Ο Δημήτρης Χριστόφιας βρέθηκε στην Αθήνα για διαβουλεύσεις με την Ελληνική κυβέρνηση. Στην Ελλάδα που πάντα ήταν και παραμένει η μητέρα πατρίδα, με ότι αυτό συνεπάγεται. Σε αντίθεση με όσα ο ίδιος και οι οπαδοί του κόμματος του μετά επιτάσεως υποστήριζαν τα τελευταία σαράντα τουλάχιστον χρόνια. Ότι, δηλαδή, η Ελλάδα δεν είναι παρά μια ξένη χώρα από την οποία δεν μπορούμε να αναμένουμε καμιά ουσιαστική βοήθεια και υποστήριξη. Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας, που όσο σκληρή κι αν είναι πρέπει να λέγεται και να γράφεται. Σε κάθε περίπτωση, όμως, και ο Δημήτρης Χριστόφιας, τήρησε μια μακρόχρονη παράδοση, που θέλει τον κάθε νεοεκλεγμένο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, να επισκέπτεται πρώτα την Αθήνα για τις απαραίτητες συζητήσεις με την πολιτική ηγεσία και τον αναγκαίο συντονισμό με την ελληνική κυβέρνηση. Η Αθήνα που ήταν και παραμένει το μοναδικό στήριγμα στο δύσκολο αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου για Φυσική και Εθνική επιβίωση.
Ενόψει σημαντικών, όπως προδιαγράφονται, εξελίξεων στο Κυπριακό, οι δυο κυβερνήσεις προχώρησαν στη διαμόρφωση ενός κοινού πλαισίου μέσα στο οποίο θα κινηθούν. Με την δική μας πλευρά να παρουσιάζεται να επιδιώκει την κινητικότητα και την έναρξη πρωτοβουλιών που θα οδηγήσουν στην λύση του Κυπριακού. Θέτοντας, τα όρια και τις προϋποθέσεις, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρούνται όροι ή εμπόδια. Απεναντίας αποτελούν την ελάχιστη διασφάλιση -στο βαθμό που αυτό μπορεί να γίνει- του αποτελέσματος που θα προκύψει, προκειμένου η όποια πρόταση για λύση να στοχεύει στην επίτευξη μιας συμφωνίας λειτουργικής και βιώσιμης, ώστε να τύχει της έγκρισης του κυπριακού Λαού στο σύνολο του. Αθήνα και Λευκωσία τόνισαν πως η συμφωνία της 8ης Ιουλίου, αποτελεί το πιο σταθερό σημείο εκκίνησης των νέων διαπραγματεύσεων. Μια Συμφωνία σταθμός, την οποία ο Τάσσος Παπαδόπουλος συνομολόγησε με τον Μεχμέτ Αλή Ταλατ, ο οποίος, όμως, στην συνέχεια με εντολή της Άγκυρας την έστειλε στο πυρ το εξώτερο.
Μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας σίγουρα δεν υπάρχουν. Δεδομένου μάλιστα, ότι ο κατοχικός ηγέτης, με τις δημόσιες τοποθετήσεις του, πυροδοτεί ουσιαστικά κάθε πρωτοβουλία πριν καν εξελιχθεί. Η διαφαινόμενη εμμονή του στο σχέδιο Ανάν και στην λύση των «δύο κρατών», επουδενί δεν μπορούν να αποτελέσουν την βάση της λύσης, αφού ο προσανατολισμός της δικής μας πλευράς στοχεύει πάντα σε μια λύση που θα είναι εναρμονισμένη με τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε., τους κανόνες λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας καλλιέργησε προεκλογικά προσδοκίες ότι αυτός μπορεί καλύτερα να διαχειρισθεί το κυπριακό, φθάνοντας στο σημείο να υποστηρίζει, πως μπορεί να βοηθήσει τον παλιό σύντροφο του, Μεχμέτ Αλή Ταλάτ, να κάνει την επανάστασή του. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, άφησε σοβαρές αιχμές και κατηγόρησε άδικα, ακόμη και τον ίδιο τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που δεν είναι αρεστός στους ξένους, επιχείρημα που επικαλέσθηκαν κατά κόρον και το κομμουνιστικό Α.Κ.Ε.Λ. και ο δεξιός Δημοκρατικός Συναγερμός, προκειμένου να στείλουν στο σπίτι του, τον πρώην πρόεδρο. Οι μεγάλες κομματικές μάντρες τους, αποδείχθηκαν αρκετά στεγανές και απόρθητες. Με τον Λαό να επιδεικνύει απόλυτη έλλειψη αυτοσεβασμού στον πρώτο γύρο των εκλογών. Για να επικρατήσουν τελικώς οι κάθε είδους πολιτικές συναλλαγές και τα μικροσυμφέροντα.
