τα κόμματα που μας κυβερνούν. Οι Νεοέλληνες που στην συντριπτική τους πλειοψηφία, κάνουν μαύρα μεσάνυκτα από Ιδεολογίες και που ενδιαφέρονται σχεδόν αποκλειστικώς για το προσωπικό τους ρουσφέτι παρά για την πρόοδο του τόπου τους….
Αλήθεια έκτη: Σήμερα η ψήφος μας δεν μετρά σχεδόν καθόλου σε ότι αφορά τα Εθνικά μας θέματα, αφού όλα συνομολογούνται πίσω από τις κλειστές θύρες των ξένων διεθνών κυρίως εβραιο-αμερικανικών-αγγλο-τουρκικών κέντρων λήψεως των αποφάσεων. Κανένα κράτος δεν μπορεί να χαράξει μόνο του την στρατηγική του και να συνάψει διακρατικές συμφωνίες, αν δεν συνεννοηθεί πρώτα με τον μεγάλο αδελφό….. Και φυσικά τα μεγάλα ΟΧΙ πληρώνονται πολύ ακριβά…
Αλήθεια έβδομη: Πατρίδα ανεξάρτητη και υποθηκευμένη στο ενεχυροδανειστήριο των ξένων δεν γίνεται…
Αλήθεια όγδοη: Τα Ελληνόπουλα τα μάθαμε δυστυχώς να περιμένουν την αναπαυτική δημόσια καρέκλα και την κότα με τα χρυσά αυγά παρακολουθώντας τους ξένους εργάτες να οργώνουν την γη τους και να κτίζουν τα σπίτια τους.
Αλήθεια ένατη: Άρτος και θέαμα σ’ ένα Λαό που υποθηκεύει διαρκώς και με γεωμετρική πρόοδο όχι μόνο το μέλλον των παιδιών του, αλλά και των εγγονών, των εγγονών του…
Αλήθεια δέκατη: Οι οικογενειακές δυναστείες στην Ελληνική Πολιτική σκηνή, έχουν παρελθόν, έχουν παρόν και απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα θα έχουν δυστυχώς και μέλλον…. Πολιτικοί που σπούδασαν στα πιο ακριβά Πανεπιστήμια της Αμερικής και είτε κάθισαν σε αναπαυτικές καρέκλες με μισθούς που εμείς οι κοινοί θνητοί ούτε στα όνειρα μας δεν φανταζόμαστε, είτε δεν έχουν κολλήσει στην ζωή τους, ούτε ένα ένσημο… την ίδια ώρα που οι νέοι μας βολεύονται με τα ψίχουλα των “stage”, της ανθρώπινης ομηρίας και της εκμετάλλευσης.
Συμπέρασμα: Ζούμε δυστυχώς στην χώρα των προμηθειών, των διαλυμένων νοσοκομείων, των αυθαίρετων κτιρίων, των ανεξέλεγκτων και μέτριων Ιδιωτικών Κολεγίων. Ζούμε στην πιο πλούσια χώρα του κόσμου με συσσωρευμένο πολιτισμό (κάθε είδους), ικανό να «θρέψει» αμέτρητες γενιές. Ένα πλούτο που τον σκεπάζει η αδιαφορία των μετρίων. Ζούμε στην χώρα με τα χιλιάδες «αμερικανάκια», τοποθετημένα σε θέσεις κλειδιά (ραδιόφωνο, τηλεόραση και τα ελεγχόμενα από το Κράτος και τους ολιγάρχες ιδρύματα) που έχουν φιμώσει από καιρό όλες τις δημιουργικές φωνές. Ζούμε στην χώρα που ανέδειξε τον Πολιτισμό, τα Γράμματα και τις Επιστήμες, με τα φοβερά, όμως, αδιέξοδα στα οποία μας οδήγησαν οι αδιέξοδες πολιτικές των τελευταίων……. χρόνων. Βάλτε εσείς όποια χρονολογία σας βολεύει. Ζούμε σε μια ευλογημένη χώρα στην οποία στο μόνο που δυστυχώς μπορούμε να ελπίζουμε είναι το Ελληνικό Θαύμα….. Γιατί όπως έλεγε και ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς: Οι λαοί κερδίζουν μόνο όταν ορθώνουν το ανάστημα τους… Ιδού λοιπόν πεδίον δόξας λαμπρό. Καλό βόλι κύριε Παπανδρέου. Τούτες τις δύσκολες ώρες κανένας Έλληνας δεν δικαιούται να είναι απέναντι σου. Τα πρώτα βήματα φαίνονται θετικά, αλλά δεν παύουν να είναι απλώς κα μόνο επικοινωνιακά. Γιατί στην μάχη κρίνονται οι στρατηγοί και όχι στις δεξιώσεις…..
Υ.Σ.: Είναι ψέμα ότι το αδελφό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στην Κύπρο, δηλαδή, ο Δημοκρατικός Συναγερμός λυπήθηκε για την ήττα της. Αν, ήταν, έτσι, ο πρόεδρος του, κ. Νίκος Αναστασιάδης δεν θα εμβόλιζε με τις δηλώσεις του, τον Κώστα Καραμανλή, λίγες μόνο μέρες πριν την κάλπη. Αυτό και αν συνιστά παρέμβαση στον προεκλογικό αγώνα. Η αχαριστία που δεν έχει όρια κυρίες και κύριοι.