Πριν καλά-καλά κοπάσουν οι πανηγυρισμοί λοιπόν, άρχισαν να κοινοποιούνται τα παρασκήνια. Υπερατλαντικά παρασκήνια που στοχεύουν πάντα προς μία και μοναδική κατεύθυνση. Με τους Μητσοτάκηδες, τους Σημίτηδες, τους Γιωργάκηδες, τους Πρετεντέρηδες, τις Ντορούλες, τους Μπεγλίτες, και άλλους πολλούς να πετούν κατά το κοινώς λεγόμενο την σκούφια τους. Και που να κλείσει το κυπριακό. Δεν έχει σημασία το πώς. Ας είναι κι όπως-όπως βρε αδελφέ.. ... Τι αδέλφια και πράσινα άλογα κύριε Πρετεντέρη μας. Κατά τα άλλα οι συνομιλίες, πήγαν όπως πάντα καλά, με τους δύο ηγέτες του Ελληνισμού να μιλούν ξανά για συναντήληψη.
Η επίσκεψη Χριστόφια στην Αθήνα, συνέπεσε ακόμη με τις έντονες διεργασίες γύρω από το Σκοπιανό. Διεργασίες που δείχνουν σε μεγάλο βαθμό τις πιέσεις που θα ακολουθήσουν για το κλείσιμο και του κυπριακού. Διεργασίες που φέρνουν ξανά στην μνήμη μας, όλο εκείνο το οργιώδες παρασκήνιο που προηγήθηκε, λίγο πριν την οριστικοποίηση του τελικού Σχεδίου του Κόφι Ανάν. Με τις έντονες προς κάθε κατεύθυνση πιέσεις από τους αμερικανούς. Ακόμα και ο ίδιος ο Τζορτζ Μπους, επικοινώνησε προσωπικά με τον Κώστα Καραμανλή, προκειμένου να τον πείσει να αναλάβει την ευθύνη και να «νουθετήσει» τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Η αμερικανική κυβέρνηση, που και τότε και σήμερα και πάντα βρίσκεται απέναντι από την Ελλάδα, την πιο πιστή, ίσως, σύμμαχο της.
Η Αμερική που δεν συμπεριφέρεται ούτε ως εταίρος, ούτε καν ως ανεξάρτητος παρατηρητής των πραγμάτων. Αντιθέτως μάλιστα, λειτουργεί προασπίζοντας τα τουρκικά και σκοπιανά συμφέροντα με τον πιο στυγνό και ελεεινό τρόπο. Γι’ αυτό και εμείς στείλαμε στο σπίτι του, τον μη αρεστό σε αυτούς Τάσσο Παπαδόπουλο!!!
Ενόψει σημαντικών, όπως προδιαγράφονται, εξελίξεων στο Κυπριακό, οι δυο κυβερνήσεις προχώρησαν στη διαμόρφωση ενός κοινού πλαισίου μέσα στο οποίο θα κινηθούν. Με την δική μας πλευρά να παρουσιάζεται να επιδιώκει την κινητικότητα και την έναρξη πρωτοβουλιών που θα οδηγήσουν στην λύση του Κυπριακού. Θέτοντας, τα όρια και τις προϋποθέσεις, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρούνται όροι ή εμπόδια. Απεναντίας αποτελούν την ελάχιστη διασφάλιση -στο βαθμό που αυτό μπορεί να γίνει- του αποτελέσματος που θα προκύψει, προκειμένου η όποια πρόταση για λύση να στοχεύει στην επίτευξη μιας συμφωνίας λειτουργικής και βιώσιμης, ώστε να τύχει της έγκρισης του κυπριακού Λαού στο σύνολο του. Αθήνα και Λευκωσία τόνισαν πως η συμφωνία της 8ης Ιουλίου, αποτελεί το πιο σταθερό σημείο εκκίνησης των νέων διαπραγματεύσεων. Μια Συμφωνία σταθμός, την οποία ο Τάσσος Παπαδόπουλος συνομολόγησε με τον Μεχμέτ Αλή Ταλατ, ο οποίος, όμως, στην συνέχεια με εντολή της Άγκυρας την έστειλε στο πυρ το εξώτερο.
Μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας σίγουρα δεν υπάρχουν. Δεδομένου μάλιστα, ότι ο κατοχικός ηγέτης, με τις δημόσιες τοποθετήσεις του, πυροδοτεί ουσιαστικά κάθε πρωτοβουλία πριν καν εξελιχθεί. Η διαφαινόμενη εμμονή του στο σχέδιο Ανάν και στην λύση των «δύο κρατών», επουδενί δεν μπορούν να αποτελέσουν την βάση της λύσης, αφού ο προσανατολισμός της δικής μας πλευράς στοχεύει πάντα σε μια λύση που θα είναι εναρμονισμένη με τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε., τους κανόνες λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας καλλιέργησε προεκλογικά προσδοκίες ότι αυτός μπορεί καλύτερα να διαχειρισθεί το κυπριακό, φθάνοντας στο σημείο να υποστηρίζει, πως μπορεί να βοηθήσει τον παλιό σύντροφο του, Μεχμέτ Αλή Ταλάτ, να κάνει την επανάστασή του. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, άφησε σοβαρές αιχμές και κατηγόρησε άδικα, ακόμη και τον ίδιο τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που δεν είναι αρεστός στους ξένους, επιχείρημα που επικαλέσθηκαν κατά κόρον και το κομμουνιστικό Α.Κ.Ε.Λ. και ο δεξιός Δημοκρατικός Συναγερμός, προκειμένου να στείλουν στο σπίτι του, τον πρώην πρόεδρο. Οι μεγάλες κομματικές μάντρες τους, αποδείχθηκαν αρκετά στεγανές και απόρθητες. Με τον Λαό να επιδεικνύει απόλυτη έλλειψη αυτοσεβασμού στον πρώτο γύρο των εκλογών. Για να επικρατήσουν τελικώς οι κάθε είδους πολιτικές συναλλαγές και τα μικροσυμφέροντα.
Πριν καλά-καλά κοπάσουν οι πανηγυρισμοί λοιπόν, άρχισαν να κοινοποιούνται τα παρασκήνια. Υπερατλαντικά παρασκήνια που στοχεύουν πάντα προς μία και μοναδική κατεύθυνση. Με τους Μητσοτάκηδες, τους Σημίτηδες, τους Γιωργάκηδες, τους Πρετεντέρηδες, τις Ντορούλες, τους Μπεγλίτες, και άλλους πολλούς να πετούν κατά το κοινώς λεγόμενο την σκούφια τους. Και που να κλείσει το κυπριακό. Δεν έχει σημασία το πώς. Ας είναι κι όπως-όπως βρε αδελφέ.. ... Τι αδέλφια και πράσινα άλογα κύριε Πρετεντέρη μας. Κατά τα άλλα οι συνομιλίες, πήγαν όπως πάντα καλά, με τους δύο ηγέτες του Ελληνισμού να μιλούν ξανά για συναντήληψη.
Η επίσκεψη Χριστόφια στην Αθήνα, συνέπεσε ακόμη με τις έντονες διεργασίες γύρω από το Σκοπιανό. Διεργασίες που δείχνουν σε μεγάλο βαθμό τις πιέσεις που θα ακολουθήσουν για το κλείσιμο και του κυπριακού. Διεργασίες που φέρνουν ξανά στην μνήμη μας, όλο εκείνο το οργιώδες παρασκήνιο που προηγήθηκε, λίγο πριν την οριστικοποίηση του τελικού Σχεδίου του Κόφι Ανάν. Με τις έντονες προς κάθε κατεύθυνση πιέσεις από τους αμερικανούς. Ακόμα και ο ίδιος ο Τζορτζ Μπους, επικοινώνησε προσωπικά με τον Κώστα Καραμανλή, προκειμένου να τον πείσει να αναλάβει την ευθύνη και να «νουθετήσει» τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Η αμερικανική κυβέρνηση, που και τότε και σήμερα και πάντα βρίσκεται απέναντι από την Ελλάδα, την πιο πιστή, ίσως, σύμμαχο της.
Η Αμερική που δεν συμπεριφέρεται ούτε ως εταίρος, ούτε καν ως ανεξάρτητος παρατηρητής των πραγμάτων. Αντιθέτως μάλιστα, λειτουργεί προασπίζοντας τα τουρκικά και σκοπιανά συμφέροντα με τον πιο στυγνό και ελεεινό τρόπο. Γι’ αυτό και εμείς στείλαμε στο σπίτι του, τον μη αρεστό σε αυτούς Τάσσο Παπαδόπουλο!!!
